เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 505

สีหน้าเซี่ยวเอ๋อร์หลากหลายไปหมด พละกำลังการต่อสู้ที่ลู่ฝานแสดงออกมา กำลังตบหน้าเธอชัดๆ อีกทั้งยังตบจนเกิดเสียงดังเพียะๆ อีกด้วย

ลู่ฝานกวาดตามองไปรอบๆ แล้วพูดว่า “ยังมีใครอยากลองอีกไหม”

ทันใดนั้น ทุกคนถอยหลังตามสัญชาตญาณ

ลู่ฝานเดินมาข้างเซี่ยวเอ๋อร์แล้วพูดว่า “ยืนข้างผมก็พอ ถ้านายเดินห่าง ผมปกป้องนายไม่ได้นะ”

เซี่ยวเอ๋อร์ไม่พูดอะไรสักคำ บนโลกนี้พละกำลังคือทุกสิ่งทุกอย่าง

แววตาที่เซี่ยวเอ๋อร์มองลู่ฝานกำลังวูบไหว ไม่มีใครรู้ว่าตอนนี้ในใจเธอตกใจเป็นอย่างมาก

พวกเหอาซิงที่โดนชกจนสลบ โดนค่ายกลส่งออกไปทันที

ตอนนี้คนที่เหลือมองกันไปมา หลังจากมองกันอยู่ครู่หนึ่ง มีคนตะโกนออกมาว่า “เราเข้าไปพร้อมกัน จัดการเขาทิ้งก่อน”

น่าเสียดาย ไม่มีใครเห็นด้วยกับเสียงตะโกนของเขา

ลู่ฝานหันมามองคนที่ตะโกน ไม่ได้ขยับไปไหน

แววตาเปลี่ยนไปเล็กน้อย พลังวิญญาณในตัวพุ่งขึ้นมา แสงหม่นพาดผ่าน

คนนั้นสลบลงไปบนพื้น สถานการณ์ประหลาดแบบนี้ ทำให้คนอื่นไม่กล้าขยับไปไหน

ลู่ฝานไม่พูดอะไรสักคำ แค่กวาดตามองรอบๆ

สายตาของเขาเหมือนมีดคม เมื่อเขากวาดตามอง ไม่มีใครกล้าสบตาเขาสักคน

ลู่ฝานส่งเสียงหึออกมาเบาๆ แล้วพูดว่า “ฉันต้องการรายชื่อแค่สองที่ อย่างอื่นแล้วแต่พวกนาย แค่ไม่ก่อกวนฉัน ฉันจะไม่ลงมืออีก”

ทุกคนพากันโล่งอก แค่สองที่เท่านั้น ยังดีๆ

พวกเขาคิดว่าลู่ฝานเพียงคนเดียว สามารถจัดการทุกคนได้