เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 586

เด็กรับใช้ที่ถือผ้าเช็ดหน้าอยู่ข้างๆแอบคิดอยู่ในใจ:"ก็ใครที่พูดว่าคุณหน้าตาขี้เหร่ คุณก็ต่อยหน้าคนๆนั้นตลอด"

อี่ว์ชิงเฉินหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาและเช็ดหน้า จากนั้นก็เดินออกไปทันที

เมื่อมาถึงห้องโถงใหญ่ของตระกูลอี่ว์ เขามองเห็นนักบู๊หลายๆคนมัดชายวัยกลางคนๆหนึ่งเอาไว้ และคนพวกนี้ก็กำลังทำร้ายร่างกายของชายวัยกลางคนอยู่

อี่ว์ชิงเฉินนั่งอยู่บนเก้าอี้อย่างช้าๆและเอ่ยปากพูด:"นี่คือคนที่พวกแกจับตัวกลับมาเหรอ?"

จู่ๆทุกคนก็หยุดลงมือ มีนักบู๊คนหนึ่งเอ่ยปากพูด:"ท่านเจ้าคุณอี่ว์ คนๆนี้ก็คือพ่อของลู่ฝาน มันชื่อลู่หาว!"

อี่ว์ชิงเฉินพูดคำว่าอ้อ จากนั้นก็เอ่ยปากพูด:"ตอนที่พวกแกจับมันมา พวกนายไม่ได้ต่อสู้กับคนของจวนหัวหน้าเขตเหรอ"

นักบู๊พูด:"ท่านเจ้าคุณอี่ว์โปรดวางใจ พวกเราทำตามคำสั่งของท่านเจ้าคุณอี่ว์ หลังจากรอให้พวกเขาเข้าไปในเมืองแล้วค่อยลงมือ พวกเราไม่ได้ต่อสู้กับคนของจวนหัวหน้าเขต พวกเราแค่สังหารคนของตระกูลลู่ตายไปไม่กี่คนเท่านั้น"

อี่ว์ชิงเฉินพยักหน้าและพูด:"ทำได้ดีมากๆ ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะไปต่อสู้กับจวนหัวหน้าเขต พวกแกไปส่งจดหมายให้ลู่ฝาน ให้เขานำสิ่งของมาแลกคนของตระกูลลู่ สำหรับสิ่งของนั้น พวกแกก็พูดกับลู่ฝานว่าสิ่งของชิ้นนั้น เขาน่าจะรู้ว่ามันคืออะไร"

นักบู๊พยักและรับปากทันที จากนั้นก็ลากลู่หาวเข้าไปด้านใน

ลู่หาวกัดฟันตัวเองแต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา เลือดของเขาไหลออกมาไม่หยุด

อี่ว์ชิงเฉินหยิบน้ำชาขึ้นมา ใบหน้าของเขามีแต่รอยยิ้ม กวนหานคนนั้นนึกว่าเขาเป็นคนโง่ เพราะทั้งสองคนเป็นแค่ลูกศิษย์ในนามของสำนักเทพวิญญาณเท่านั้น วิชาที่กวนหานฝึกฝนอยู่ เขาจะไม่ฝึกฝนอยู่ได้ยังไง

ถ้าจะพูดว่ามีเรื่องที่แตกต่างกัน นั้นก็คือกวนหานมีกระบี่กลืนทิพย์เล่มนั้นอยู่ในมือ อี่ว์ชิงเฉินยืนยันได้เลย วิชาพวกนั้นจะต้องอยู่ในกระบี่เล่มนั้นอย่างแน่นอน

กระบี่เล่มนั้น ตอนนี้ถ้าไม่อยู่ในมือของตระกูลอี้ว์ ก็น่าจะอยู่ในมือของลู่ฝาน

อี่ว์ชิงเฉินไม่ได้กลัวว่าหัวหน้าเขตอี้ว์จะยึดกระบี่เล่มนั้นเป็นของตัวเอง เพราะเขารู้จักหัวหน้าเขตอี้ว์เป็นอย่างดี สิ่งของที่อาจจะทำให้เกิดความวุ่นวาย เขาไม่เอาสิ่งของชิ้นนั้นอยู่แล้ว ถึงแม้เขาจะได้กระบี่เล่มนั้นไป เขาก็คงใช่กระบี่เล่มนั้นเป็นของขวัญและมอบให้ลู่ฝานอย่างแน่นอน

ดังนั้น เขาแค่รอกระบี่จากมือของลู่ฝานก็พอ