เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 996

อี้ปู่ตอบรับอย่างรวดเร็ว แต่คนรอบๆ พากันมองลู่ฝานอย่างตกตะลึง

“ฉันไม่ได้ฟังผิดใช่ไหม เภสัชกรลู่ฝานรับคำท้าประลองด้านยา อย่าบอกนะว่าเขากลั่นยาเป็นจริงๆ”

“พระเจ้า นักบู๊กลั่นยาเป็นด้วย โลกนี้จะเปลี่ยนไปแล้วใช่ไหม”

“ฉันไม่เชื่อ เภสัชกรลู่ฝานเป็นนักบู๊ไม่ใช่เหรอ”

กลางอากาศ ผู้อาวุโสโม่พยายามสะกดกลั้นความแปลกใจของตัวเอง

เขามองลู่ฝานแวบหนึ่งแล้วพูดว่า “หึ ไอ้เด็กนี่เป็นคนมีความสามารถจริงๆ เขาเห็นความไม่ธรรมดาของอี้ปู่เหมือนกัน เฮ่อจง อีกเดี๋ยวไม่ว่ายังไง รีบพาอี้ปู่ไปที่ห้องผู้อาวุโส เอาวิชายาทลายชูวิญญาณของเขามาด้วย”

ผู้อาวุโสโม่ชี้อี้ปู่แล้วเอ่ยขึ้น

ตอนนี้อี้ปู่ในสายตาของเขา กลายเป็นสิ่งล้ำค่าหายากที่ประเมินราคาไม่ได้แล้ว

ถ้ายาโลหิตในตัวอี้ปู่ เป็นเต๋ายาที่ถ่ายทอดจากพ่อเขาจริง ทั้งโลกผู้ฝึกชี่จะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญ

นี่หมายความว่าตั้งแต่นี้เป็นต้นไป จำนวนผู้ฝึกชี่จะไม่โดนจำกัดอีกแล้ว

เมื่อคนตายไป ก็ถ่ายทอดเต๋ายาต่อไป

เต๋าไม่ตาย ต้องมีสักวันที่ผู้ฝึกชี่จะเยอะเหมือนนักบู๊

และจุดเริ่มต้นของทั้งหมดนี้ อาจมาจากเจดีย์ยาของพวกเขา มาจากอี้ปู่คนนี้

แต่นักบู๊แบบลู่ฝานกลั่นยาเป็นไหม ผู้อาวุโสโม่ก็อยากรู้มากเหมือนกัน

แต่ขณะนั้น ลู่ฝานกลับถอยหลังไปสองสามก้าว พูดช้าๆ ว่า “ในเมื่อประลองด้านยา นายอยากประลองวิธีไหน”

อี้ปู่ขมวดคิ้วพูดว่า “ฉันก็ประลองด้านยาครั้งแรกเหมือนกัน ไม่รู้เรื่องอะไรเลย นายว่ามาสิ!”

ลู่ฝานหัวเราะแล้วพูดว่า “งั้นเอาวิธีที่ง่ายที่สุดแล้วกัน สมุนไพรคนละห้าต้น จากนั้นเริ่มกลั่นพร้อมกัน ใครกลั่นยาดีกว่ากัน ถือว่าคนนั้นชนะ เป็นไง”

อี้ปู่พูดว่า “ได้”

ลู่ฝานหันมาส่งสายตาให้เซียวเฮ่ากับอูลี่คุน ที่ยืนอยู่ด้านหลังนานแล้ว

ทันใดนั้น อูลี่คุนกับเซียวเฮ่าเอาสมุนไพรสิบต้นออกมาจากในตู้ยา

“นายเลือกก่อนสิ!”