เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า นิยาย บท 113

ตอนที่ 113 อุทานอย่างเสียสติ! + ตอนที่ 114 คนไม่เข้าตา!
Ink Stone_Romance
ตอนที่ 113 อุทานอย่างเสียสติ!

เขามองไปที่ท่านปู่ รอยยิ้มบนใบหน้าค่อยๆ ถูกเก็บขึ้นมา กลิ่นอายน่าดึงดูดบนร่างที่แสนเด็ดเดี่ยวกระจายออกมาพร้อมๆ กัน น้ำเสียงหยาบกระด้างมีท่วงทำนองหนักแน่นดังลอยออกมาจากปาก

“ไม่! วันนี้ข้ากลับมาเพื่อเข้ารวมการประลอง ท่านปู่วางใจเถอะ ข้าไม่สนใจตำแหน่งนายน้อยตระกูลกวนหรอก เพียงอยากให้ท่านพี่ช่วยชี้แนะ”

สิ้นสุดคำพูด เขาก้าวยาวเดินไปด้านหน้า แทบจะไม่มีโอกาสหยุดเขาได้อีก

ส่วนผู้เฒ่ากวนก็ตกตะลึงไปเล็กน้อยในชั่วขณะนั้น มองกลิ่นอายน่าดึงดูดที่ผันเปลี่ยนทั่วร่างอย่างประหลาดใจอยู่บ้าง ท่าทางที่แข็งกร้าวเฉยชาและแข็งแกร่งเช่นนั้น ราวกับเห็นเงาของพ่อเขาสะท้อนอยู่บนร่างนั้น จึงนิ่งงันเหม่อลอยไปครู่หนึ่ง…

เฟิ่งจิ่วที่มองอยู่ข้างๆ มาตลอด ยกมุมปากใต้ผ้าคลุมหน้าขึ้นเล็กน้อย เธอมองผู้เฒ่ากวนที่นิ่งผงะจิตหลุดไปแวบหนึ่ง แล้วเคลื่อนฝีเท้าเดินหน้าตามไป

เหลิ่งซวงในชุดสีดำเฝ้าอยู่ด้านหลังตามปกติ คอยอารักขานางอย่างเงียบเชียบ

เมื่อกวนสีหลิ่นที่ร่างกายสูงใหญ่กำยำเดินเข้ามาด้วยย่างก้าวสงบเงียบ กวนสีหร่วนที่ได้ชัยชนะบนเวทีอีกคราและกำลังผุดเผยรอยยิ้มพลันจ้องมองเขาราวกับเห็นผี ก่อนจะอุทานอย่างยั้งสติไม่อยู่ “เจ้า เจ้ายังมีชีวิตอยู่ได้เช่นไร?”

สีหน้าเขาแวบเปลี่ยนเป็นขาวซีด ยากจะเชื่อและตื่นตระหนกตกใจอยู่เล็กน้อย ซ้ำยังมีความรู้สึกผิดอยู่บางส่วน

นึกว่าเขาตายแล้ว! ในสถานที่เช่นป่าเก้าหมอบ เขาที่บาดเจ็บหนักไม่อาจมีชีวิตต่อไปได้แน่ แต่ทำไมยังไม่ตายเล่า? ทำไมไม่มีใครบอกเขาว่ากวนสีหลิ่นยังมีชีวิตอยู่?

ยังมีอีกคนหนึ่งที่เสียสติไปเช่นกัน ก็คือเคอซินหย่า

แทบจะในเวลานั้นที่เห็นกวนสีหลิ่น ทั้งตัวนางก็ลุกยืนขึ้นตามสัญชาตญาณ มีทั้งความตกใจ ความขุ่นเคือง และยังมีใจที่หยิ่งทระนง

นางนึกว่ากวนสีหลิ่นมาร่วมการประลองตระกูลกวนเพราะตัวเอง เพราะตัดใจไม่ได้ เพราะในใจยังคิดถึงกัน จึงยิ่งปรนเปรอหัวใจหยิ่งยโสนี้อย่างมากล้น

ขณะเดียวกันก็โกรธเคือง คิดว่าเขามาเพื่อทำให้นางอับอาย เดิมทีนางเป็นคู่หมั้นเขา แต่ตอนนี้ กลับกลายเป็นภรรยาพี่ชายเขาเสียแล้ว

สองชายหนุ่มทั้งบนและล่างเวที นางเกรงว่าตัวเองจะไม่อาจยอมรับสายตาคนอื่นที่มองมาราวกับชมการแสดงปาหี่ได้

เพราะคำอุทานของกวนสีหร่วนบนเวที และอาการเสียสติของเคอซินหย่า ผู้คนล่างเวทีจึงแปลกใจกันเล็กน้อย ก่อนจะหันมองไปตามสายตา

พอเห็นก็ทั้งประหลาดใจและตะลึงในความงามอยู่บ้าง ความรู้สึกแรกเป็นเพราะชายหนุ่มอกสามศอกที่สูงใหญ่กำยำ ส่วนอย่างหลังเป็นเพราะสาวน้อยชุดขาวที่ผูกผ้าคลุมหน้าและเดินตามอยู่ด้านหลังชายหนุ่ม

เหล่าผู้นำตระกูลก็เงียบงันไปชั่วขนณะ มีเพียงพวกลูกชายที่นั่งอยู่แถวหลังพวกเขา หลังจากพินิจมองกวนสีหลิ่น สายตาที่ตื่นตาในความงามต่างก็จับจ้องบนร่างสาวน้อยชุดขาว ทุกคนล้วนไม่อาจปิดบังซึ่งความสงสัยและสนใจที่มีต่อนางได้เลย

อันที่จริง พวกเขาล้วนเป็นชายชาตรี ความคิดต่างก็เหมือนๆ กัน เห็นสาวน้อยเรือนร่างอ้อนแอ้นอรชร ท่าทีสุภาพเรียบร้อย จึงหันมองหลายคราอย่างสนอกสนใจเป็นธรรมดา

โดยเฉพาะ ที่บนใบหน้าสาวน้อยมีผ้าคลุมหน้าผูกไว้ แม้จะมองรูปลักษณ์ไม่ชัดเจน แต่ท่วงท่าอ่อนช้อย รวมถึงดวงตางดงามที่ปรากฎอยู่นอกผ้าคลุม ก็พอบอกชัดได้ ว่าภายใต้ผ้าคลุมต้องเป็นใบหน้าเกลี้ยงเกลาที่งามตาจับใจอย่างแน่นอน

ชื่นชอบสิ่งสวยงามเป็นธรรมชาติของมนุษย์ พวกเขาจึงไม่รู้สึก ว่าการจ้องมองหญิงสาวจะมีอะไรไม่เหมาะสม

ด้วยเหตุนี้ ขณะที่เหล่าท่านผู้นำตระกูลแถวหน้ากำลังมองพิเคราะห์กวนสีหลิ่น เหล่าชายหนุ่มอ่อนวัยด้านหลังก็พินิจมองสาวน้อยชุดขาวผู้ลึกลับ ด้วยความอยากรู้อยากเห็นถึงตัวตนนาง และ… รูปโฉมใต้ผ้าคลุมนั้น

……………………………