เข้าสู่ระบบผ่าน

เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 885

หลังผ่านไปสองสามวัน ลมพัดเบาๆ ฝนตกอย่างหนัก

ลู่ฝานเดินอยู่ในป่า น้ำฝนหลีกไปข้างตัวเขาโดยอัตโนมัติ ทุกที่ที่ผ่านไป สายฝนไม่โดนตัวเลย

“สิบสาม นายไม่ต้องตามฉันตลอดก็ได้ ตอนนี้นายถึงสถาบันสอนวิชาบู๊แล้ว นายเลือกอยู่ที่นี่ได้”

สิบสามเดินตามเป็นจังหวะ อยู่ด้านหลังลู่ฝาน

ตั้งแต่ลู่ฝานกลับมา สิบสามก็ติดตามข้างกายเขาเหมือนเงา ไม่ว่าเขาไปไหน สิบสามก็จะตามหลังเขาตลอด นี่ทำให้ลู่ฝานปรับตัวไม่ค่อยได้

สิบสามส่ายหน้า ไม่พูดอะไรสักคำ

ลู่ฝานขมวดคิ้วพูดว่า “นายไม่ชอบคณะหนึ่งเดียวเหรอ”

สิบสามส่ายหน้าอีก

ลู่ฝานพูดว่า “ในเมื่อชอบ ทำไมไม่อยู่ที่นี่ล่ะ”

ในที่สุดสิบสามก็พูดออกมา คำง่ายๆ เพียงสองคำ

“เจ้านาย”

ลู่ฝานส่งเสียงตอบว่าอืม รอคำพูดต่อไปของสิบสามเงียบๆ

แต่รออยู่นาน สิบสามก็ไม่พูดต่อ ลู่ฝานขมวดคิ้วพูดว่า “อะไรต่อ”

สิบสามพูดอย่างเฉยชาว่า “เจ้านาย”

คำพูดเหมือนกันไม่มีผิด ครั้งนี้ลู่ฝานฟังเข้าใจแล้ว

“นายจะบอกว่า เพราะฉันเป็นเจ้านายของนาย นายจึงจะติดตามฉันใช่ไหม”

สิบสามพยักหน้าอย่างแรง

ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า “นายนี่หัวรั้นจริงๆ นะ”

ลู่ฝานเดินไปข้างหน้า เขาเดินลงเขาอวิ๋น

ตรงตีนเขามีหอคอย เป็นลานประลองบู๊ที่คณะหนึ่งเดียวสร้างขึ้นใหม่

พูดขึ้นมา ความเปลี่ยนแปลงของคณะหนึ่งเดียวหนึ่งปีมานี้ ทำให้ลู่ฝานรู้สึกปลงเล็กน้อย

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า