เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 93

ปีกพัดโบกเกิดเป็นลมแรง นกปิดฟ้าร่อนลงห่างจากเมืองเผิงหลายสิบลี้

ต้นไม้ด้านล่างถูกลมพัดจนล้มไป ลู่ฝานจับขนของนกปิดฟ้าไว้อย่างแน่น อีกมือก็จับเจ้าดำไว้

ลู่หมิงกับฮ่วนเย่ว์ก็จับขนไว้ แต่สีหน้าของทั้งสองคนไม่เหมือนกัน

ลู่หมิงตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด ลมที่กระโชกแรงพัดใส่หน้าของเขาจะเบี้ยวไป ส่วนฮ่วนเย่ว์ก็ร้องตะโกนไม่หยุด ตื่นเต้นผิดปกติ

ในที่สุด นกปิดฟ้าก็ร่อนลงพื้นอย่างมั่นคง แล้วเก็บปีกยักษ์ใหญ่ของมัน

พวกลู่ฝานกระโดดลงจากนกปิดฟ้า จนพื้นดินที่มั่นคงยุบลงไป

พอสามคนคงมายืนได้มั่นคงแล้ว นกปิดฟ้าก็กางปีกอีกครั้ง

ลมที่รุนแรงทำให้พวกของลู่ฝานลืมตาไม่ได้ แล้วก็มีเสียงร้องที่กังวานไปทั่วฟ้าดิน นกปิดฟ้าบินสูงขึ้นไป

พริบตา บนท้องฟ้าก็เหลือแค่เงาดำเล็กๆ

ลู่หมิงปัดเศษฝุ่นและใบไม้บนร่างกาย แล้วก็พูดว่า "ไปกันเถอะ ไปสถาบันสอนวิชาบู๊"

ลู่ฝานกับฮ่วนเย่ว์ก็มาครั้งแรก เลยไม่รู้ทาง

ลู่หมิงดูเหมือนว่าจะรู้ทางเป็นอย่างดี ไม่นานก็พาทั้งสองคนเดินลัดเลาะไปทางในป่า

เส้นทางที่เป็นพื้นกระดานหินทอดยาวออกไปไกล

ลู่หมิงเดินไปพูดไปว่า "สถาบันสอนวิชาบู๊ไม่ได้อยู่ในเมืองเผิง แต่อยู่ที่เทือกฉิงเทียนนอกเมืองเผิง แน่นอนว่า ถ้ามาครั้งแรก ก็สามารถเข้าไปถามในเมืองเผิงได้ แล้วก็จ่ายด้วยเหรียญเงินนิดหน่อย ก็จะมีคนนำทางมาให้เอง"

ฮ่วนเย่ว์ยิ้มพูดว่า "ตามตำนาน เทือกฉิงเทียนเคยเป็นสถานที่ที่ฉิงเทียนที่เป็นขุนพลังสุดเหนือฟ้านั่งสิ้นลมหายใจ หลังจากตายไปแล้ว ก็กลายเป็นเทือกเขา ของล้ำค่ามากมายของเขาล้วนอยู่ในเทือกเขา ถูกต้องไหม"

ลู่ฝานขมวดคิ้วเล็กน้อย ขุนพลังสุดเหนือฟ้า นี่มันคือระดับไหน? ไม่เคยได้ยินมาก่อน

ลู่หมิงก็พูดว่า "ถึงแม้ที่สถาบันจะมีตำนานนี้อยู่จริง แต่ฟังดูก็รู้ว่าไม่จริง มีใครกันที่ตายแล้วกลายเป็นเทือกเขา มันดูเกินจริงไปหน่อย คุณหนูฮ่วนเย่ว์ คุณคงจะไม่ได้คิดว่าเป็นเรื่องจริงหรอกนะ"

ฮ่วนเย่ว์เบะปากพูดว่า "กบในกะลา ไม่อยากจะคุยกับนาย"

ลู่หมิงโดนพูดแดกดันใส่ เลยหยุดฝีเท้าลง

ฮ่วนเย่ว์ก็เดินนำไป แล้วไม่พูดอะไรกับลู่หมิง

ลู่หมิงมองหลังของฮ่วนเย่ว์ แล้วบ่นว่า "ผู้หญิงคนนี้ พูดอย่างกับเคยเห็นคนที่ตัวใหญ่เท่าภูเขาเสียอย่างนั้น ว่าเราเป็นกบในกะลาอีก อย่างมากเธอก็เป็นได้แค่แม่คางคกนั่นแหละ"