เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 873

ดาบฟันลงมา สายฟ้าฟาดลงมา ฟ้าดินทลาย

ในการมองเห็นมืดทั้งแถบ มีเพียงแสงเดียวร่วงลงมาจากฟ้า ไม่มีเสียง ไม่มีภาพ มีเพียงออร่าสะเทือนขวัญโถมเข้ามา

นักเรียนนับไม่ถ้วนปิดตาสองข้าง ถอยไปข้างหลังสองสามก้าว ตัวโงนเงนไปหมด

แม้เป็นแค่ดาบเดียว แต่กลับทำให้คนทั้งหมดรู้สึกความสั่นสะเทือนของสายฟ้าที่ฉีกท้องฟ้า

หลังจากนั้น เสียงกลับมาอีกครั้ง ทันใดนั้นเสียงระเบิดดังสนั่นไปทั่ว

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

เสียงระเบิดดังติดต่อกันไม่หยุด ฝุ่นตลบอบอวล

ทุกคนมองผ่านควันเลือนราง เห็นเงายืนตระหง่านอยู่ในนั้น

อาจารย์เซินถูสะบัดมือเบาๆ ควันหายไปทันที

ภาพที่ปรากฏในสายตา คือฉู่เทียนที่ถือดาบยาวอยู่ในมือ กับเฉียวเซวียนที่ดำไหม้ไปทั้งตัว

“แค่กแค่ก!”

เฉียวเซวียนไอเบาๆ สองครั้ง มีควันออกมาจากลำคอของเขา เห็นได้ชัดว่าเขาบาดเจ็บไม่น้อย ภายใต้ดาบนี้ของฉู่เทียน

แต่เขาไม่ได้โดนดาบฟันจนถึงขั้นขยับไม่ได้ เขาพูดช้าๆ ว่า “ดูเหมือนฉันคงไม่สามารถเสแสร้งจนเกินไป ดาบนี้มีพลังมาก!”

เฉียวเซวียนพูดพลาง พลังปราณสว่างขึ้นบนตัวอีกครั้ง

หานเฟิงพูดเบาๆ อยู่ข้างๆ ว่า “ตอแหลโดนฟ้าผ่า ศิษย์พี่ฉู่เทียนฝึกดาบสายฟ้าเป็นตั้งแต่เมื่อไร”

ฉู่สิงครุ่นคิดแล้วพูดว่า “เหมือนจะเป็นคืนใดคืนหนึ่ง ดูสายฟ้าก็เป็นเลย พูดขึ้นมาก็น่าโมโห ทำไมฉันถึงนั่งเล่นๆ แล้วไม่เข้าสู่แดนปราณชีวิตบ้างนะ”

อาจารย์เต้ากวงพูดอย่างราบเรียบว่า “โชคไม่ถึงน่ะสิ”

ในลานประลองบู๊ เฉียวเซวียนเดินเข้ามาทีละก้าว จนห่างจากฉู่เทียนเพียงสามก้าว

เฉียวเซวียนยกมือซัดหมัดออกไปกลางอากาศ

ฉู่เทียนพลิกมือจู่โจมด้วยดาบโดยไม่มอง สายฟ้าผ่าลงมาอีกแล้ว แต่สายฟ้านี้ดูไม่โหดเหมือนสายฟ้าก่อนหน้านี้

ตู้ม!

เฉียวเซวียนโดนฟ้าผ่าจนตัวงอ พลังปราณบนตัวถูกปาดจนเป็นรอยแคบยาว ร่างกายโดนฟันจนเป็นแผลลึก