เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 864

ภูเขาเขียวยังคงเหมือนเดิม สายน้ำยังคงไหลไป

บนเขาอวิ๋น มีเสียงกระบี่ดังขึ้น

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ผ่านฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วงไปแล้ว

“เป็นลูกศิษย์คณะหนึ่งเดียว ต้องมีความห้าวหาญของคณะหนึ่งเดียว สิ่งที่แข็งแกร่งที่สุดของคณะหนึ่งเดียวของเราคืออะไร”

ด้านบนหอคอย หานเฟิงก้มลงมามอง พูดตะโกนเสียงดังจนน้ำลายสาดกระเด็น

กลุ่มนักเรียนคณะหนึ่งเดียวที่อยู่ด้านล่างตะโกนว่า “คือพวกเรา”

หานเฟิงตะโกนพูดต่อ “แล้วคณะอื่นเข้ามาสู้จะทำอย่างไร”

พวกนักเรียนตะโกนว่า “ฆ่าพวกเขาให้ตาย!”

เสียงดังขึ้นอย่างพร้อมเพรียง พลานุภาพมหาศาล

ศิษย์พี่ฉู่สิงที่อยู่ด้านล่างขมวดคิ้วพูดว่า “ให้ศิษย์น้องหานเฟิงทำวุ่นวายแบบนี้จะดีเหรอ”

ฉู่เทียนพูดว่า “หรือนายจะไป”

ฉู่สิงรีบโบกมือพัลวัน

ศิษย์พี่ใหญ่ที่ยืนอยู่ข้างพวกเขาเอามือลูบท้องแล้วพูดว่า “ให้เขาทำเถอะ กว่าจะมาถึงการต่อสู้จัดอันดับของคณะสักปี มีศิษย์น้องหานเฟิงนำทัพ พวกเขาไม่น่าจะแพ้นะ”

ฉู่เทียนยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่แน่นะ พวกหลัวตานฝึกฝนอย่างเอาเป็นเอาตาย เพื่อที่จะดึงคณะหนึ่งเดียวของเราลงจากอันดับหนึ่งของคณะ”

ฉู่สิงพูดว่า “เฮ้อ ถ้าศิษย์น้องลู่ฝานอยู่ คงปลอดภัยแล้ว!”

ศิษย์พี่ใหญ่กับศิษย์พี่ฉู่เทียนพยักหน้าพร้อมกัน ทั้งสามคนมองหน้ากัน หัวเราะแล้วเดินออกไป

เดินขึ้นไปบนเขา ตอนนี้เขาอวิ๋นถูกปรับปรุงใหม่จนมีทิวทัศน์สวยงามและทรงพลัง

เริ่มตั้งแต่ตีนเขา ห้องตั้งเรียงราย กระจายอยู่ท่ามกลางขุนเขา วนเขาขึ้นไป ทิวทัศน์งดงามยิ่งใหญ่ตระการตา