เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 488

“วันเวลาและเรื่องราวที่ผ่านไป มองฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวด้วยดวงตาที่มีน้ำตา กี่ปีผ่านไปด้วยกี่ความฝัน ไม่สามารถพูดออกมาได้ ล้วนผ่านไปท่ามกลางหญิงงาม”

ทันใดนั้น ลู่ฝานรู้สึกมีความเศร้าที่พูดไม่ออกอยู่ภายในใจ

แค่เนื้อเพลงไม่กี่ประโยค กลับทำให้เขารู้สึกว่าจิตใจตัวเองวูบไหวเพราะมัน รวมไปถึงสภาพจิตใจของเขา เหมือนโดนคนโยนหินใส่ มันวูบไหวไปหมด

ลู่ฝานถามว่า “ใครเป็นคนร้องเพลง”

หลิ่วหยีหันมาพูดว่า “อ๋อ คุณอู่คงหลิง เธอเป็นหนึ่งในแขกผู้มีเกียรติของสวนหอมปาฟางเหมือนกันค่ะ พักอยู่ที่นี่ครึ่งปีกว่าแล้ว แขกผู้มีเกียรติจำนวนมาก ล้วนมาเพราะคุณอู่คงหลิง ว่ากันว่าก่อนหน้านี้ คนที่เป็นเจ้าหน้าที่เมืองตงหวาทะเลาะกัน เพราะอยากมาเจอคุณอู่คงหลิงสักครั้ง”

หานเฟิงหัวเราะแล้วพูดว่า “ดูเหมือนเป็นหญิงงามที่ได้รับความนิยมอีกแล้ว ศิษย์น้องลู่ฝาน นายจะไปเจอไหม”

ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า “ถ้ามีโอกาสก็อยากเจอสักหน่อย”

หลิ่วหยียิ้มแล้วพูดว่า “ลูกค้าทั้งสองท่าน เรื่องนี้เราช่วยไม่ได้ ถ้านายอยากเจอคุณอู่คงหลิงก็ไปรอด้านนอกห้องที่อยู่ด้านในสุด พูดไปด้วยว่าอยู่ในห้องชั้นยอดจะได้ไม่ทะเลาะกัน ไม่ว่าเหตุผลหรือเป้าหมายใด แค่มีการทะเลาะกัน จะโดนไล่ออกจากสวนหอมปาฟาง ทั้งสองท่านต้องจำไว้ให้ดี”

ลู่ฝานอมยิ้มแล้วพยักหน้า

หานเฟิงรีบถามคำถามอื่นออกมา “ห้องชั้นยอด มีอะไรน่าสนุกบ้าง คุณหลิ่วหยี นายเข้าใจความหมายของผมไหม”

หลิ่วหยีเผยรอยยิ้มเข้าใจ หัวเราะแล้วพูดว่า “มีอยู่แล้ว แต่ทุกอย่างขึ้นอยู่กับความสมัครใจของตัวเอง ถ้านายต้องการทำเรื่องที่มีความสุข ต้องดูความสามารถของนายเอง แน่นอนว่าผู้หญิงที่นี่ล้วนชอบแขกผู้มีเกียรติ”

หานเฟิงหัวเราะออกมา ท่าทางลามกนั่น ทำให้ลู่ฝานอยากเดินหนีไปไกลๆ จริงๆ