เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 497

ทั้งสองคนไม่สวมเสื้อผ้า

หนึ่งในนั้นคือศิษย์พี่หานเฟิงอย่างไม่ต้องสงสัย

ลู่ฝานอ้าปากค้าง ทำอะไรกัน ทำไมหลังคาถึงระเบิดล่ะ

ผู้หญิงที่หล่นลงมาสลบไปแล้ว ลู่ฝานมองแวบหนึ่ง รูปร่างไม่เลว มิน่าล่ะศิษย์พี่หานเฟิงถึงถูกใจ

ศิษย์พี่หานเฟิงก็ล้มอย่างทุลักทุเล หลังจากร้องโอดครวญออกมา

จึงพูดเบาๆ ว่า “จบแล้วๆ เร้าใจเกินไป ไม่ได้ควบคุมแรง จบแล้ว นี่ต้องชดใช้เท่าไรเนี่ย”

ลู่ฝานเบิกตาโตมองหานเฟิง “ศิษย์พี่หานเฟิง ใส่เสื้อผ้าก่อนได้ไหม”

ศิษย์พี่หานเฟิงหน้าแดงทันที จากนั้นเอาแจกันดอกไม้มาปิดไว้ข้างหน้า

“ศิษย์น้องลู่ฝาน ก็ผู้ชายไง นายก็เข้าใจนิ”

ลู่ฝานด่าออกมาว่า “เข้าใจกะผีน่ะสิ ศิษย์พี่หานเฟิง ดูสิ่งที่พี่ทำสิ ที่นี่มันที่ไหน พี่คิดว่าเราสองคนชดใช้ได้เหรอ”

ศิษย์พี่หานเฟิงมองซ้ายมองขวา กลืนน้ำลายแล้วพูดว่า “งั้นจะทำไงล่ะ รีบหนีกันเถอะ”

ลู่ฝานพยักหน้า ทั้งสองคนหันหลังเดินไปข้างนอก

แต่เพิ่งเดินออกมา ลู่ฝานเห็นหลิ่วหยีพาชายคนหนึ่งเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว

“เร็วขนาดนี้เลยเหรอ”