เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 698

ดวงตามีเสน่ห์น่าหลงใหล ดึงดูดจิตใจผู้พบเห็น ซึ่งตั้งแต่ที่เธอเดินเข้ามา ก็ทอดสะพานให้กับลู่ฝานอย่างไม่หยุด

ลู่ฝานเองก็คงจะคาดเดาได้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น

ลู่ฝานหันหน้ามองไปยังอาหารที่หญิงสาวยกเข้ามา และพูดขึ้นว่า: “อาหารว่างมื้อดึกที่คุณยกมานั้น มีเพียงแค่เหล้าหนึ่งกาอย่างนั้นเหรอ? ”

หญิงสาวยิ้มและพูดว่า: “แน่นอนว่าไม่ใช่เพียงเท่านี้ ยังมีเนื้อด้วย! ”

เมื่อพูดแบบนี้แล้ว หญิงสาวก็เลยเปิดชุดคลุมยาวของตนเองออก

ภายในชุดคลุมยาวตัวใหญ่นี้ กลับกลายเป็นว่าไม่มีอะไรปกปิดเลย

โดยได้เปิดทุกสิ่งทุกอย่าง แสดงขึ้นต่อหน้าของลู่ฝานอย่างเปิดเผย

หญิงสาวสะบัดเอวส่ายสะโพกไปมา พร้อมกับเดินเข้ามาหาลู่ฝาน

พูดได้เลยว่า ส่วนที่ควรจะนูนก็นูนขึ้น ส่วนที่ควรจะโค้งเว้าก็โค้งเว้า รูปร่างสะโอดสะองอย่างที่สุด!

ลู่ฝานมองดูอยู่หลายรอบ แต่เมื่อหญิงสาวเดินเข้ามาใกล้ถึงตัวลู่ฝานในระยะที่ห่างประมาณสามก้าว กลับพบว่าตัวเองเดินต่อไปข้างหน้าไม่ได้แล้ว

ไม่ว่าเธอจะขยับเคลื่อนไหวอย่างไร ก็เหมือนกับว่าด้านหน้ามีกำแพงขวางกั้นตัวเธออยู่

เธอมองไปที่ลู่ฝานด้วยความงุนงง โดยที่ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น

ลู่ฝานพูดขึ้นด้วยเสียงที่ทุ้มต่ำว่า: “เธอสวยงามมาก”

หญิงสาวลูบผมอย่างเย้ายวน และพูดขึ้นว่า: “ท่านเถ่เมี่ยน ท่านต้องการจะกินฉันแล้วใช่ไหม? ”

ลู่ฝานหัวเราะเบา ๆ และพูดขึ้นว่า: “ฉันยังพูดไม่จบ เธอสวยงามมาก แต่คุณยังสวยงามไม่พอ อย่างน้อยไม่ใช่คนที่สวยงามที่สุดที่ฉันเคยพบเจอ เธอสามารถไปได้แล้ว และฝากบอกพ่อบ้านอาวุโสด้วยว่า ฉันไม่ชอบลักษณะการกระทำแบบนี้ ถ้าหากเขาไม่ได้รับการยินยอมจากฉัน แล้วจัดเตรียมผู้หญิงส่งเข้ามาในห้องพักของฉันอีก เขาก็ต้องกังวลสภาพการฟื้นฟูร่างกายของเจ้าบ้านของเขาแล้ว”

ทันใดนั้นหญิงสาวก็ตกใจจนสีหน้าเปลี่ยนไป เมื่อมองทะลุผ่านหน้ากากเงินของลู่ฝาน เธอก็สามารถมองเห็นดวงตาคู่หนึ่งที่กำลังเยาะเย้ยได้

หญิงสาวรีบสวมใส่ชุดคลุมยาวแล้วเดินออกไปทันที ส่วนลู่ฝานก็ส่ายศีรษะเบา ๆ

วิธีการซื้อใจแบบนี้มันช่างเลวทรามเกินไปหน่อยจริง ๆ เขาจึงประเมินค่าของตระกูลอี่ว์ต่ำลงไปอีก

ตระกูลแบบนี้ แม้ว่าจะไม่ได้ล่วงเกินตระกูลลู่ของพวกเขา

แต่ก็เกรงว่าอีกไม่นานคงจะก้าวไปสู่ความตกต่ำ!

พ่อบ้านอาวุโสที่ยืนอยู่ข้างอี่ว์ชิงเฉินพูดขึ้นว่า: “ดูเหมือนว่าผู้ฝึกชี่เถ่เมี่ยนคงจะเป็นดาบสแล้ว มิน่าล่ะเขาจึงสวมหน้ากาก นี่ก็ถือเป็นการบำเพ็ญฝึกฝนอย่างหนึ่งล่ะสิ”

อี่ว์ชิงเฉินพยักหน้าและพูดว่า: “อย่างนั้นก็ช่างมันเถอะ ยังไม่รีบไสหัวไปอีก ไสหัวไปนอนลงที่บนเตียงของฉัน”

หญิงสาวกล่าวตอบรับ หันหลังแล้วก็เดินไป

อี่ว์ชิงเฉินหันหน้าไปพูดกับพ่อบ้านอาวุโสว่า: “ปรนนิบัติดูแลผู้ฝึกชี่เถ่เมี่ยนให้ดีนะ พยายามที่จะทำให้เขามาเป็นพวกของเราช่วยเหลือพวกเรา แม้ว่าจะเพียงหนึ่งวันหรือสองวันก็ได้ ส่วนฉันจะไปพบกับศิษย์หลานกวนหานนั่นสักหน่อย ช่วงกี่วันนี้ที่ฉันไม่อยู่ฉัน เกรงว่าเขาคงจะก่อความวุ่นวายหนักเป็นแน่แล้ว”

พ่อบ้านอาวุโสโค้งตัวและพูดว่า: “รับทราบ ท่านเจ้าคุณอี่ว์”

ลู่ฝานได้ยินชื่อของกวนหาน ก็พลันตกใจขึ้น

กวนหาน? กวนหานแห่งสำนักโลหิตพิฆาตเหรอ?

กวนหานที่ถูกเขาทำร้ายจนเลือดท่วมตัวไปหมดนั่นเหรอ!

เขายังมีชีวิตอยู่อีกจริง ๆ เหรอเนี่ย!