เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 914

หลังจากที่พักผ่อนกันมาหนึ่งวันแล้ว ขบวนเรือกับรังหนอนก็ประจัญหน้ากันอยู่ในระยะไกล

เป็นไปได้ที่อาจจะหวาดกลัวหลังจากเคยถูกลู่ฝานลงมือทำร้ายแล้ว พวกหนอนเหล่านั้นจึงไม่ได้บุกเข้าโจมตีขบวนเรือ แต่มองสังเกตมาจากระยะไกล ขณะเดียวกันก็กำลังเร่งจัดเตรียมรังไหมอยู่

ทางด้านลู่ฝาน พวกนักบู๊ก็กำลังเร่งฟื้นฟูพลังของตนเอง แต่ละคนต่างก็นั่งบำเพ็ญฝึกฝนอยู่ที่หัวเรือ พลังปราณแผ่ซ่านไปทั่ว

เมื่อเห็นรังไหมปรากฏขึ้นเป็นจำนวนมาก ทุกคนต่างก็เกิดความกังวลใจขึ้น

นั่นเป็นเพราะรังไหมเหล่านี้ ถึงได้ทำให้เกิดการบาดเจ็บล้มตายกันเป็นจำนวนมาก มีนักบู๊บางคน ที่ถึงกับต้องเสียชีวิตลงท่ามกลางการระเบิดของพวกหนอนเหล่านี้

ลุงชางเองก็ขมวดคิ้วขึ้น เพราะการสู้รบในครั้งนี้นั้น เกรงว่าจะไม่ง่ายดายนัก

“คุณชาง! ”

ด้านหลังมีเสียงตะโกนเรียกดังขึ้น

ลุงชางหันหลังกลับไปมอง ก็เห็นปู้เฟยราชากระบี่ใต้เดินเข้ามาหา

ลุงชางขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย แต่ก็ยังพูดกับปู้เฟยด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มว่า: “ผู้อาวุโสปู้ มีธุระอะไรเหรอ? ”

ราชากระบี่ใต้มีสีหน้าที่ย่ำแย่ เพราะก่อนหน้านี้ ลุงชางมักจะเรียกเขาราชากระบี่ใต้มาโดยตลอด

แต่ในวันนี้ ลุงชางกลับเรียกว่าผู้อาวุโสปู้

แม้ว่าจะแค่เปลี่ยนแปลงการเรียกขาน แต่ก็สามารถแสดงออกได้อย่างชัดเจนถึงท่าทีของลุงชางที่มีต่อเขา

แต่ราชากระบี่ใต้ก็ไม่ได้พูดอะไร และพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า: “ที่ฉันมาวันนี้ ก็แค่ต้องการเตือนลุงชางเท่านั้นว่า เส้นทางเบื้องหน้า ไม่สามารถที่จะเดินทางต่อไปได้แล้ว มีพญาหนอนอยู่ พวกเรายากที่จะผ่านพ้นไปได้ ยังไงก็รอให้ถึงปีหน้า ทางราชสำนักก็จะส่งกำลังทหารมาปราบปรามเอง”

ลุงชางสีหน้ายังคงไม่เปลี่ยนแปลง และพูดขึ้นว่า: “ความหวังดีของผู้อาวุโสปู้ ฉันรับไว้ด้วยใจ แต่ว่าคณะจะเดินหน้าต่อไปหรือไม่นั้น ก็ไม่ใช่ว่าฉันคนเดียวจะเป็นคนตัดสินใจได้”