เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 691

ตระกูลอี่ว์

ประตูใหญ่ปิดไว้อย่างแน่นหนา แขกผู้มาเยี่ยมเยือนจำนวนเบาบาง

ตระกูลใหญ่ที่มีชื่อเสียงของเมืองตงหวา วันนี้ดูเหมือนว่า จะเงียบเหงาเปล่าเปลี่ยวอย่างมาก

ภายในตระกูลอี่ว์ พวกคนรับใช้กลับยังยุ่งเหยิงวุ่นวายกันอยู่

ในช่วงที่ผ่านมานี้ชีวิตความเป็นอยู่ของพวกเขายิ่งย่ำแย่ลงไปทุกที โดยนับตั้งแต่ที่อี่ว์ชิงเชิง ท่านเจ้าคุณอี่ว์นอนป่วยอยู่บนเตียงนั้น

ทั้งตระกูลอี่ว์เหมือนกับว่าขาดแกนหลักสำคัญไป จนเกิดความยุ่งเหยิงอลหม่านกันไปหมด

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ท่านเจ้าคุณอี่ว์ที่นอนป่วยอยู่บนเตียงนั้น มักจะโมโหโวยวายอยู่เป็นประจำ ทำให้ผู้คนตื่นตระหนกไปตาม ๆ กัน

วันนี้ได้ทำการลงโทษผู้โชคร้ายที่ต้มยา บอกว่ายาที่ต้มนั้นขมเกินไป ผลสุดท้ายจึงถูกทุบตีจนขาหัก

สวนไผ่เขียว คือสถานที่พักผ่อนของท่านเจ้าคุณอี่ว์

ประตูห้องถูกเปิดขึ้น และชายชราคนหนึ่งก็ตะโกนเสียงออกมา

“มานี่หน่อย ผู้คนไปตายที่ไหนกันหมดแล้ว ไปเชิญผู้ฝึกชี่จู้อี้มาหน่อย ท่านเจ้าคุณอี่ว์กระอักเลือดแล้ว”

พ่อบ้านอาวุโสของตระกูลอี่ว์กระวนกระวายใจอย่างมาก เห็นได้ชัดว่า เขาเองนั้นก็ยุ่งมานานไม่รู้เท่าไรแล้ว ถุงใต้ตาลึก จนลูกตาแทบจะยุบลงไปแล้ว

คนรับใช้คนหนึ่งเดินเข้ามาอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ และพูดว่า: “ผู้ฝึกชี่จู้ไปแล้ว เข้ากลับออกไปตั้งแต่เช้าแล้ว ก่อนที่จะไปยังพูดไว้ว่า......”

“พูดว่าอะไร? ”

พ่อบ้านอาวุโสพลันโมโหขึ้นมาทันที

คนรับใช้ตัวสั่นไปหมด และรีบพูดขึ้นว่า: “เขาพูดว่า อาการป่วยของท่านเจ้าคุณอี่ว์เขารักษาไม่ได้ จะต้องหายอดฝีมือมาทำการรักษา”

พ่อบ้านอาวุโสตะโกนเสียงดัง: “ยอดฝีมือ ฉันเองก็รู้ว่าต้องหายอดฝือ แต่ยอดฝีมืออยู่ที่ไหนล่ะ ไปหามาให้ฉันหน่อยสิ! ”

คนรับใช้ก้มหน้า ไม่กล้าที่จะพูดอะไรมาก

เกรงว่าหากพูดผิดไป ก็กลัวจะถูกทุบตีจนขาหักอีก

พ่อบ้านอาวุโสโมโหจนหน้าแดงไปหมด และดุด่าเสียงดังว่า: “ผู้ฝึกชี่พวกนี้ เอาแต่รับสิ่งของโดยที่ไม่ทำอะไรเลย ตอนที่แต่ละคนมาถึงนั้น ต่างก็โอ้อวดทะนงตนอย่างกับอะไร แต่ก็ไม่มีสักคนที่จะสามารถรักษาอาการป่วยอย่างแท้จริงได้เลย แล้วผู้ฝึกชี่อีกคนที่แซ่อู๋นั้นกลับไปแล้วเหรอยัง? ”

คนรับใช้พูดว่า: “ยัง ยังไม่กลับไปที กำลังกินดื่มอย่างเต็มที่อยู่ที่ลานกว้างนั้น”

ไม่นานนัก ชายหนุ่มในชุดคลุมยาว และสวมหน้ากากเงินก็ได้เดินเข้ามา

พ่อบ้านอาวุโสสำรวจมองดูอย่างละเอียดหนึ่งรอบ แล้วก็ขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย การแต่งกายแบบนี้ทำให้เขาไม่ค่อยจะเข้าใจนัก ชุดเสื้อผ้าที่ราคาถูก หน้ากากเงินที่ธรรมดา มองไม่ออกจริง ๆ เลยว่ามีความพิเศษแตกต่างอะไรตรงไหน

ถูกต้อง คนผู้นี้ ก็คือลู่ฝาน

รอยยิ้มบนใบหน้าถูกปกปิดอยู่ภายใต้หน้ากากเงิน ลู่ฝานรู้สึกว่าตนเองนั้นสำเร็จไปแล้วครึ่งทาง

คิดไม่ถึงว่าตระกูลอี่ว์จะร้อนใจกันจนถึงขั้นนี้แล้ว เมื่อเห็นว่าเขาคือผู้ฝึกชี่ ก็ให้เขาเข้ามาด้านในเลย

พ่อบ้านอาวุโสกำหมัดยกมือแสดงความเคารพ และพูดว่า: “ขอถามหน่อยว่าท่านมีชื่อว่าอะไร”

ลู่ฝานพูดขึ้นด้วยเสียงอันทุ้มต่ำว่า: “เรียกฉันว่าเถ่เมี่ยนก็ได้แล้ว”

พ่อบ้านอาวุโสขมวดคิ้วหนักขึ้นไปอีก จากประสบการณ์ของเขาแล้ว โดยทั่วไปผู้ที่ปกปิดหน้าตานั้น จะต้องมีเป้าหมายอะไรที่บอกกับผู้อื่นไม่ได้

“ที่จริงแล้วก็คือคุณเถ่เมี่ยนนั่นเอง ขอถามหน่อยว่าคุณเถ่เมี่ยนคือผู้ฝึกชี่ใช่ไหม? อย่าเข้าใจผิดไปนะ เรื่องนี้เกี่ยวพันถึงชีวิตของเจ้าบ้านของฉัน จึงต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ หวังว่าจะให้อภัย”

พ่อบ้านอาวุโสถามขึ้นด้วยความระมัดระวัง