เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 585

สรุปบท บทที่ 585: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า

อ่านสรุป บทที่ 585 จาก เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า โดย โอหยางวิ่น

บทที่ บทที่ 585 คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายใช้ชีวิต เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย โอหยางวิ่น อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

ตระกูลอี่ว์ที่อยู่ทิศใต้ของเมือง และเป็นตระกูลผู้ดีบุญหนักศักดิ์ใหญ่ของเมืองตงหวา

ตระกูลผู้ดีบุญหนักศักดิ์ใหญ่ ก็คือตระกูลใหญ่ที่มีอำนาจ แค่คนๆเดียวก็สามารถทำให้ตระกูลแข็งแกร่งมากๆ

ทุกคนต่างรู้ดี อี่ว์หลงเฟิงที่เป็นผู้นำของตระกูลอี่ว์ เขาเป็นนักบู๊แดนปราณฟ้าและมีชื่อเสียงมากๆในเขตตงหวา สิบปีที่ผ่านมา ผู้นำตระกูลอี่ว์หลงเฟิงไม่ได้เข้ามายุ่งกับเรื่องในตระกูลอี่ว์แล้ว เรื่องนี้คนที่รู้เรื่องมีน้อยมากๆ เพราะเขาเก็บตัวฝึกฝนอย่างเดียว ตอนนี้เขาอยู่ที่เขตตงหวาหรือไม่ เรื่องนี้ไม่มีใครรู้เหมือนกัน

ตอนนี้ คนที่เข้ามาควบคุมตระกูลอี่ว์ก็คือลูกชายคนโตของอี่ว์หลงเฟิง เขาชื่ออี่ว์ชิงเฉิน

อี่ว์ชิงเฉินเป็นชายวัยกลางคนอายุสี่สิบปี เขาฝึกฝนถึงแดนปราณดินแล้ว ก่อนหน้านี้เขาได้รับฉายาว่าไอ้บ้าอี่ว์ ตอนนี้เขากำลังบำเพ็ญตนอยู่ และขนานนามตัวเองว่าท่านเจ้าคุณอี่ว์

เขามีหน้าตาที่ธรรมดามากๆ มีคิ้วที่หนาและดวงตาที่ใหญ่ และร่างกายที่อ้วนมากๆด้วย

มีเพียงมือของเขาอย่างเดียวที่เรียวยาวและสวยมากๆเหมือนกับมือของหญิงสาว ไม่ต้องพูดถึงผิวด้านของคนฝึกบู๊เลย แม้แต่บาดแผลก็ไม่มีแม้แต่นิดเดียว มือของเขาทั้งขาวและสวยมากๆ

ถ้าคนที่รู้จักตระกูลอี่ว์ พวกเขาจะรู้ทันทีว่าที่มือของเขาสวยมากๆเพราะวิชาของตระกูลอี่ว์

หัตถ์ศักดิ์สิทธิ์ปิดเมฆ

ทุกคนในตระกูลอี่ว์ฝึกฝนวิชานี้จนมือไร้ฝุ่น มือสวยเหมือนหยกขาว มีแต่อี่ว์ชิงเฉินคนเดียวเลย

วันนี้ อี่ว์ชิงเฉินฝึกฝนวิชาอยู่ด้านหลังสวน

คู่ต่อสู้ของเขานั้นก็คือหุ่นเชิดอันหนึ่ง รูปร่างของมันเป็นสีเลือดสด ราวกับเป็นหุ่นเชิดที่มีชีวิต

เคร้ง! เคร้ง! เคร้ง! เคร้ง!

หลังจากโจมตีด้วยฝ่ามือสี่ครั้งใส่ร่างกายของหุ่นเชิดแล้ว การโจมตีด้วยฝ่ามือแต่ละครั้งนั้น ทำให้ท้องฟ้าเกิดการสั่นสะเทือนไปด้วย

หุ่นเชิดสีเลือดสดไม่ได้เป็นอะไร แต่กำแพงที่อยู่ห่างออกไปร้อยฟุตกลับมีรอยฝ่ามืออันใหญ่ปรากฏ

อี่ว์ชิงเฉินพูดด้วยรอยยิ้ม:"ฉันไม่ถือสานายอยู่แล้ว ฉันแค่อยากได้วิชาของนาย วิชานี้ชื่อมารฟ้ากลืนร่างใช่ไหม? เอาวิชานี้มาให้ฉัน นายก็ไปจัดการสำนักโลหิตพิฆาตของตัวเองได้เลย ครั้งหน้าถ้าเจออาจารย์ของนาย บอกให้อาจารย์ช่วยหาวิธีเปลี่ยนร่างกายให้นายด้วย ถ้านายไม่ให้วิชากับฉัน อย่าหาว่าฉันโหดร้ายที่ไล่พวกเศษสวะและนายออกนอกประตูของตระกูลอี่ว์ ตัดหางปล่อยวัดพวกนายก็แล้วกัน"

กวนหานพูด:"อาจารย์ลุง ผมพูดไปแล้ว ขอแค่ลุงสังหารลู่ฝานได้ ฉันจะให้วิชานี้กับลุงอย่างแน่นอน"

อี่ว์ชิงเฉินมองหน้ากวนหานและพูด:"ตอนนี้ลู่ฝานมีชื่อเสียงมากๆ และเขาก็มีสัมพันธ์ที่ดีกับตระกูลอี้ว์ การสังหารเขาไม่ใช่เรื่องที่ง่ายๆเลย"

ดูเหมือนกวนหานจะตื่นเต้นเล็กน้อย แต่ตอนนี้ร่างกายของเขาเป็นหุ่นเชิด ทำให้เขาแสดงความรู้สึกออกมาไม่ได้ มองเห็นเพียงแค่หุ่นเชิดสั่นไหวไม่หยุด

"อาจารย์ลุง พวกเราเป็นคนของสำนักเทพวิญญาณ พวกเราต้องกลัวคนธรรมดาอย่างลู่ฝานด้วยเหรอ!"

อี่ว์ชิงเฉินพูดด้วยรอยยิ้ม:"เป็นแค่ลูกศิษย์ในนามเท่านั้น นายคิดว่าฐานะตัวเองสูงส่งมากๆเหรอ ถึงแม้นายตายไปแล้วจริงๆ นอกจากอาจารย์ของนายแล้ว ใครจะเป็นห่วงความเป็นความตายของนายอีก นายมันโง่มากๆ!"

อี่ว์ชิงเฉินเดินไปข้างๆและเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ เขาหยิบกระจกขึ้นมาและมองใบหน้าของตัวเอง และพูดด้วยความภาคภูมิใจ:"ฉันยิ่งอยู่ก็ยิ่งหล่อ เดิมทีเคยมีคนจำนวนมากบอกว่าฉันหน้าตาที่ขี้เหร่ ฉันก็ไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้เลย ตอนนี้ทำไมถึงไม่มีใครกล้าพูดอีกแล้วละ หึ!"

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า