ตอน บทที่ 527 จาก เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 527 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายใช้ชีวิต เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า ที่เขียนโดย โอหยางวิ่น เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
“เด็ดเดี่ยว เมื่อถึงตอนนั้นฉันอยากเด็ดหัวนายด้วยมือฉันเอง คงเป็นเรื่องที่สะใจมาก”
กวนหานยกยิ้มโหดเหี้ยมตรงมุมปาก
มีเกล็ดน้ำแข็งล้อมรอบอยู่บนนิ้ว ดอกเกล็ดหิมะสีฟ้าเบ่งบานอยู่ในมือเขา ในกลีบดอกเป็นเส้นๆ เหมือนเลือด
กวนหานค่อยๆ เอาดอกไม้มาวางหน้าลู่ฝาน
เมื่อเห็นภาพนี้ ผู้อาวุโสในที่นี้สีหน้าเปลี่ยนไป ขนาดหัวหน้าเขตอี้ว์ยังมีความเย็นชาฉายอยู่ในแววตา
“บัวโลหิต คิดไม่ถึงว่ากวนหานจะเอาบัวโลหิตออกมาในงานวันเกิดคุณอี้ว์ เขาบ้าไปแล้วเหรอ”
“เบาๆ หน่อย บัวโลหิตปรากฏออกมา อสูรรายล้อมรอบกาย ลู่ฝานไปล่วงเกินอะไรกวนหาน ทำไมเจอหน้าก็ใช้บัวโลหิตทันที”
“ไม่จบไม่สิ้น ไม่จบไม่สิ้นแน่นอน จะเกิดเรื่องแล้ว!”
…...
ลู่ฝานหยิบดอกไม้ขึ้นมา ดอกบัวเย็นยะเยือกดูงดงามมาก เป็นผลงานศิลปะชิ้นหนึ่งชัดๆ
นี่แสดงว่าพละกำลังของกวนหานอยู่ในระดับแดนปราณชีวิตขึ้นไป ไม่ใช่แดนปราณชีวิตขั้นต้น เขาหยุดอยู่ที่แดนปราณชีวิตมาเป็นเวลานานแล้ว
แต่พละกำลังของเขา ไม่เกินแดนปราณชีวิตขั้นกลางแน่นอน
ดอกบัวดอกนี้ใสมาก แต่ไม่มีเขตวิถีบู๊อยู่ หมายความว่ากวนหานยังไม่ถึงแดนปราณชีวิตขั้นปลาย ที่สามารถใช้พลังของห้าธาตุได้ตามใจปรารถนา
แม้พละกำลังแบบนี้จะแข็งแกร่ง แต่ไม่ใช่ว่าลู่ฝานจะสู้ไม่ได้
ขณะนั้นเจดีย์เสวียนเก้ามังกรที่อยู่ในตัวลู่ฝานพูดว่า “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ ให้ฉันเล่นงานเขาไหม พละกำลังของเขาแข็งแกร่งมาก ถึงตอนนั้นฉันกลัวว่าเจ้านายจะเสียเปรียบ”
คนพวกนี้ไม่มีใครสักคนที่เป็นคู่ต่อสู้ที่เหมาะสมของต้วนผิง ต้วนผิงที่ได้ใจ มีรอยยิ้มมั่นใจบนใบหน้า พูดเสียงดังว่า “ยังมีใครอีก”
เมื่อพูดเช่นนี้ จู่ๆ ต้วนผิงมองไปทางลู่ฝาน แล้วพูดเสียงดังว่า “คุณชายลู่ฝาน มาสู้กันสักหน่อยไหม”
อะไรที่เรียกว่าดีใจจนเหลิง ต้วนผิงคือตัวอย่างที่ดีที่สุด
ลู่ฝานเงยหน้ามองเขาแวบหนึ่ง ไม่อยากสนใจเขาสักนิด
เมื่อเทียบกับกวนหาน ผลการฝึกตนของต้วนผิงต่ำจนน่าเวทนา แค่แดนปราณนอกขั้นสูงสุด ตอนอยู่ในสถาบันสอนวิชาบู๊ ลู่ฝานซัดไปหลายคนแล้ว จะกลัวคนอย่างต้วนผิงไปทำไม
ถ้าพูดถึงเรื่องอาจารย์ หรือเคล็ดวิชา ลู่ฝานถูกปั้นมาจากยอดฝีมือแดนปราณฟ้าสองคน ก็ไม่ได้แย่สักนิด
ลู่ฝานนั่งอย่างสงบอยู่ตรงนั้น ไม่มีท่าทีจะลุกขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า
อ่านถึง 2276 แล้ว อยากอ่านต่อช่วยแนะนำหน่อยครับ ว่าอ่านต่อได้ทางช่องทางไหน...
รอนานมากครับเมื่อไรจะแปลต่อครับ...
มีใครรู้วิธีอ่านต่อมั้ยครับ ผมอ่านถึง2276เป็นรอบที่3แล้ว ก็ยังไม่มีต่อเลย จะหาอ่านต่อได้างช่องทางไหนบ้างครับ...
เจ้าของนิยายเนี่ยมันวิปริตหรือเปล่าวะเขียนๆอยู่แล้วก็จบแบบงงหลายเรื่องแล้ว...
ปู่เชี่ยไรเรียกหลานตัวเองว่านาย นิยายย้อนยุคมึงแปลซะ ทันสมัยเลย ไอ้เวร...
ช่องทางซื้ออ่านก็ไม่มี...
2276จบค้างเลยมาต่อเร็วๆนะ...
รออ่าน2277...
เสียดายมาก อ่านมาถึงหน้า 2276 มา2รอบแล้ว กำลังสนุกเลย ช่วยแปลตาอให้หน่อยนะครับ...
ถ้าไม่แปลต่อเรื่องต่อไปก็คงเหมือนเรื่องนี้หรือเปล่าครับไม่จบสักเรื่อง...