เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 506

ลู่ฝานหันมามองเซี่ยวเอ๋อร์แล้วพูดว่า “ในเมื่อนายแนะนำตำแหน่งแบบนี้ให้ผมได้ แล้วทำไมนายถึงต้องมาสอบผู้ตรวจการล่ะ”

สีหน้าของเซี่ยวเอ๋อร์เปลี่ยนไปทันที เชิดหน้าพูดว่า “นายไม่ต้องสนใจฉัน แค่นายบอกว่ายอมทำหรือเปล่า”

ลู่ฝานส่ายหน้าพูดว่า “ขอโทษด้วย ผมต้องการตำแหน่งข้าราชการ ไม่ใช่เงิน!”

เซี่ยวเอ๋อร์มองหน้าลู่ฝานอย่างละเอียด แล้วพึมพำว่า “นายไม่ขาดแคลนเงิน แต่กลับต้องการตำแหน่งข้าราชการ เป็นความต้องการของตระกูลเหรอ ตระกูลอะไรจะขาดตำแหน่งผู้ตรวจการชั้นล่างล่ะ หรือว่าเป็นความต้องการของคนรักนาย หรือไม่นายก็ต้องทำเรื่องอะไรผิดมา จึงต้องการตำแหน่งข้าราชการมาป้องกันตัว”

เซี่ยวเอ๋อร์เริ่มนับนิ้วทีละข้อๆ

ลู่ฝานขี้เกียจพูดเยอะ

ตอนนี้การต่อสู้สิ้นสุดลงแล้ว แปดคนสุดท้ายหอบหายใจ พวกเขาได้รับชัยชนะ

หนึ่งในนั้นแผลเต็มตัว เกือบจะล้มลงไปแล้ว

ลู่ฝานมองเขาแล้วส่ายหน้าเบาๆ สภาพแบบนี้จะผ่านด่านต่อไปได้ยังไง

การต่อสู้จบลงแล้ว ตัวของผู้อาวุโสปรากฏขึ้นในค่ายกลอีกครั้ง

ลู่ฝานแอบเรียกเจดีย์เสวียนเก้ามังกรในใจ “ไอ้เก้า ออกมาดูสิ ฉันรู้สึกว่าค่ายกลนี้น่าสนใจ เก็บไว้ได้ไหม”

เมื่อเจดีย์เสวียนเก้ามังกรได้ยินว่ามีค่ายกลให้เก็บ ก็ตะโกนออกมาทันที

“ไหนๆ อยู่ไหน เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ ฮ่าๆ ฉันรู้สึกถึงพลังอันยิ่งใหญ่ของค่ายกล เอ่อ......เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ แน่ใจเหรอว่าจะเก็บค่ายกลนี้ นี่เป็นค่ายกลที่ถูกประทับโดยผู้สูงส่งเลยนะ ถ้าเก็บเอาไว้จะมีรอยประทับไปด้วย เจ้านายแน่ใจว่าจะเก็บไว้เหรอ”

ลู่ฝานขมวดคิ้วพูดว่า “งั้นเหรอ งั้นช่างเถอะ แต่เก็บค่ายกลไม่ได้ พลังก็ไม่สามารถเก็บได้ด้วยเหรอ”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรหัวเราะแล้วพูดว่า “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ ตอนนี้วิธีของเจ้านายเหมือนฉันแล้ว ฉันกำลังจะพูดเลย แม้ไม่สามารถเก็บค่ายกลได้ แต่เราสามารถจัดการพลังได้ ให้ตายเถอะ ตอนนี้ฉันขาดแคลนพลังจริงๆ”