เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 97

พูดไป อาจารย์เสวียนเจินก็ส่งเสียงผ่านอากาศไปให้ครูเจียงชิ่นข้างๆ ลู่ฝาน

ครูเจียงชิ่นก็หันไปพูดกับลู่ฝานว่า "ลู่ฝาน นายโชคดีมาก อาจารย์เสวียนเจินของคณะกระบี่ถูกใจนาย เลยถามนายว่ายินดีจะเข้าร่วมกับคณะกระบี่ไหม ถ้ายินดี ก็จะไม่ต้องประลองต่อไปแล้ว สามารถออกไปก่อนได้เลย"

ลู่ฝานยิ้มเบาๆ "ไม่ล่ะครับ ผมไม่ไปคณะกระบี่"

ครูเจียงชิ่นอึ้งไป เขาเพิ่งเคยเห็นนักเรียนใหม่ปฏิเสธคำเชิญจากอาจารย์สถาบันเป็นครั้งแรก แถมยังเป็นคณะกระบี่ที่อยู่อันดับที่สองของทั้ง9อันดับด้วย

"ลู่ฝาน คิดให้ดีนะ อาจารย์เสวียนเจินของคณะกระบี่ชื่นชอบนาย ไม่ใช่อาจารย์คนใดคนหนึ่งในคณะกระบี่ชื่นชอบนะ จะต้องได้รับการชี้แนะจากอาจารย์เสวียนเจินโดยตรงแน่นอน มันเป็นโอกาสดีมากเลยนะ"

ลู่ฝานส่ายหัวพูดว่า "ผมทราบครับ แต่ผมไม่ไป ประลองกันต่อเลยครับ เหมือนจะเหลือคนไม่เยอะแล้ว"

ครูเจียงชิ่นถอนหายใจ ช่างเป็นวัยรุ่นที่ยังไม่รู้ความจริงๆ วันข้างหน้าจะต้องเสียใจภายหลังแน่นอน

ปากขยับๆ เจียงชิ่นก็ใช้กระแสจิตสื่อกลับ ขอเพียงฝึกถึงแดนปราณนอก ก็จะส่งเสียงออกไปได้อย่างง่ายดาย

เสวียนเจินได้ยินเสียงนั้น ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยพูดว่า "ไอ้เด็กคนนี้ กล้าปฏิเสฉันงั้นรึ"

ยังไม่ทันสิ้นเสียง อี้ชิงก็หัวเราะขึ้นมาก่อนเลย

"อะไรนะ? ไอ้เด็กหนุ่มที่ถือกระบี่หนักไม่ยอมเข้าคณะกระบี่งั้นหรือ น่าสนใจ น่าสนใจมากเลยทีเดียว"

อาจารย์เมิ่งอวิ๋นของคณะบังเหินก็ส่ายหัวพูดว่า "เด็กหนุ่มทะเยอทะยาน คงจะเล็งคณะหยินหยางไว้แล้ว ซิงยวนนายจะรับเขาไว้ไหม?"

ซิงยวนก็ตอบว่า "ได้ มีพื้นฐานพละกำลังไม่เลว เป็นต้นกล้าชั้นดี ดูกันไปก่อน"

ท่านผอ.หัวเราะเบาๆ พูดว่า "ผมก็ว่าไม่เลวเหมือนกัน"

ตอนที่อาจารย์ทั้งหลายและท่านผอ.กำลังคุยเล่นกันนั้น ลู่ฝานที่อยู่ด้านล่างก็เอาชนะคู่ต่อสู้ได้อีกครั้งแล้ว

ในตอนนี้ เหลือนักเรียนเพียงแค่ไม่กี่สิบคนเท่านั้น ทุกคนล้วนเป็นระดับแดนปราณในขึ้นไปหมด

ก่อนที่จะมาที่นี่ ลู่ฝานคิดมาตลอดว่าระดับพละกำลังของตนเองถือว่าสูงแล้ว แต่พอเจอคนพวกนี้ ลู่ฝานถึงพบว่าระดับของตนเองนั้นยังไม่ถือว่าสูงมาก อย่างน้อยก็มี10คนที่เหมือนกับเขา สถาบันสอนวิชาบู๊เป็นสถานที่ที่รวบรวมคนเก่งไว้จริงๆ สมคำร่ำลือ

อาจารย์สองคนยืนในเกาะเดียวกัน เพื่อควบคุมดูแลการประลองครั้งนี้ นักเรียนฝั่งตรงข้ามก็มีมารยาทมาก เดินเข้ามายกมือคำนับพูดว่า "ผมชื่อสุ่ยหยวน ช่วยชี้แนะด้วย"

ลู่ฝานก็ตอบกลับไปว่า "ผมชื่อ ลู่ฝาน เชิญเลย"

สุ่ยหยวนหยิบอาวุธของตนเองออกมา เป็นดาบกับกระบี่อย่างละเล่ม

มือซ้ายดาบ มือขวากระบี่ พลังปราณถูกปล่อยออกมา ท่าทางรุนแรง ดูแล้วท่าจะไม่ธรรมดา

ด้านล่าง ลู่หมิงก็มองดูอยู่ในฝูงชน ตอนที่เห้นว่าคู่ต่อสู้ของลู่ฝานคือสุ่ยหยวนนั้น ลู่หมิงก็ขมวดคิ้วเบาๆ รู้ว่าครั้งนี้ลู่หมิงลำบากแน่