เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 526

หัวหน้าเขตอี้ว์พูดว่า “ง่ายมาก ต้วนผิงนายออกมา นายฝึกกับฉันมาสิบปีแล้ว วันนี้นายมาเป็นคนทดสอบ คนหนุ่มคนอื่น แค่เอาชนะต้วนผิงได้ ถือว่าผ่าน”

ต้วนผิงยืนขึ้นช้าๆ โค้งตัวคารวะอย่างงดงาม แล้วพูดว่า “ครับอาจารย์ แต่ถ้าไม่มีใครเอาชนะผมได้ ถือว่า......”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ ต้วนผิงมองเซี่ยวเอ๋อร์ด้วยแววตาลุกโชน แล้วพูดว่า “ถือว่าผมชนะไหมครับ”

หัวหน้าเขตอี้ว์พูดว่า “ได้”

รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าต้วนผิงทันที เขาเดินออกมาคารวะทุกคน แล้วพูดว่า “เชิญทุกท่าน”

หัวหน้าเขตอี้ว์พูดเสียงดังว่า “เสิร์ฟเหล้าๆ มีประลองฝีมือกันไม่มีเหล้าได้ยังไง”

เสียงกลองและเครื่องดนตรีดังขึ้น เหล้าและอาหารรสดีถูกเสิร์ฟขึ้นโต๊ะอีกครั้ง

ศิษย์พี่หานเฟิงลูบท้องตัวเอง แล้วพูดอย่างเสียดายว่า “เสียดายจัง กินอิ่มแล้วก็ไม่อยากกินอีก อาหารรสเลิศเยอะขนาดนี้ ถ้าห่อกลับได้ก็ดี ศิษย์น้องลู่ฝาน นายไปลองสู้ไหม ถ้าได้เป็นลูกเขยตระกูลอี้ว์ เรื่องเล็กน้อยของตระกูลนาย ก็จะมีความมั่นใจได้”

ลู่ฝานส่ายหน้าพูดว่า “ผมว่าไม่แน่นอน”

สายตาของเขายังจ้องอยู่ที่หน้ากวนหาน กวนหานเป็นคนของสำนักโลหิตพิฆาต ในเมื่อกล้าอวดดีในจวนตระกูลอี้ว์แบบนี้ หมายความว่าสำนักโลหิตพิฆาตมีอำนาจแข็งแกร่ง ทัดเทียมกับจวนตระกูลอี้ว์ หรือไม่ก็กวนหานเป็นคนที่ไม่ธรรมดา

“ฉันก่อน”

คนหนุ่มเลือดร้อนคนหนึ่งยืนขึ้น เดินไปหาต้วนผิง ลงมือทันทีโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง