เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 655

หลังผ่านไปหนึ่งวัน

พลั่ก!

ในที่สุดลู่ฝานก็แบ่งจิตอัคคีเป็นสองได้

สิ่งนี้แข็งกว่าหินเจ็ดสีที่นำมาใช้ทดสอบเสียอีก ลู่ฝานเชื่อว่าถ้าเป็นหินเจ็ดสี มือของเขาไม่มีทางบวมแดงแบบนี้ กว่าจะจัดการมันได้

“โอเค คนละครึ่ง เดี๋ยวฉันเอาไปลองก่อน เธออย่าขยับ!”

ลู่ฝานเอาจิตอัคคีครึ่งหนึ่งกำไว้ในมือ แล้วพูดกับอู่คงหลิง

ลู่ฝานสูดหายใจลึก ยืดเส้นยืดสายเล็กน้อย

แม้เขาจะผ่าจิตอัคคีอยู่ทั้งวัน แต่เพราะฤทธิ์ยาที่แผ่กระจายกับการเคลื่อนไหวปราณชี่ที่รวดเร็ว พลังของเขาฟื้นฟูได้เกือบสมบูรณ์แล้ว

ส่วนอู่คงหลิง เวลาหนึ่งวัน นอกจากขยับได้คล่องขึ้นเล็กน้อย ก็ยังไม่มีพลังต่อสู้สักนิด

นี่คือความแตกต่างของพลังฟื้นฟู ลู่ฝานเชื่อว่าถึงเป็นนักบู๊แดนปราณดิน ก็ไม่มีทางทำได้ดีกว่าเขา

ครั้งนี้ลู่ฝานรู้สึกว่าหลังจากปราณชี่โดนควบคุม มันมีแนวโน้มยกระดับขึ้น

ลู่ฝานเชื่อว่าขอแค่ฟื้นฟูพลังกลับมาได้ เขาต้องฮึดสู้จนพุ่งถึงแดนปราณนอกชั้นแปดด้

ขยับคอไปมา เกิดเสียงกระดูกลั่น

ลู่ฝานเด้งตัวจากแท่นหินขึ้นไป ฝ่าเท้าเหยียบลงในน้ำเย็น

ไอเย็นเข้ามาในเส้นลมปราณ เริ่มพุ่งขึ้นไปด้านบนอีกครั้ง

“ไม่มีปฏิกิริยาเหรอ”

ลู่ฝานตกใจเล็กน้อย รีบโยนจิตอัคคีลงบนพื้น

เมื่อจิตอัคคีตกลงบนพื้น น้ำเย็นพวกนี้จึงระเหยไปอย่างรวดเร็ว

ลู่ฝานรีบต้านทานไอเย็นที่พุ่งขึ้นมาเอาไว้ หันไปพูดกับอู่คงหลิงว่า “เหมือนจะมีปัญหานิดหน่อย!”