เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 448

สรุปบท บทที่ 448: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า

อ่านสรุป บทที่ 448 จาก เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า โดย โอหยางวิ่น

บทที่ บทที่ 448 คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายใช้ชีวิต เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย โอหยางวิ่น อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

ลู่ฝานได้ยินดังนั้นก็แปลงพลังปราณทั้งหมดเป็นพลังวิญญาณ แล้วก็กระตุ้นเขตวิถีของกระบี่หนักไร้คม

ในกระท่อมเกิดเป็นเสียงไม้ลั่น ราวกับว่าถ้าลู่ฝานออกแรงมากกว่านี้อีกหน่อย กระท่อมก็จะพัง

หวูเฉินก็มองไปด้วยพยักหน้าพูดว่า “ดีมาก ไม่เลวเลย เขตวิถีของกระบี่หนักไร้คมแน่นหนามากถึงแม้ฉันจะไม่ค่อยรู้เรื่องระดับของนักบู๊ แต่เรื่องเขตวิถียังพอมองออกบ้างนิดหน่อย พลังธาตุดินเข้าเขตวิถี จากนั้นก็เปลี่ยนไปวิถีทำลาย ใช้วิถีเล็กเข้าวิถีใหญ่ วิทยายุทธของคนคนนี้ล้ำลึกมาก นายได้รับเขตวิถีของเขามา ก็ต้องใช้ให้เป็นประโยชน์ มีเขตวิถีนี้ พอนายเข้าสู่แดนปราณชีวิต ก็จะฝึกวิชาได้เร็วขึ้นมากอย่างรวดเร็ว”

ลู่ฝานยิ้มพยักหน้า ข้อดีของเขตวิถีเขาได้สัมผัสกับมันแล้ว

ในใจของเขาก็เรียกว่า “ไอ้เก้า ออกมาเลยนะ อาจารย์ฉันเรียกนาย ไสหัวออกมาเลย”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรก็ออกมาจากร่างของลู่ฝานอย่างไม่ค่อยพอใจ ค่อยๆ ปรากฏเป็นเจดีย์อยู่บนมือของลู่ฝาน

“สวัสดีครับอาจารย์ของเจ้านาย”

หวูเฉินก็ยิ้มแย่งขึ้นมาทันที

“เป็นภูติอาวุธที่ไม่เลวเลย นายคงจำบำเพ็ญมาเกินร้อยปีแล้วสินะ”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรก็ตอบไปตามตรงๆ “เป็นร้อยปีแล้ว แต่ว่าตอนนี้บาดเจ็บยังไม่หายดีไม่อาจจะปรากฏตัวออกไปทำความเคารพได้”

หวูเฉินยิ้มหยักหน้า แล้วก็เอานิ้วชี้ไปยังเงาที่ปรากฏออกมาของเจดีย์เสวียนเก้ามังกร

ทันใดนั้น เจดีย์เสวียนเก้ามังกรก็รู้สึกเหมือนกับน้ำแข็งเจอกับไฟร้อนแรง ควันสีขาวลอยพุ่งออกมา

เสียงร้องโอดโอยดังขึ้น ลู่ฝานก็มือสั่นๆ ไปด้วย

บนตัวของหวูเฉินก็มีพลังที่น่ากลัวปรากฏขึ้น น่ากลัวเหมือนกับเทพมาร ลู่ฝานก็หยุดการหายใจทันที ที่แท้เขายังมีพลังไม่พอ โอกาสที่จะสัมผัสกับพลังอย่างนี้ยังไม่มี ตอนนี้เขารู้สึกได้อย่างลึกๆ พลังนี้มันเหมือนจะทำลายฟ้าดินเลย

พูดจบ เสียงของเจดีย์เสวียนเก้ามังกรก็หายไป

ลู่ฝานก็สะดุ้งเล็กน้อย เขาได้ยินคำว่าขุนพลังสุดเหนือฟ้าอีกแล้ว

มันหมายความว่าอย่างไรกันแน่? แข็งแกร่งกว่ายอดฝีมือเซียนบู๊อีกงั้นหรือ?

ตอนที่ลู่ฝานกำลังครุ่นคิด หวูเฉินก็มองพลังวิญญาณบนตัวของลู่ฝานแล้วพูดว่า “ลู่ฝาน รู้ไหมว่าทำไมฉันถึงให้นายไปฝึกเพลงเต๋าหนึ่งเดียวที่คณะหนึ่งเดียว”

ลู่ฝันรับตั้งสติกลับมา แล้วพูดว่า “เพราะว่าเพลงเต๋าหนึ่งเดียวรุนแรงอย่างนั้นหรือครับ?”

หวูเฉินยิ้มส่ายหัว “ไม่ใช่แค่เหตุผลนี้ ตอนนี้นายฝึกสำเร็จแล้ว ฉันก็จะเปิดเผยอะไรบางอย่างให้ เข้ามาใกล้ๆ ฉันจะถ่ายทอดวิชาให้”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า