เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 769

“ที่แท้เป็นเขานี่เอง”

ลู่ฝานตาเป็นประกายลุกโชน เป็นบุคคลในตำนานอีกแล้ว

“สามหมื่นคะแนน จ้าวกวง นายอย่ามาแย่งกับฉันเลย”

มีเสียงดังขึ้นมาอีก คนที่พูดคือคนที่นั่งโต๊ะเดียวกับพลเอกเฟิง

ซูอี้พูดเสียงดังว่า “พลเอกฉือหลงให้ราคาสามหมื่นคะแนน มีใครจะเพิ่มราคาไหมครับ”

จู่ๆ ไม่มีใครพูดอะไร พลเอกฉือหลงเป็นหนึ่งในสี่พลเอก พูดอะไรมีน้ำหนัก ขนาดปรมาจารย์จ้าวกวงที่เพิ่งลุกขึ้นเมื่อครู่ ยังไม่กล้าพูดอะไรมาก นั่งลงอย่างไม่พอใจ

พลเอกฉือหลงรอยยิ้มเต็มใบหน้า พลเอกเฟิงที่อยู่ด้านหลังพูดว่า “ดูเหมือนหินสายฟ้าก้อนนี้ ต้องเป็นของพลเอกฉื่อแล้วล่ะ ยินดีกับพลเอกฉื่อที่ได้ของล้ำค่า”

พลเอกฉือหลงยิ้มแล้วพูดว่า “มีหินสายฟ้าอยู่ วิชาของฉันต้องยกระดับขึ้นแน่นอน วันนี้ได้เจอสมบัติจริงๆ แล้ว”

แต่เขายังพูดไม่ทันจบ มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาอีก

“สี่หมื่นคะแนน”

ทุกคนอึ้ง มองไปยังคนที่พูดออกมา เห็นชายพุงโตกัดน่องไก่ไปพลาง ยิ้มแล้วมองมุกสายฟ้าไปพลาง

ซูอี้ยิ้มแล้วพูดว่า “คุณฟู่กุ้ยให้ราคาสี่หมื่นคะแนน”

หานเฟิงรีบหันไปถามหลิงเหยา “เธอรู้จักคุณฟู่กุ้ยไหม”

หลิงเหยากัดฟันพูดว่า “เหมือนเคยได้ยิน ฟู่กุ้ยผู้ร่ำรวย”

เมื่อได้ยิน ลู่ฝานพูดอย่างตกใจ “เขาเหรอ ฟู่กุ้ยผู้ร่ำรวยคือเขาเหรอ ฉันนึกว่าเป็นนักบู๊ที่ไม่สนโลกเสียอีก”

หานเฟิงไม่เข้าใจว่าลู่ฝานพูดอะไร ขณะกำลังจะถาม ลู่ฝานอธิบายว่า “ในตำนานเล่าว่าเขาคนเดียวฆ่าสัตว์อสูรในป่าจนหมด รวมไปถึงปี้ฟางสัตว์ในตำนาน ที่ทัดเทียมกับแดนปราณฟ้าด้วย เขาน่าจะเป็นยอดฝีมือแดนปราณฟ้า”

หานเฟิงเงียบทันที

ล้วนเป็นบุคคลในตำนานทั้งนั้น!

ลู่ฝานชื่นชมอยู่ในใจ ตอนเด็กเคยได้ยินเรื่องผู้สูงส่งเหล่านี้ เหมือนกับวันนี้มากันครบทุกคน เมื่อคิดเช่นนี้ ลู่ฝานนึกอะไรขึ้นมาได้ ตัวเองจะเป็นตำนานใหม่ได้หรือเปล่านะ

เขาส่ายหน้า เอาความคิดน่าขำแบบนี้ออกจากหัว หัวเราะเยาะตัวเองไปสองที

ผู้หญิงพูดว่า “ฉันไม่มีคะแนน แต่ฉันต้องการสิ่งนี้”

เพิ่งพูดจบ ทุกคนหัวเราะออกมาทันที

“ผู้หญิงคนนี้มาจากไหน ถึงได้กล้าขนาดนี้”

“คุณผู้หญิง ไม่มีคะแนนแล้วจะพูดทำไม!”

ตอนนี้หานเฟิงถอนหายใจ จากนั้นส่ายหน้าพูดว่า “เธอมาอีกแล้ว”

ลู่ฝานพูดว่า “มาอะไร”

หานเฟิงพูดว่า “นายดูก็รู้เอง ผู้หญิงบ้าเหิมเกริม ไร้เหตุผล”

ซูอี้สีหน้าประหลาด ทันใดนั้นก็หัวเราะแล้วพูดว่า “คุณผู้หญิง ไม่มีคะแนน ไม่สามารถแข่งประมูลได้นะครับ อย่ารบกวนเวลาคนอื่นเลยครับ”

ผู้หญิงพูดว่า “ฉันบอกว่าของชิ้นนี้เป็นของฉัน อีกอย่างฉันไม่ได้ชื่อคุณผู้หญิง ฉันมีชื่อ ฉันชื่อสุ่ยเชียนโหรว!”

เมื่อได้ยินชื่อนี้ คุณฟู่กุ้ยสั่นไปทั้งตัว พวกพลเอกฉือหลงก็มองหน้ากัน แล้วก้มหน้าลง