เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 449

วิชาที่ว่า ก็คือวิชาของผู้ฝึกชี่

แบ่งระดับขั้นเหมือนกับนักบู๊ วิธีการเรียกก็ไม่ต่างกัน แบ่งเป็นคาถาระดับคน คาถาระดับทิพย์ คาถาระดับดิน คาถาระดับฟ้า

ก่อนที่จะไปสถาบันสอนวิชาบู๊ วิชาก่อชี่เป็นวัตถุ ห้าธาตุกลายสัตว์ที่ลู่ฝานฝึก ล้วนเป็นคาถาระดับคนของผู้ฝึกชี่ ไม่ถึงระดับทิพย์เลย

มีเพียงค่ายกลทำลายห้าธาตุค่ายเล็กกับพิฆาตฟ้าดิน สองวิชานี้ที่ถือว่าถึงคาถาระดับทิพย์ นอกจากนี้ ลู่ฝานก็ไม่ได้อะไรจากวิชาของผู้ฝึกชี่เลย

แต่แบบนี้ก็ไม่เลวแล้ว

ไม่เหมือนกับวิชาของนักบู๊ วิชาของผู้ฝึกชี่นั้นหายาก

ปกติจะสืบทอดกันปากต่อปาก อาจารย์ถ่ายทอดให้ศิษย์ พ่อให้ลูก ไม่ค่อยเขียนลงหนังสือวางไว้ในห้องสมุด

พูดได้ว่า ทักษะคาถาระดับทิพย์เล่มหนึ่งเอาไปขาย มีราคาแพงกว่าวิชาระดับดินเสียอีก

ไม่มีทางเลือก ใครให้ผู้ฝึกชี่ที่เป็นคนรวยล่ะ

บวกกับผู้ฝึกชี่มีจำนวนน้อย ของที่หายากย่อมมีราคาแพง เพราะหลักการนี้แหละ

ส่วนวันนี้ วิชาที่หวูเฉินถ่ายทอดให้กับ สูงกว่าระดับทิพย์เสียอีก

ลู่ฝานรู้สึกได้ว่ามีอักษรยันต์โดยสัญลักษณ์ลึกลับมากมายเข้ามาในหัวของเขา ตัวอักษรที่อ่านไม่ออก ไหลเข้ามาในหัวของเขากลายเป็นค่ายกลราวกับลายน้ำ

พอวิชาทั้งชุดไหลเข้ามาในหัวของเขาหมดแล้ว ทันใดนั้นเอง ลู่ฝานก็รู้สึกว่าพลังปราณทั้งตัวของเขาเกิดการเปลี่ยนแปลง

พลังฟ้าดินโดยรอบๆ ก็กลายเป็นพลังมืดๆ มาล้อมรอบมือของเขาอย่างกับคุ้มคลั่ง

ลู่ฝานรู้สึกว่าหัวของตนเองปวดมาก มันปวดเหมือนกับมีคนเอากรวยแหลมมาแทงเข้าไปในหัว แล้วก็วนไปวนมาทั้งหัว