เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 614

หลังจากเสียงระเบิดผ่านไป ศพแมงมุมกองเต็มพื้น

ฝูงแมงมุมกับงูที่เหลือ ตัวสั่นไม่กล้าเข้ามา เห็นได้ด้วยตาเปล่าว่าดวงตาสีเขียวในป่าลดน้อยลงอย่างรวดเร็ว

แสงสายฟ้าบนตัวลู่ฝานหายไป เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดในตัวเขาอย่างนอบน้อมว่า “ยินดีด้วย เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ก้าวหน้าขึ้นอีกขั้นแล้ว เจ้านายฝ่าฝันอุปสรรคในวิชาบู๊สายฟ้าได้อีกครั้งหนึ่งแล้ว”

ลู่ฝานฟังออกว่าเจดีย์เสวียนเก้ามังกรนอบน้อมกว่าปกติมาก จึงอดถามออกมาไม่ได้ว่า “ทำไมวันนี้แกดูเป็นการเป็นงานจัง”

เจดีย์เสวียนมังกรอึกอักอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ ยิ่งวิชาบู๊สายฟ้าของคุณลึกล้ำขึ้นเท่าไร ก็จะกดดันภูติอาวุธแบบเราได้รุนแรงขึ้น ดังนั้น......”

ลู่ฝานพยักหน้าเข้าใจ

เขาได้ยินมานานแล้ว ภูติอาวุธล้วนกลัวสายฟ้า คิดไม่ถึงว่าภูติอาวุธระดับสูงอย่างไอ้เก้า ยังกลัวสายฟ้าถึงขนาดนี้

ดูเหมือนต่อไปถ้าวิชาสายฟ้าฟาดห้าธาตุยิ่งล้ำลึกขึ้น เขาคงสามารถทำภูติอาวุธออกมาเล่นเองได้ ไม่กลัวการแว้งกัดด้วย

ลู่ฝานรีบเดินมาข้างอี้ว์เสี้ยวเอ๋อร์ เห็นสีหน้าสีเผือดกับขาที่บวมของอี้ว์เสี้ยวเอ๋อร์

ลู่ฝานเอามือข้างหนึ่งกดลงบนไหล่ของอี้ว์เสี้ยวเอ๋อร์

“ไอ้เก้า ขจัดพิษ!”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรปล่อยพลังของตัวเองออกมา ใส่เข้าไปในตัวอี้ว์เสี้ยวเอ๋อร์ทันที

ลู่ฝานสัมผัสผ่านพลังของเจดีย์เสวียนเก้ามังกร รู้สึกถึงสารพิษในเส้นลมปราณและในร่างกายของอี้ว์เสี้ยวเอ๋อร์

พิษพวกนี้เข้าไปในพลังปราณของอี้ว์เสี้ยวเอ๋อร์แล้ว แทบจะแยกกับพลังไม่ออก ตอนนี้อี้ว์เสี้ยวเอ๋อร์ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้