เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 997

ใช่แล้ว ตอนที่ลู่ฝานทำลับๆ ล่อๆ เอาหม้อยาออกมา เขาเอามุกเวิ้งว้างออกมาด้วย

ใช้โอกาสตอนคนไม่ทันสังเกต เอามุกเวิ้งว้างใส่เข้าไปในตัวเจ้าดำทันที

มุกเวิ้งว้าง เป็นเครื่องรางที่ลู่ฝานเคยสังเคราะห์ออกมา ด้านในมีตราประทับอักษรยันต์ที่ลู่ฝานใส่ลงไป เขาสามารถใช้พลังด้านในได้ทุกเมื่อ

หลังจากนั้น เจ้าดำรู้สึกถึงพลังแข็งแกร่งปล่อยออกมาจากมุกเวิ้งว้าง อีกทั้งยังแผ่ซ่านไปทั่วตัวของมัน

เจ้าดำมองลู่ฝานด้วยใบหน้าใสซื่อบริสุทธิ์ มันที่แสนฉลาดรู้แล้วว่าลู่ฝานจะทำอะไร

คิดไม่ถึงเลยว่าเจ้านายทุเรศของมัน จะใช้มันเป็นหุ่นเชิด

ลู่ฝานแสดงสีหน้าขอโทษ ฝ่ามือจับที่เข็มขัด ทันใดนั้นมียาอยู่ที่ง่ามมือหลายเม็ด

เจ้าดำรู้เจตนาของลู่ฝาน จึงส่ายหน้าช้าๆ

ลู่ฝานมองมันอย่างดูหมิ่น คิดไม่ถึงเลยว่าไอ้หมอนี่จะถือโอกาสซ้ำเติมคนที่กำลังประสบเคราะห์ร้าย

โอเค ลู่ฝานเอาออกมาอีก เขาจับตรงเข็มขัด มีขวดยาเพิ่มมาอีกสองสามขวด

เจ้าดำจึงพยักหน้าอย่างพอใจ จากนั้นปล่อยร่างกายตัวเอง ปล่อยให้พลังของมุกเวิ้งว้างควบคุมร่างกายมัน

เจ้าดำค่อยๆ ลุกขึ้นยืนเหมือนคน ยืนกรงเล็บไปหยิบหม้อสือฟาง

ทุกคนตั้งใจจ้องเจ้าดำ สถานการณ์เหมือนมีอะไรผิดปกติ ความคิดน่ากลัวผุดขึ้นมาในหัวทุกคน

อย่าบอกนะว่าคนที่จะกลั่นยาไม่ใช่ลู่ฝาน แต่เป็นอสูรวิเศษของเขา

ลู่ฝานกอดอก อาศัยสติในการเคลื่อนไหวพลังในตัวเจ้าดำ

การควบคุมพลังกลางอากาศระดับนี้ อีกทั้งความสามารถในการควบคุมร่างกาย คงมีแค่คนที่เคยฝึกเทพยอดกลั่นยาอู๋จี๋อย่างเขาที่สามารถทำได้