เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 394

มีแสงสีแดงปรากฏขึ้นในมือลู่ฝาน ด้ายแดงปรากฏออกมา นี่เป็นของที่หลิงเหยาให้เขา บอกว่าเป็นของที่ต้านทานการฝึกฝนชั่วร้ายโดยเฉพาะ

ใยเล็กๆ ในด้ายแดงเข้าไปในบาดแผลของเขา ทำลายพลังตายด้านในบาดแผลทันที จากนั้นเจดีย์เสวียนเก้ามังกรตั้งสติได้ รีบซ่อมแซมร่างกายของเขาทันที

ปราณชี่งอกงามอย่างต่อเนื่องในตัวลู่ฝาน เริ่มฟื้นฟูบาดแผลทันที

"ดี ด้ายแดงเส้นนี้มีประสิทธิภาพจริงๆ"

ลู่ฝานยังกลัวอยู่ เขามองบาดแผลแวบหนึ่ง วิชาชั่วร้ายสบประมาทไม่ได้จริงๆ ดูเหมือนตอนนั้นจางเยว่หาน ไม่ได้รับแก่นแท้ของวิชาชั่วร้าย

ท่านผอ.ลุกขึ้นตบโต๊ะ มองลั่วหยู่อย่างโมโหมาก

คนอื่นดูไม่ออก แต่เขาดูออกอย่างชัดเจน

"วิชาชั่วร้าย! คณะบังเหินมีศิษย์แบบนี้ตั้งแต่เมื่อไร!"

เสียงเย็นชาของท่านผอ.ดังขึ้น นักเรียนทั่วไปไม่ได้ยิน แต่อาจารย์ทุกคนรู้สึกว่ามีเสียงดังอยู่ข้างหู พากันหน้ากระตุก

เทียนฉี่โผล่หัวออกมากลางท้องฟ้า แล้วมองมาทางนี้ แต่จวนสวรรค์ที่อยู่ในอากาศเวิ้งว้าง ทำให้เทียนฉี่มองไม่เห็น ชั่วคราว หลังจากมองซ้ายมองขวา ก็หายลับไป

อาจารย์เมิ่งอวิ๋นหน้าซีดเผือด ทำไมเป็นวิชาชั่วร้ายอีกแล้ว!

ศิษย์มีวิชาชั่วร้ายสองคนติดๆ อาจารย์เมิ่งอวิ๋นก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

ท่านผอ.โมโหขนาดนี้ เธอคงซวยไปด้วยเหมือนกัน

ตอนนี้เธอก็อยากพุ่งขึ้นไปบนลานประลอง จับลั่วหยู่มาถามให้รู้แล้วรู้รอด

ลั่วหยู่ยังไม่รู้ว่าวิชาของตัวเองโดนจับได้แล้ว ตอนนี้เขาตกอยู่ในความโกรธ คิดเพียงแต่จะฆ่าลู่ฝาน

ลู่ฝานมองเขาแล้วยกยิ้มมุมปาก

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดอยู่ในตัวลู่ฝาน "ฮ่าๆ เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ เจ้านายเริ่มชิงของมาแล้ว ฉันดีใจมาก โลกของนักบู๊ก็เป็นอย่างนี้แหละ เขาไม่แย่งเรา เราก็แย่งเขา พัดนี้ฉันกินได้ไหม ฉันรู้สึกว่ามันรสชาติดี"

ลู่ฝานขี้เกียจสนใจไอ้เก้า เขามองลั่วหยู่แล้วเดินเข้าไปหา