รอยยิ้มบนใบหน้าโม่หงชะงักไป กำหมัดจนเกิดเสียงกระดูกดังขึ้นมา
"ในเมื่อนายรีบรนหาที่ตายขนาดนี้ งั้นฉันจะสนองให้นายละกัน"
โม่หงก้าวเข้ามา กล้ามเนื้อปูดขึ้นมา ซัดหมัดกระแทกไปยังลู่ฝาน
แรงเหวี่ยงหมัดอันรุนแรง ทำให้หินก้อนเล็กๆ บนพื้น ปลิวออกไป หมัดมาพร้อมเสียงลม พุ่งไปตรงหน้าลู่ฝาน
ลู่ฝานยืนอยู่ที่เดิม รู้สึกเพียงว่าหมัดของโม่หงช้ามาก ขณะที่หมัดของโม่หงยังโจมตีไม่โดนเขา ลู่ฝานยกขาขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ชิงเตะไปที่คอของโม่หงก่อน
พละกำลังอันน่ากลัว ทำให้โม่หงส่งเสียงโอดโอยออกมา จากนั้นตัวเขากลิ้งเหมือนน้ำเต้าออกไปไกล
เสียงหัวเราะของคนด้านล่าง เงียบลงทันที อ้าปากค้างอย่างตกตะลึง
มีประโยคหนึ่งผุดขึ้นมาในหัวของทุกคน อย่างพร้อมเพรียงกัน
เป็นไปได้ยังไง!
โม่หงลุกขึ้นมาอย่างน่าเวทนา ทรงตัวไม่อยู่ ร่างโงนเงนเล็กน้อย
รอยเท้าดำบนตัว โม่หงเห็นแล้วรู้สึกตกใจและโมโห ตกใจที่ทำไมพละกำลังของลู่ฝาน ถึงมากมายขนาดนี้ โกรธที่เขาโดนลู่ฝานเตะจนกลิ้งเพียงแค่ทีเดียว
สีหน้าเปลี่ยนไป โม่หงจริงจังขึ้นมา
ส่งเสียงคำราม กระโจนเข้าไปหาลู่ฝาน เหมือนหมีควายในหุบเขา
ร่างกายสูงใหญ่ เหมือนอำนาจกดดันของขุนเขาใหญ่!
หมัดพยัคฆ์บิน!
ลู่ฝานแยกขาไปด้านหลังช้าๆ กลับตัวเตะก้านคอ ความเร็ว พละกำลัง องศา ไร้ที่ติ
แสงสีแดงสว่างวาบบนตัว โม่หงโดนเตะเข้าที่ซีกแก้ม
เกิดเสียงกระแทกดังขึ้น โม่หงกระแทกลงกับพื้น เวทีที่ทำจากหิน โดนเขากระแทกจนยุบลงไป
โม่หงโดนกระแทกจนล้มลง เหมือนค้อนกระแทกลงบนหน้า พวกที่เพิ่งหัวเราะเยาะเมื่อครู่
หวาดกลัว ริษยา อิจฉา ไม่อยากเชื่อ อารมณ์ต่างๆ ผุดขึ้นมาบนใบหน้าของทุกคน
นี่ใช่ลู่ฝาน ที่พวกเขารู้จักไหม
นี่คือลู่ฝาน ที่พวกเขาเรียกว่าสวะหรือเปล่า
ถ้าแข็งแกร่งแบบลู่ฝาน ยังโดนเรียกว่าสวะ งั้นพวกเขาเรียกว่าอะไรล่ะ
เงียบกันทั้งหมด ได้ยินเพียงเสียงลมหายใจหวาดกลัว
บนเวที โม่หงสลบไปแล้ว คนตระกูลโม่ ทำได้เพียงยกเขาออกไป
โม่เทียนหันไปหาโม่หยุนเฟย แล้วพูดว่า "หยุนเฟย ขึ้นไปจัดการเขาทิ้งซะ อย่ายั้งมือ ถ้าเกิดเรื่องจริง ปู่จะสนับสนุนนายเอง"
โม่หยุนเฟยเข้าใจความหมายของปู่ ลู่ฝานข่มเหงตระกูลโม่ของพวกเขาแล้ว ดังนั้นจำเป็นต้องกำจัดทิ้ง
โม่หยุนเฟยลุกขึ้น เรียกเสียงเชียร์มากมาย พลิกตัวขึ้นไปบนเวที สายตาโม่หยุนเฟย จ้องเขม็งไปที่ลู่ฝาน
"คิดไม่ถึง นายจะปกปิดมิดชิดขนาดนี้ ประมาทนายเกินไปจริงๆ ลู่ฝาน"
ลู่ฝานพูดอย่างราบเรียบว่า "ไม่เรียกว่าประมาทเกินไปหรอก โม่หยุนเฟย นายเตรียมรับความพ่ายแพ้หรือยัง"
โม่หยุนเฟยแสยะยิ้ม แล้วพูดว่า "นายอยากล้มฉัน ยังขาดความสามารถอีกหน่อย"
พูดจบ โม่หยุนเฟยกับลู่ฝานเคลื่อนไหวพร้อมกัน ความเร็วของทั้งสองคน ไม่ได้เร็วธรรมดา มาถึงกลางเวทีหินอย่างรวดเร็ว
หมัดทำลายล้าง!
หมัดถล่มเขา!
เสียงดังอึกทึก หมัดทั้งสองคนปะทะกัน กลางหมัดที่ทั้งสองปะทะกัน มีกระแสลมแผ่ซ่านออกมา
โม่หยุนเฟยหรี่ตาลง เขาขึ้นมาก็ใช้วิชาหมัดที่แข็งแกร่งที่สุด เพื่อที่จะฆ่าลู่ฝานในพริบตา แต่เขาคิดไม่ถึงว่า พลังหมัดของลู่ฝาน จะดุดันเช่นกัน หมัดที่ออกมาเมื่อครู่ ไม่ได้เสียเปรียบเลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า
อ่านถึง 2276 แล้ว อยากอ่านต่อช่วยแนะนำหน่อยครับ ว่าอ่านต่อได้ทางช่องทางไหน...
รอนานมากครับเมื่อไรจะแปลต่อครับ...
มีใครรู้วิธีอ่านต่อมั้ยครับ ผมอ่านถึง2276เป็นรอบที่3แล้ว ก็ยังไม่มีต่อเลย จะหาอ่านต่อได้างช่องทางไหนบ้างครับ...
เจ้าของนิยายเนี่ยมันวิปริตหรือเปล่าวะเขียนๆอยู่แล้วก็จบแบบงงหลายเรื่องแล้ว...
ปู่เชี่ยไรเรียกหลานตัวเองว่านาย นิยายย้อนยุคมึงแปลซะ ทันสมัยเลย ไอ้เวร...
ช่องทางซื้ออ่านก็ไม่มี...
2276จบค้างเลยมาต่อเร็วๆนะ...
รออ่าน2277...
เสียดายมาก อ่านมาถึงหน้า 2276 มา2รอบแล้ว กำลังสนุกเลย ช่วยแปลตาอให้หน่อยนะครับ...
ถ้าไม่แปลต่อเรื่องต่อไปก็คงเหมือนเรื่องนี้หรือเปล่าครับไม่จบสักเรื่อง...