เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 282

โน้ตเพลงสูงขึ้นเรื่อยๆ เมื่อถึงสุดท้าย เพลงแทบจะทำให้คนกระอักเลือดออกมา

สีหน้าหานเฟิงเปลี่ยนไป เห็นได้ชัดว่าฝืนอย่างยากลำบาก เสื้อปราณบนตัวบิดเบี้ยวตามเสียง

หานเฟิงเหมือนท้องผูก สีหน้าทุกข์ระทม อยากขยับก็ไม่สามารถทำได้

จู่ๆ เสียงเพลงหยุดลง ตอนมันขึ้นเสียงสูงสุด ก็หยุดลงอย่างกะทันหัน

ลู่ฝานขมวดคิ้วเบาๆ เขารู้สึกไม่ดีเช่นกัน

นักเรียนคณะสงบใจที่อยู่ในนี้ มีเลือดไหลออกจากมุมปาก เคล็ดวิชาบู๊คลื่นเสียงแค่นี้ ครอบคลุมพื้นที่เป็นวงกว้าง นักเรียนที่อยู่ในโถงหลัก โดนคลื่นเสียงโจมตี

ตัวหานเฟิงเอนไปด้านหน้า เหมือนจะอ้วกออกมา

แต่ขณะนั้น เสียงขลุ่ยดังขึ้นอีก

แรงกระเพื่อมแปลกประหลาดสามแรง ตามเสียงโจมตีตัวลู่ฝานเหมือนคลื่น

เสื้อปราณบนตัวลู่ฝานแตกออก ใกล้จะฝืนไม่ไหวแล้ว

แต่จู่ๆ หานเฟิงมีท่าทีตัดสินใจสู้ตาย เสื้อปราณบนตัวระเบิดออก ทำลายพลังปราณของตัวเอง ฝืนให้เขาประคองตัวยืนได้

แรงกระเพื่อมที่โจมตีบนตัวเขาทั้งสามแรง โดนเขาทำลายและหายไป

หานเฟิงตัวโงนเงน เสื้อของหานเฟิงระเบิดขาดเป็นแถบ เผยให้เห็นลำตัวส่วนบนอันแข็งแกร่งของเขา

เพราะเป็นคนที่ฝึกบู๊ ร่างกายสมส่วน กล้ามเนื้อกำยำ เป็นเรื่องแน่นอนอยู่แล้ว เลือดไหลออกมาจากรูขุมขนบนตัวหานเฟิง

ลู่ฝานอดกังวลไม่ได้

การทำลายพลังปราณตัวเองแบบนี้ ต้องบาดเจ็บถึงอวัยวะภายใน

สำหรับนักบู๊ อันที่จริงบาดเจ็บภายนอกไม่น่ากลัว โดยเฉพาะการบาดเจ็บที่มือเท้า ดูบาดแผลปะปนไปด้วยเลือดเนื้อเละเทะ อันที่จริงแค่ใช้สมุนไพร หรือยาเม็ด ผ่านไปสองวันก็ดีขึ้นแล้ว

สิ่งที่กลัวคือบาดเจ็บภายใน ถ้าบาดเจ็บถึงจุดสำคัญ จะเป็นเรื่องใหญ่ พิการทั้งหมด ใช่ว่าเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้