เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 928

สรุปบท บทที่ 928: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า

สรุปเนื้อหา บทที่ 928 – เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า โดย โอหยางวิ่น

บท บทที่ 928 ของ เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย โอหยางวิ่น อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

“ทะเลาะอะไรกัน ที่นี่เป็นสถานที่ต่อสู้หรือไง ใครทะเลาะกันฉันจะจับคนนั้น!”

ชายวัยกลางคนตะโกนขึ้นมา ทหารเผ่าทรงพลังสองสามคนที่อยู่ข้างๆ ก้มหน้ามองคนกลุ่มนี้แวบหนึ่ง เสียงของคนพวกนี้เบาลงทันที

ลู่ฝานถอนหายใจยาว เขาไม่กลัวการประลอง

ปัญหาคือการประลองต้องมีเหตุผลสิ ท่าทางจะเข้ามาสู้กับเขาเหมือนคนพวกนี้ ทำให้ลู่ฝานรู้สึกงุนงงจริงๆ

มองชายวัยกลางคนอย่างซาบซึ้ง จากนั้นลู่ฝานก้าวเข้าไปข้างใน

ความรู้สึกตามสัญชาตญาณของเขาบอกว่าไปก่อนดีกว่า

แต่ขณะนั้น เสียงหนึ่งดังขึ้นข้างๆ หยวนเลี่ย

“เดี๋ยวก่อน นายไม่สู้กับพวกเขาได้ แต่ไม่สู้กับฉันไม่ได้ ลู่ฝานนักกระบี่แห่งตงหวา มาสู้กับฉันสักสองสามกระบวนท่าสิ!”

คนที่ออกมาพร้อมเสียงคือเจ้าอ้วนคนหนึ่ง เป็นเจ้าอ้วนที่แบกค้อนปอนด์และกินปลาเมื่อครู่

ชายวัยกลางคนกำลังจะพูดอะไร เจ้าอ้วนถลึงตาใส่เขา จากนั้นโยนป้ายอันหนึ่งออกมา

ตอนเห็นป้ายอันนี้ ชายวัยกลางคนก็ไม่พูดอะไรอีก

เพราะมีอักษรตัวใหญ่คำว่าหาน เขียนอยู่ข้างบนป้าย

คนที่มีป้ายอันนี้ มีเพียงตระกูลเดียว นั่นก็คือตระกูลหาน หนึ่งในสิบตระกูลใหญ่ภายในเมือง!

คิดไม่ถึงเลยว่าเจ้าอ้วนคนนี้จะเป็นคนตระกูลหาน

ชายวัยกลางคนรีบเอาบันทึกเมื่อกี้ขึ้นมาดู เป็นลูกหลานตระกูลหานจริงด้วย ชื่อว่าหานสง ทำไมเมื่อกี้ไม่ทันสังเกตนะ!

ในเมื่อเป็นคนตระกูลหาน เขาก็ไม่กล้าขวางอีกแล้ว

ถ้าเป็นคนตระกูลอื่น เขายังกล้าพูดอะไรบ้าง

มีเพียงการเจอคนตระกูลหานเท่านั้น ที่เขาไม่กล้าพูดอะไร ทั้งประเทศอู่อานมีใครไม่รู้บ้าง คนตระกูลหานเป็นพวกคนบ้า คนโง่ คนป่าเถื่อน!

“ชื่อนี้น่าสนใจนะ ดูก็รู้ว่าคนตระกูลหานไม่ได้ตั้งให้”

“ใช่ นี่เป็นชื่อที่คนตระกูลสุ่ยเรียก แต่พวกเขาต่างคิดว่าหานสงมีพละกำลังปะทะกับรายชื่อประเทศ ดูสิ ลู่ฝานจะเอาชนะหานสงไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ”

ถกเถียงกันไปพลาง คิดไม่ถึงเลยว่ากลุ่มคนจะหลีกทางเป็นที่ให้ลู่ฝานกับหานสงประลองกัน

เพราะประตูเมืองที่นี่กว้างขวางและใหญ่มาก ถ้าเปลี่ยนเป็นเมืองอื่น คนเยอะขนาดนี้ แค่เบียดกันก็จะตายแล้ว จะให้สู้กันยังไงล่ะ

ลู่ฝานขมวดคิ้วเบาๆ พูดตามตรงการประลองที่ไร้ความหมายแบบนี้ เขาไม่อยากสู้เลยจริงๆ

ลู่ฝานส่ายหน้า พูดกับหานสงว่า “ไม่สนใจ”

พูดจบ ลู่ฝานเดินไปข้างหน้า สิบสามเดินตามหลังเขา มองหานสงอย่างระแวดระวัง

“ดูถูกฉันเหรอ”

จู่ๆ หานสงก็โมโหขึ้นมา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า