เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า นิยาย บท 19
Ink Stone_Romance
ตอนที่ 19 จิตสังหารเหลือล้น!
เขาเพียงเห็นว่าร่างนั้นหลบลูกศรที่ยิงมาหาด้วยท่วงท่าประหลาด หลังจากลากสัตว์ร้ายเจ็ดแปดตัวมาหาคนกลุ่มนั้น ถึงค่อยถีบขาใช้สองมือเกาะกิ่งไม้ อาศัยแรงเฉื่อยที่พุ่งไปด้านหน้า สองขานางถีบลงไปอย่างแรงจากบนต้นไม้ แน่นอนว่าเป้าหมายคือชายหนุ่มที่ถือคันธนู
“หลบไปเร็ว!”
ชายวัยกลางคนตะโกนอย่างตื่นตระหนก อยากจะเข้าไปดึงอีกฝ่ายหลบออกไป ทว่าสัตว์ร้ายก็พุ่งมา เขาเองยังเอาตัวไม่รอด จะมีมือไหนว่างไปช่วยได้กันเล่า? ด้วยเหตุนี้เขาจึงทำได้เพียงเบิกตามองขอทานน้อยถีบขาลงมา
โชคดีที่พอชายหนุ่มได้ยินเสียงตะโกนก็ได้สติในทันใด ร่างกายเขาก้าวถอยตามสัญชาตญาณ หลบขาของเฟิ่งจิ่วที่ถีบลงมาเหนือหัวซึ่งอาจทำให้ถึงตายนั้นได้ แต่เพราะยังหลบช้าไปครึ่งจังหวะใบหน้าจึงถูกถีบไปทีหนึ่ง ทั้งร่างโซเซถอยไปอีกหลายก้าวเพราะเหตุนี้ และตอนนี้เอง สัตว์ร้ายตัวหนึ่งกระโจนเข้ามา สาวน้อยด้านข้างจึงเข้ามาช่วยเขาต้านไว้
“ท่านพี่! ท่านจะยืนเฉยอยู่ทำไม!” เด็กสาวตะโกนด้วยน้ำเสียงกระวนกระวาย ใบหน้าวิตกกังวลอย่างยากจะปิดซ่อน
ชายหนุ่มดึงสติกลับมาในตอนนั้น ความเจ็บที่ร้อนผ่าวบนใบหน้าทำให้ใจเขาทั้งขุ่นเคืองและโกรธเกรี้ยว เขาดึงคันธนูในมือกลับ แล้วปล่อยพลังเร้นลับออกมา พลันสองหมัดรวมพลังโจมตีออกไป ได้ยินเพียงเสียงตูมดังขึ้น สัตว์ร้ายที่กระโจนเข้ามาถูกเขาโจมตีลอยออกไปอย่างไม่นุ่มนวลนัก
“กรร!”
“ตึง!”
สัตว์ร้ายส่งเสียงโหยหวน ร่างล้มลงบนพื้นอย่างรุนแรง สะเทือนจนพื้นสั่นเล็กน้อย
เมื่อเห็นชายหนุ่มชกสัตว์ร้ายลอยไปในหมัดเดียว องครักษ์หลายสิบนายก็ราวกับได้ขวัญกำลังใจ แววตาพวกเขาเปล่งประกาย ก่อนจะตะโกนกันเสียงดัง “คุณชายเก่งกาจนัก!”
ความตื่นเต้นในใจปลุกเร้าให้ลุกสู้อย่างฮึกเหิม ความตื่นตระหนกเพราะต้องเผชิญหน้ากับสัตว์ร้ายอย่างกะทันหันก็สงบลงแล้วในเวลานี้ แค่ชั่วขณะหนึ่ง เหล่าสัตว์ร้ายเจ็ดแปดตัวก็ถูกฟันตายไปทีละตัว
เพียงเห็นศพของสัตว์ร้ายล้มระเนระนาด กลิ่นคาวเลือดรุนแรงคละคลุ้งไปทั่ว…
วิกฤตคลี่คลาย ตอนนี้ผู้คนถึงพบว่าบริเวณไม่ไกลก็มีร่างไร้วิญญาณของสัตว์ร้ายเจ็ดแปดตัวนอนอยู่ ชัดเจนมากว่าชายชุดดำเป็นคนฆ่าเพียงลำพัง ทว่าก็ไม่เห็นเงาร่างของชายชุดดำผู้นั้นเสียแล้ว ไม่เพียงเท่านั้น ขอทานน้อยกับท่านอารองของพวกเขาก็หายไปด้วย
“ท่านพี่ ท่านอารองล่ะ?” สาวน้อยมองหารอบๆ ก็ไม่เห็นร่างพวกเขาเลย
ชายหนุ่มยกมือขึ้นเช็ดเลือดตรงมุมปาก แววตาจ้องมองที่ไหนสักแห่งอย่างดุร้าย ไม่พูดไม่จา แต่ก็ยื่นคันธนูส่งคืนให้นาง ก่อนจะสาวเท้าก้าวไปทางด้านซ้าย
พอเด็กสาวกับองครักษ์เห็นเช่นนั้นก็เร่งรีบตามไป
ในป่าที่มีต้นไม้ปกคลุมหนาทึบ รังสีแห่งการฆ่าฟันแผ่กระจาย กลิ่นอายกลางอากาศก็หนาวเย็นไปบ้างเพราะรังสีฆ่าฟันนั้น สายตาคมกริบของชายวัยกลางคนจ้องมองเฟิ่งจิ่วตรงหน้า น้ำเสียงทุ้มต่ำมีจิตสังหารที่เย็นเยือก “เจ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า ไม่ต้องดิ้นรนอย่างอาจหาญนักหรอก”
“อย่างนั้นหรือ?” เฟิ่งจิ่วยกริมฝีปากขึ้นยิ้ม ร่างแฉลบผ่านไปในพริบตา เมื่อยื่นมือออกไป จิตสังหารเหลือล้นแผ่ซ่าน!
ชายวัยกลางคนแค่นเสียงฮึหนักๆ ราวกับกำลังเย้ยหยันความไม่เจียมตัวของเด็กหนุ่ม พลังเร้นลับที่พรั่งพรูไหลเข้าสู่กระบี่ในมือ กระบี่คมกริบปะทะออกไปในชั่วขณะนั้น
“แกร๊ง!”
กริชและกระบี่กระทบกัน เกิดเป็นเสียงชนดังแกร๊งจนมีประกายไฟออกมา แทบจะทันทีที่ปะทะกัน อาวุธในมือทั้งสองคนก็วกกลับมาโจมตีกันอีกครา ผ่านไปหลายกระบวนท่า ก็เห็นเพียงกระบี่ยาวโจมตีไปทางเฟิ่งจิ่วด้วยกำลังที่ดุดันรุนแรง ด้วยความแข็งแกร่งรวดเร็วของพลังกระบี่ หลบได้ไม่ง่ายๆ แน่!
หลิงโม่หานบนต้นไม้ไม่ไกลออกไปมองเห็นเหตุการณ์นี้ คิ้วเขาขมวดเล็กน้อย ช่วงเวลาต่อมาเมื่อเห็นการเคลื่อนไหวของเฟิ่งจิ่ว แววตากลับสั่นไหว ดูคาดไม่ถึงอยู่เล็กน้อย…
…………………………………………………….
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า