เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 496

ลู่ฝานจ้องผ้าปิดหน้าของอู่คงหลิง ตัวกลายเป็นสายลม พุ่งเข้าไปฆ่าอู่คงหลิง

แต่ขณะนั้น อู่คงหลิงหันหลังพุ่งออกไปข้างนอก ตัวครึ่งหนึ่งกลายเป็นหมอกควัน เธอจะหนีเหรอ

“ย๊าก!”

แผดเสียงออกมา มีสายฟ้าปรากฏขึ้น ผ่าลงบนตัวอู่คงหลิง

สายฟ้าสีแดงทองผ่าใส่อู่คงหลิงจนชะงักไป เพียงแค่พริบตาเดียว ลู่ฝานเดินเข้ามา กระชากผ้าปิดหน้าอู่คงหลิงออก

อู่คงหลิงวิ่งหนีไปข้างนอก ลู่ฝานใช้แรงกระชากไว้ ไม่ได้ดึงตัวอู่คงหลิงกลับมา แต่เขากระชากผ้าปิดหน้าของเธอออก

หลังจากนั้น ลู่ฝานเห็นใบหน้าอันงดงาม

งดงามเหมือนเซียนสาวลงมายังโลกมนุษย์ เพียงครู่เดียวมันฝังลึกอยู่ในสมองของเขา

ใบหน้าระดับนี้ เรียกได้ว่าสตรีสวยหยาดเยิ้ม ไม่เหมือนกับที่เห็นตอนในดินแดนแห่งความเพ้อฝัน

อู่คงหลิงกัดริมฝีปาก กลายเป็นควันหายไปอย่างไร้ร่องรอย

ลู่ฝานมองผ้าปิดหน้าในมือแล้วขมวดคิ้วขึ้นมา

เฮ้อ เป็นเรื่องอีกแล้ว

ทำไมนะ ฉันแค่อยากฟังเพลง ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้ได้

“อู่คงหลิง ผู้ฝึกวิชาชั่วร้าย”

ลู่ฝานพึมพำสองครั้ง

ลู่ฝานส่ายหน้าเก็บผ้าปิดหน้าลงไปในเข็มขัด

ช่างเถอะๆ คิดซะว่าเก็บค่าตอบแทนละกัน

ผ้าปิดหน้าประหลาดแบบนี้ ต้องมีประโยชน์แน่นอน เอากลับไปศึกษาให้ดีๆ หน่อย

ส่วนเรื่องที่อู่คงหลิงฝึกวิชาชั่วร้าย ลู่ฝานครุ่นคิด แต่ไม่ได้เอาไปบอกคนอื่นทันที

หนึ่งคือ เธอหนีไปแล้ว เขาก็ไม่มีหลักฐาน

สองคือ เหมือนเมื่อกี้เขาก็ใช้วิชาชั่วร้ายเหมือนกัน ถ้าสืบขึ้นมาจริงๆ ต้องเป็นเรื่องวุ่นวายแน่