เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 869

“แดนปราณนอกขั้นสูงสุด!”

หานเฟิงพูดด้วยความตกใจ

ฉู่สิงตกใจจนคางจะหลุดลงมา นี่ต้องกินยาทิพย์ยาวิเศษอะไร วิทยายุทธถึงพุ่งสูงถึงระดับนี้

พละกำลังขนาดนี้ เขาสามารถสู้กับเอี๋ยนชิงเมื่อหนึ่งปีก่อนได้เลย!

ใบหน้าอาจารย์เสวียนคงมีรอยยิ้มสดใส

อาจารย์อู๋โฉวที่อยู่ข้างๆ ถามเบาๆ ว่า “เสวียนคง ดูไม่ออกเลยว่าตอนนี้นายสอนศิษย์เป็นแล้ว”

อาจารย์เสวียนคงตอบว่า “คิดไปคิดมา ยังไงก็ต้องทิ้งอะไรไว้บ้าง เป็นความสามารถของตัวอี้ไป๋เอง สิ่งที่ฉันช่วยเขาได้ก็คงเท่านี้แหละ”

อาจารย์เสวียนคงมองแผ่นหลังอี้ไป๋ รอยยิ้มกว้างขึ้นอีก เขารู้สึกกับตัวแล้วว่าอะไรคือการทุ่มสุดกำลังเพื่อสอนศิษย์

มันเป็นความรู้สึกที่จิตใจเต็มไปด้วยความพึงพอใจ ความสงบอย่างหนึ่ง ความหวังอย่างหนึ่ง

ส่วนอี้ไป๋จะแพ้หรือชนะ ตอนนี้มันไม่สำคัญสำหรับเขาแล้ว

ทางด้านนี้ หานเฟิงสะดุ้งแล้วพูดว่า “เตรียมตัวมาตามคาด ศิษย์พี่ พวกพี่ว่าเราจะอดทนได้ไหม”

ฉู่สิงพูดว่า “ทนไม่ได้อยู่แล้ว ศิษย์น้องหานเฟิง งั้นนายไปสู้รอบแรกละกัน”

ศิษย์พี่ฉู่เทียนยิ้มแล้วพูดว่า “ใช่ นายไปสิ ศิษย์น้องหานเฟิง พอดีเลยเราจะได้เห็นความก้าวหน้าของนายในระยะนี้ด้วย”

หานเฟิงมองทั้งสองคนด้วยใบหน้ากลัดกลุ้ม แล้วพูดว่า “นี่เรียกขี่ช้างจับตั๊กแตนไม่ใช่หรือไง ผมว่าแค่โชว์พลังปราณ เขาก็ยอมแพ้แล้ว”

ขณะนั้นอาจารย์เต้ากวงพูดว่า “ฉู่สิง นายไปสู้รอบแรกเถอะ หานเฟิงรอรับมือคนที่เหลือ การต่อสู้ครั้งนี้ไม่ต้องถึงมือนาย”

ฉู่สิงชี้หน้าตัวเองแล้วพูดว่า “ผมเหรอ อาจารย์เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า”

อาจารย์เต้ากวงยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่ได้เข้าใจผิด นายนั่นแหละ ตอนนี้หานเฟิงแข็งแกร่งกว่านายแล้ว”

ฉู่สิงอ้าปากค้าง พูดอะไรไม่ออกทันที หานเฟิงพูดด้วยสีหน้าได้ใจ “ศิษย์พี่ฉู่สิง บางเรื่องพี่ไม่ยอมรับก็ไม่ได้นะ”

ฉู่เทียนกับศิษย์พี่ใหญ่มองหานเฟิงอย่างตกใจเล็กน้อย

กลับมานานขนาดนี้ พวกเขายังไม่เคยเห็นหานเฟิงลงมือ ไม่รู้เลยว่าพละกำลังของหานเฟิงเพิ่มขึ้นเยอะขนาดนี้

นักเรียนคณะหนึ่งเดียวไม่ธรรมดาจริงๆ เลือกออกมาเล่นๆ สักคน ล้วนอยู่ในแดนปราณชีวิตได้ครึ่งก้าวแล้ว

แต่อี้ไป๋กลับนิ่งมาก ราวกับทุกอย่างไม่เหนือความคาดหมาย

อี้ไป๋พูดอย่างราบเรียบว่า “เวลาหนึ่งปีนี้ ฉันทำความเข้าใจกระบวนท่าหนึ่ง”

อักษร 16 ตัวปรากฏบนมือฉู่สิง หยินหยางปากว้าปรากฏด้านล่างเท้า เขาพูดเสียงดังว่า “เข้ามาสิ!”

แววตาอี้ไป๋เป็นประกายสว่างวาบ เขาแผดเสียงออกมา

“สายลมจงมา!”

เกิดพายุบ้าคลั่ง ฟ้าดินเกิดการเปลี่ยนแปลง

จู่ๆ กระบี่สี่เล่มในมืออี้ไป๋รวมตัวเป็นหนึ่ง

สายลมพุ่งขึ้นสูง กลายเป็นมังกร

ใช้พลังขับเคลื่อนลม ใช้ลมกลายเป็นกระบี่ ใช้กระบี่กลายเป็นวิญญาณ!