เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 685

เขาเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมอู่คงหลิงถึงกระทำแบบนี้

หลังจากที่จูบกันเสร็จแล้ว อู่คงหลิงก็พูดขึ้นอย่างอ่อนโยนว่า: “ลู่ฝาน นี่คือสิ่งที่ฉันต้องการก่อนที่จะจากไป”

เมื่อพูดจบ เสื้อผ้าบนร่างกายของอู่คงหลิงก็พลันหายสูญไป

เหลือเพียงแต่เรือนร่างอันงดงามปรากฏอยู่ภายใต้แสงจันทร์

ลู่ฝานรู้สึกเพียงว่าเปลวไฟที่ลุกโชนขึ้นมาจากบริเวณท้องน้อยนั้นได้เผาทำลายทุกอย่างลง

จากนั้น เขาก็โอบกอดร่างของอู่คงหลิงเอาไว้

ภายใต้แสงจันทร์ที่อร่าม บรรยากาศที่เป็นสุข

ค่ำคืนที่เงียบเหงา และมีสายลมพัดโชยอย่างอ่อนโยน

ผสมผสานเข้าด้วยกัน พร้อมกับเสียงอันแผ่วเบา

จนกลายเป็นท่วงน้ำนองเพลงอันไพเราะอย่างที่สุดในค่ำคืนนี้

ลำแสงปราณชี่ในร่างของลู่ฝานได้ปกคลุมทั้งสองคนเอาไว้

ปราณชี่ที่กำลังขยายตัว ยังคงขยายตัวเพิ่มขึ้น จนลำแสงค่อย ๆ สว่างไสวมากกว่าแสงจันทร์ และส่องสว่างไปทั่วทั้งลานกว้าง

......

เช้าวันรุ่งขึ้น ลู่ฝานนอนเปลือยกายอยู่ที่ลานกว้าง

โดยมีเสื้อผ้าปิดอยู่ที่ร่างกายส่วนล่าง ส่วนร่างกายส่วนบนที่กำยำนั้นปรากฏอยู่ภายใต้แสงอาทิตย์

เมื่อลืมตาขึ้นแล้ว ลู่ฝานก็ลุกขึ้นพร้อมกับลูบคลำศีรษะไปมา ไม่นานนักเขาก็นึกขึ้นได้ถึงความบ้าคลั่งที่เกิดขึ้นในช่วงค่ำคืนที่ผ่านมา

แต่เมื่อหันหน้าไปมอง ก็พบว่าอู่คงหลิงนั้นได้หายตัวไปแล้ว

ข้างกายมีจดหมายอยู่หนึ่งฉบับ โดยกระดาษจดหมายเป็นสีดำ ตัวอักษรเป็นสีขาว แสดงออกถึงความแตกต่างจากคนอื่น