เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 443

พอลู่ฝานส่งเสียงไม่พอใจ บรรยากาศก็เคร่งเครียดขึ้นมาทันที

ลูกหลานของตระกูลลู่ทั้งหลายที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็เริ่มเอื้อมมือไปจับอาวุธแล้ว

โจวเจิ้นโส่วเดินถอยหลังไปสองก้าว ถึงแม้เขาจะเป็นผู้เฝ้าเมือง แต่ถ้าจะพูดถึงเรื่องนักบู๊แล้วล่ะก็ เขาก็เป็นแค่นักบู๊ที่เพิ่งฝึกถึงแดนปราณในเท่านั้น พอเผชิญหน้ากับพวกคนตระกูลลู่ที่มีรังสีอาฆาตพลุ่งพล่านทั่วตัวแบบนี้ เขาก็เริ่มหวาดกลัวขึ้นมาเหมือนกัน

“พวกนายจะทำอะไร คิดจะกบฏหรือไง?”

โจวเจิ้นโส่วแสร้งทำเป็นตวาดออกมาอย่างไม่สะทกสะท้าน

ตอนนี้ลู่ฝานก็ค่อยๆ ลุกขึ้น “ตระกูลลู่ของเราไม่ได้คิดจะเป็นปฏิปักษ์กับทางการ โจวเจิ้นโส่ว ท่านก็เป็นผู้เฝ้าเมืองเสเพลของท่านไป ตระกูลลู่ของพวกเราก็จะเป็นตระกูลนักบู๊ต่อไป เดิมทีพวกเราก็ไม่ติดต่ออะไรกัน เป็นแบบนี้มาหลายสิบปีแล้ว ตอนนี้ก็ทำตามแบบเดิมดีกว่า ส่วนคนร้ายที่ท่านขอ ต้องขออภัยด้วยจริงๆ เขาได้ตายในสงครามที่ต่อสู้กับตระกูลโม่ไปแล้ว เชิญกลับไปเถอะ！”

ลู่ฝานสั่งให้ส่งแขก เขาไม่กลัวผู้เฝ้าเมืองอะไรเลยด้วยซ้ำ

ประเทศอู่อาน นักบู๊เป็นใหญ่ จะว่าไปแล้ว ฐานะศิษย์สถาบันสอนวิชาบู๊ของเขา ก็เพียงพอที่จะให้เขาไม่ต้องไปสนใจผู้เฝ้าเมืองที่เป็นคนระดับนั้นของทางการ

นี่ก็คือหนึ่งในเหตุผล ที่ว่าทำไมคนจำนวนนับไม่ถ้วนอยากจะเข้าไปฝึกวิชาในสถาบันสอนวิชาบู๊

ดินแดนนี้ ผู้แข็งแกร่งเป็นใหญ่ ถ้าอยากจะกดดันหัวคนอื่น ขอโทษที เอาพลังของนายออกมาสิ

ยิ่งเป็นคนของทางการ ก็ยิ่งต้องทำตามระเบียบ

ลู่ฝานไม่เชื่อ ว่าอยู่ดีๆ โจวเจิ้นโส่วจะกล้านำกำลังพลเข้ามาตระกูลลู่ของพวกเขา

คิดว่าสารวัตรของประเทศอู่อานที่มีอยู่เต็มเมืองเป็นพวกโง่หรือไง！

โจวเจิ้นโส่วถูกทำให้โมโหไม่น้อย หลายปีมาแล้ว เขาไม่เคยเจอคนที่กล้าโอหังต่อหน้าเขาแบบนี้เลย