เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 461

หานเฟิงถอนหายใจ ถ้าเป็นอย่างนี้ ตระกูลลู่น่าจะปลอดภัยสักหน่อย

ศิษย์น้องลู่ฝาน ศิษย์พี่ทำสิ่งที่สามารถทำได้ไปหมดแล้ว ถ้าเรื่องนี้รู้ถึงหูตระกูลหาน พวกลุงสามต้องถลกหนังฉันแน่นอน

ปวดหัว ปวดหัว!

หานเฟิงบ่นพึมพำอยู่ทางนี้ ลู่ฝานไม่ได้ยินสักนิด

ตอนนี้ค่ายกลเสวียนเหล็กเจดีย์เก้าที่ลู่ฝานกำลังทำ ก็เข้าถึงช่วงสำคัญแล้ว

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรตะโกนออกมา

“ค่ายกลปรากฏ!”

ทันใดนั้น เหมือนท้องฟ้ายามค่ำคืนถูกแยกออกเป็นรอยแยกแสงสีทองแสงหนึ่งสาดลงมาจากท้องฟ้า ร่วงลงในคฤหาสน์ตระกูลลู่

หินเหล็กที่เหลือ อยู่ท่ามกลางแสงสีทอง กลายเป็นดวงแสงสีทองกระจายออกไป พลังบริสุทธิ์กระจายไปทั่ว

พลังเหล่านี้แผ่ซ่านไปตามลายของค่ายกลหยินหยาง ภายใต้การพลุ่งพล่านของปราณหยินหยาง ยิ่งทำให้มันแข็งแกร่งและทรงพลัง

เพิ่มขึ้นและขยายวงกว้างจนไปทั่วเมืองเจียงหลิน

ลู่ฝานรู้สึกว่าในหัวสมองตัวเอง มีลายสีทองปรากฏขึ้นมา เหมือนทั้งค่ายกล กำลังก่อตัวอยู่ในหัวสมองของเขา

เช่นเดียวกัน ถนนสายเล็กใหญ่ในเมืองเจียงหลิน เริ่มปรากฏขึ้นในหัวสมองของเขา

เหตุการณ์อัศจรรย์เช่นนี้ ทำให้ลู่ฝานแอบตกใจ

ลู่ฝานเห็นคนบนถนนทุกเส้น ผ่านค่ายกลนี้ แม้เห็นไม่ชัดเจน แต่เห็นโดยภาพรวม สามารถแยกแยะออก อีกทั้งเขามีความรู้สึกอีกว่าถ้าเขาต้องการฆ่าใครคนใดคนหนึ่ง เพียงแค่คิดในใจ ค่ายกลเสวียนเหล็กเจดีย์เก้าสามารถฆ่าคนนั้นได้ทันที ถ้าเขาอยากปกป้องใครสักคน ค่ายกลเสวียนเหล็กเจดีย์เก้าก็สามารถปล่อยพลังไปที่คนคนนั้นได้ อีกทั้งยังสามารถมอบเกราะให้เขาได้อย่างสมบูรณ์แบบ

“เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ เตรียมกระตุ้นพลังฟ้าดิน ฉันวางเจ้านายเป็นแท่นค่ายกลแล้ว นี่เป็นโอกาสเพียงครั้งเดียว จำไว้ว่าดูดซับมาให้เยอะหน่อย ดูดซับไม่หมดก็เอาให้ฉัน ฮ่าๆ”

ลู่ฝานกำลังจะถามว่าเกิดอะไรขึ้น สายฟ้าสีทองผ่าลงมาจากฟ้า กล้ามเนื้อทั้งตัวลู่ฝานหดตัว ยืนอึ้งอยู่ที่เดิม

ตู้ม!

แสงสายฟ้าอันน่ากลัวผ่าลงบนคฤหาสน์จนพัง เศษหินกระจุยกระจาย พื้นดินเกิดเป็นหลุมลึกขนาดใหญ่ ครั้งนี้ลานหลังบ้านพังอย่างแท้จริง อีกทั้งยังพังแบบไม่สามารถพังไปได้มากกว่านี้แล้ว แต่ยังดีที่ในลานมีลู่ฝานแค่คนเดียว ไม่ได้ทำให้คนอื่นได้รับบาดเจ็บ

ลูกหลานตระกูลลู่ได้ยินเสียง หันมามองก็ถึงกับตะลึง

สายฟ้าสีทองสะดุดตามาก!

พวกลู่เฮ่าหรานกับลู่หาวเหมือนบ้าไปแล้ว รีบพุ่งไปที่ลานหลังบ้านอย่างรวดเร็ว