เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 712

ขณะที่ลู่ฝานออกจากจวนหัวหน้าเขต ตรงหน้าลู่ฝานก็เห็นคนคนหนึ่ง

“คุณชายลู่ฝาน!”

เพ่งเล็งมองไป คืออี้ว์เสี้ยวเอ๋อร์โผล่พรวดออกมา

ลู่ฝานหยุดฝีเท้า และพูดอย่างแปลกๆ: “คุณเสี้ยวเอ๋อร์ ไม่เจอกันนานเลยนะ!”

อี้ว์เสี้ยวเอ๋อร์จ้องมองลู่ฝานตั้งแต่หัวจรดเท้าอยู่นานแล้วพูดขึ้นมาว่า: “อือ คุณชายลู่ฝาน นายดูแข็งแรงมาก ไม่เหมือนกับไม่สบายเลยนะ”

ลู่ฝานอ้าปากขึ้น เป็นเวลานานถึงได้ตอบว่า: “เอ่อ เพิ่งจะหายดี”

อี้ว์เสี้ยวเอ๋อร์ก้าวไปข้างหน้าก้าวหนึ่ง โน้มใบหน้าเข้าใกล้มาก ใกล้มากๆ!

“จริงเหรอ? ฉันยังคิดว่า อาการป่วยของนายไม่มีวันดีขึ้น”

ลู่ฝานถอนหายใจพูดขึ้นมาว่า: “คุณเสี้ยวเอ๋อร์ ขอโทษด้วย”

อี้ว์เสี้ยวเอ๋อร์พูดขึ้นมาว่า: “นายไม่จำเป็นต้องขอโทษ ฉันได้ยินมาแล้วว่า นายคบหากับอู่คงหลิงแล้ว ก็ย่อมไม่ชอบผู้หญิงที่หน้าตาไม่สวยงามอย่างฉัน แม้ว่านายจะผ่านประลองยุทธ์เลือกคู่ แม้ว่านายอาของฉันจะเตรียมตัวให้ฉันแต่งงานกับคุณแล้ว”

ลู่ฝานขมวดคิ้วพูดขึ้นมาว่า: “ผมกับอู่คงหลิงเหรอ? เธอฟังใครพูดมา”

อี้ว์เสี้ยวเอ๋อร์พูดขึ้นมาว่า: “คุณชายลู่ฝาน ผู้ตรวจการลู่ นายคงไม่ใช่ว่าต้องการจะปฏิเสธหรอกนะ! ฉันตรวจสอบมาอย่างชัดเจน รวมทั้งคืนนั้นที่นายคบหากับเธอด้วย”

สีหน้าของลู่ฝานเยือกเย็นขึ้นมา

“เธอส่งคนไปสอดแนมในตระกูลลู่ของผมเหรอ?”

อี้ว์เสี้ยวเอ๋อร์นิ่งไปครู่หนึ่ง และพูดตะกุกตะกักว่า: “ไม่……ไม่ได้ฉันส่งไป คือ……คือ……”

ลู่ฝานมองใบหน้าของอี้ว์เสี้ยวเอ๋อร์ พูดออกมาอย่างชัดถ้อยชัดคำว่า: “คุณอี้ว์เสี้ยวเอ๋อร์ ผมจะคบหากับใคร ก็เป็นเรื่องส่วนตัวของผม ผมไม่จำเป็นต้องรายงานเธอ และก็ไม่ต้องการให้เธอส่งคนมาจับตาดูผมด้วย และก็ยิ่งไม่ต้องการ ให้เธอส่งคนไปสอดแนมตระกูลลู่ของผมด้วย ขอโทษด้วย ผมยังมีธุระ ขอตัวก่อน!”

อี้ว์เสี้ยวเอ๋อร์มองดูลู่ฝานเดินออกไปด้วยความนิ่งอึ้ง ไม่รู้ว่าทำไมรอบดวงตาถึงได้เปียกชื้น

ลู่ฝานเดินออกจากจวนหัวหน้าเขต และขึ้นรถม้า