เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 96

สายฟ้าฟาดลงไปยังช่องว่างระหว่างเกาะ จนลงไปสู่พื้นด้านล่าง จนพื้นด้านล่างยุบเป็นหลุมลงไป

เสียงนี้พูดขึ้นจนนักเรียนกลุ่มนั้นเงียบไป ลู่ฝานก็มองไปยังหัวคนขนาดใหญ่บนท้องฟ้านั้นอย่างตกใจ ในใจก็ระทึก

"พระเจ้า ในโลกนี้มีคนตัวใหญ่ขนาดนี้ด้วยหรือนี่"

ครูเจียงชิ่นเห็นใบหน้าที่ตกใจของลู่ฝานกับนักเรียนอีกคน ก็พูดออกมาว่า "นี่คือเทียนฉี่ เป็นผู้ลงทัณฑ์ของสถาบัน วันข้างหน้าถ้าพวกเธอไม่ปฏิบัติตามกฎของสถาบัน ก็ระวังสายฟ้าของเขาลงโทษแล้วกัน"

ลู่ฝานกลืนน้ำลาย มีคนที่น่ากลัวแบบนี้อยู่ ใครจะกล้าทำผิดกฎ

นักเรียนกลุ่มนั้นถูกพาตัวออกไปอย่างรวดเร็ว ท้องฟ้าก็กลับมาเงียบสงบอีกครั้ง พวกนักเรียนเก่าด้านล่างก็เริ่มคุยกันขึ้นมาอีกครั้ง สำหรับพวกเขาแล้ว ทุกคนที่เจอกับเทียนฉี่ก็จะรู้สึกเกรงกลัวเหมือนกัน

"เอาเถอะเริ่มการทดสอบได้"

ครูเจียงชิ่นสั่งการ ลู่ฝานก็ชักกระบี่หนักของตนเองออกมา

นักเรียนฝังตรงข้ามก็หยิบอาวุธของตนเองออกมาเหมือนกัน ส่งเสียงฮึกเหิมเบาๆ แล้วก็บุกมายังลู่ฝาน

ลู่ฝานขับเคลื่อนพลังปราณ แล้วยกมือร่ายกระบวนท่าแรก วิชากระบี่หนัก สายลมทำลาย!

พอนักเรียนที่บุกเข้ามาเห็นพลังปราณ ก็อึ้งไป ต่อมาก็ถูกลู่ฝานใช้กระบี่โจมตีจนสลบไปที่พื้น

ตอนที่ลู่ฝานต่อสู้กันนั้น นักเรียนบนเกาะอื่นๆ ก็เริ่มทดสอบเหมือนกัน เวลานี้เสียงการต่อสู้ก็ดังขึ้น

บนท้องฟ้า ผอ.สถาบันสอนวิชาบู๊กับอาจารย์ของเก้าคณะทุกท่านก็ยิ้มมองดูทุกคน

ท่านผอ.ยิ้มพูดว่า "ปีนี้ดูเหมือนว่าสถาบันจะดีกว่าปีก่อนๆ หน่อย มีนักเรียนที่ฝึกพลังปราณได้ไม่น้อย"

ด้านข้าง อาจารย์เสวียนเจินของคณะกระบี่ คิ้วแหลมคมเป็นดาบดวงตากลมโต สวมชุดสีคราม ก็พูดว่า "นั่นน่ะสิ ใช้กระบี่กันเยอะเลย ดูเหมือนว่าคณะกระบี่ของเรา ปีนี้จะได้ต้นกล้าเก่งๆ เยอะเลย"

"มีแต่คณะกระบี่ของพวกนายที่รับแต่เด็กเก่งๆ ได้หรือไง? ผมมองดูแล้ว ก็เห็นเด็กหนุ่มที่ร่างกายแข็งแรงฝึกมาเป็นอย่างดี ฮ่าๆ เห็นเด็กวัยรุ่นสู้กันอย่างดุดัน ผมรู้สึกว่าตนเองหนุ่มขึ้นหลายปีเลย"

อาจารย์เซินถูของคณะกำแหงที่มีใบหน้าเต็มไปด้วยหนวดเคราหัวเราะอย่างมีความสุข มือใหญ่ๆ ก็ลูบเคราของตนเองไปด้วย

ท่านผอ.หัวเราะเบาๆ ออกมา แล้วก็หันหน้าไปมองพูดกับชายวัยกลางคนอีกด้านว่า "อี้ชิง ครั้งนี้นายคิดว่าจะรับนักเรียนกี่คน?"

อี้ชิงยักคิ้วมองท่านผอ. ใบหน้ากลมๆ ผลิยิ้มพูดออกมา "ถ้าเจอคนถูกใจก็รับสักคนสองคน ถ้าไม่เข้าใจก็ไม่รับ"

พูดไปอย่างนั้น อาจารย์อี้ชิงก็หัวเราะเอามือลูบพุงกลมๆ ของตนเอง ร่างกายที่อ้วนพี่ทำให้ชุดเผาบู๊ของอี้ชิงปกปิดไว้ไม่มิด

พอสิ้นเสียง ก็มีเสียงเยือกเย็นดังเข้ามา