เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 711

“รายงาน ผู้ตรวจการลู่กำลังมาหา!”

เสียงรายงานดังมาจากข้างนอกอีกครั้ง

หัวหน้าเขตอี้ว์กับผู้เฝ้าเมืองจางทั้งสองคนสบตากัน

“เชิญผู้ตรวจการลู่เข้ามา!”

หัวหน้าเขตอี้ว์พูดเสียงดัง

ผู้เฝ้าเมืองจางขมวดคิ้วพูดขึ้นมาว่า: “ผู้ตรวจการลู่มาในเวลานี้ ข่าวของเขาสันทัดกรณีมาก หรือว่า…….”

หัวหน้าเขตอี้ว์ส่ายหน้าพูดขึ้นมาว่า: “ฉันรู้ว่าพวกเด็กเปรตของตระกูลลู่ มีความทะเยอทะยานมากๆ ข่าวสันทัดกรณีมากก็เป็นเรื่องปกติ ตระกูลลู่ไม่ได้ขจัดกำลังของอี่ว์ชิงเชิง ลู่ฝานก็ใช้การไม่ได้”

ผู้เฝ้าเมืองจางลูบหนวดเคราแล้วพูดขึ้นมาว่า: “ฆ่ากุยวัว(สัตว์ประหลาดชนิดหนึ่ง)ตายไปแล้ว หรือว่าแค่อี่ว์ชิงเชิงคนเดียวก็ไม่สามารถจัดการได้เหรอ?”

ในดวงตาของหัวหน้าเขตอี้ว์เปล่งประกายแปลกๆ และค่อยๆพูดขึ้นมาว่า: “ผู้เฝ้าเมืองจาง คำพูดของนาย ฉันจะถือซะว่าไม่ได้ยิน”

ผู้เฝ้าเมืองจางพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ฉันก็ไม่ได้พูดอะไรทั้งนั้น”

ในไม่ช้า ร่างของลู่ฝานก็ปรากฏตัวขึ้น

ด้วยรอยยิ้ม ลู่ฝานคารวะให้กับหัวหน้าเขตอี้ว์กับผู้เฝ้าเมืองจางและพูดขึ้นมาว่า: “ท่านผู้เฝ้าเมือง ท่านหัวหน้าเขตก็อยู่ด้วยเหรอ”

หัวหน้าเขตอี้ว์พูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ยากมากที่ผู้ตรวจการลู่มาที่นี่ ฉันจำได้ว่าเสี้ยวเอ๋อร์ต้องเชิญผู้ตรวจการลู่เป็นเวลานานมากแล้ว”

ลู่ฝานยิ้มอย่างกระอักกระอ่วน และพูดขึ้นมาว่า: “งานยุ่ง แค่งานยุ่งเท่านั้นเอง”

ทั้งสามคนนั่งลง หัวหน้าเขตอี้ว์พูดขึ้นมาว่า: “ผู้ตรวจการลู่มีธุระอะไรเหรอ?”

ลู่ฝานพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า: “ผมได้ยินว่าเกิดเรื่องกับตระกูลอี่ว์”

ผู้เฝ้าเมืองจางเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย หัวหน้าเขตอี้ว์ก็หุบยิ้มบนใบหน้าแล้วพูดขึ้นมาว่า: “ผู้ตรวจการลู่นายอยากจะบอกอะไร”

ลู่ฝานไม่ได้สนใจท่าทางของทั้งสองคน และพูดอย่างเปิดเผยว่า: “ขอโทษด้วย ตอนแรกผมอยากจะบอกว่าสำหรับเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับตระกูลอี่ว์ รู้สึกเสียใจ แต่ว่าผมเสียใจไม่ได้จริงๆ ผมมาที่นี่แค่อยากถามสองเรื่อง อี่ว์ชิงเชิงตายจริงหรือเปล่า และจวนหัวหน้าเขตกับจวนผู้เฝ้าเมืองได้ส่งทหารเข้ามาในตระกูลอี่ว์แล้วใช่มั้ย”

ดวงตาทั้งสองของหัวหน้าเขตอี้ว์ก็ได้จับจ้องมองไปที่ลู่ฝานอย่างไม่วางตาแล้ว

ทั้งสองคนสบตากัน ลู่ฝานไม่ได้กลัวเลยสักนิด

ลู่ฝานลุกขึ้นเตรียมตัวออกไป หัวหน้าเขตอี้ว์กับผู้เฝ้าเมืองจางก็ลุกขึ้นเช่นกัน

ขณะที่ลู่ฝานลุกขึ้นเดินออกจากประตู ทันใดนั้น ลู่ฝานหันหน้ามองไปที่หัวหน้าเขตอี้ว์แล้วพูดขึ้นมาว่า: “ใช่แล้ว ครั้งก่อนตอนที่ผมไปตระกูลอี่ว์ เห็นหุ่นเชิดแขนหักที่ไม่เลวตัวหนึ่ง ผมคิดว่าน่าจะเกี่ยวข้องกับสำนักโลหิตพิฆาต”

หัวหน้าเขตอี้ว์กะพริบตาพูดขึ้นมา: “โอเค หุ่นเชิดตัวนี้จะถูกส่งไปให้ตระกูลลู่ในตอนบ่าย ผู้ตรวจการลู่นายสามารถดูดีๆได้”

ลู่ฝานพยักหน้า และก้าวเดินออกไป

มองดูลู่ฝานเดินออกไปไกล หัวหน้าเขตอี้ว์หันหน้ามาพูดกับผู้เฝ้าเมืองจางว่า: “เด็กหยิ่งยโส ไม่เอาไหน”

ผู้เฝ้าเมืองจางกลับขมวดคิ้วพูดขึ้นมาว่า: “ถ้าเขาเสแสร้งล่ะ?”

หัวหน้าเขตอี้ว์พูดขึ้นมาว่า: “ถ้าหากเป็นอย่างนั้น เขาก็น่ากลัวเกินไปแล้ว!”

หลังจากที่พูดจบ หัวหน้าเขตอี้ว์กับผู้เฝ้าเมืองจางก็หัวเราะขึ้นมาพร้อมกัน

ลู่ฝานที่เดินอยู่ด้านนอก ก็ยิ้มเล็กน้อย

“กวนหาน อือ พวกเราเจอกันอีกแล้ว!”