เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 648

ลู่ฝานรีบเดินมาข้างหน้า กอดอู่คงหลิงเอาไว้

ลู่ฝานวางมือไว้บนหัวอู่คงหลิง เขารู้สึกว่าหัวของอู่คงหลิงร้อนจนน่าตกใจ

เธอป่วย!

คิดไม่ถึงว่านักบู๊แดนปราณนอกจะป่วยได้ด้วย

โดยทั่วไปแล้ว ตั้งแต่แดนฝึกร่าง ร่างกายและอวัยวะภายในของนักบู๊ จะแข็งแกร่งขึ้น

อย่างเช่นตัวเขา ตอนเด็กป่วยต่างๆ นานา เมื่อมีทักษะแดนฝึกร่าง อาการป่วยของร่างกายก็ไม่มีแล้ว

ยิ่งฝึกไปเรื่อยๆ เรื่องอาการป่วยสำหรับนักบู๊ เป็นสิ่งที่น้อยลงเรื่อยๆ

มีเพียงบาดแผลจากผู้แข็งแกร่งถึงจะทำให้ป่วยเรื้อรังได้ อาการป่วยธรรมดาๆ ที่รบกวนคนทั่วไป นักบู๊ไม่รู้หรอกว่ามันคืออะไร

ลู่ฝานไม่ได้เจอคนป่วยเป็นไข้มานานแล้ว

ตอนนี้ร่างกายของอู่คงหลิงอ่อนแอถึงขั้นไหนกัน ถึงเป็นไข้หนักแบบนี้

ลู่ฝานวางมือลงบนเข็มขัดทันที

ตอนนี้แค่ยาเม็ดเดียว ก็สามารถช่วยชีวิตอู่คงหลิงได้

แต่มือของเขาเอาอะไรออกมาไม่ได้เลย เพราะตอนนี้เขายังไม่สามารถฟื้นฟูปราณชี่ได้แม้แต่น้อย

สิ่งสำคัญที่สุดคือ ไอ้เก้าที่สมควรตาย มันหลับไปแล้ว

จู่ๆ ลู่ฝานทำอะไรไม่ถูก ถึงเขาเป็นผู้ฝึกชี่ที่แท้จริง แต่ในสถานการณ์ที่ไม่มีพลัง ไม่มียา ก็ไม่สามารถช่วยอู่คงหลิงได้

อู่คงหลิงมองลู่ฝานอย่างอ่อนแอ แล้วพูดว่า “ฉันเป็นอะไรไป”

ลู่ฝานพูดว่า “เธอป่วย”

ดวงตาของอู่คงหลิงสะลึมสะลือ “ป่วยเหรอ ฉันเป็นนักบู๊ ป่วยได้ยังไง นายตรวจให้ละเอียดสิ ฉันน่าจะโดนพิษ”

ตอนนี้ลู่ฝานมีพลังตรวจสอบที่ไหนกันล่ะ เขาลูบหัวอู่คงหลิงอีกครั้ง รู้สึกร้อนกว่าเมื่อกี้