เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า นิยาย บท 255

ตอนที่ 255 ฆ่าเสียตรงนี้!

เมื่อก่อนเพียงรู้ว่านางกลับกลอกพิกล เจ้าเล่ห์เช่นสุนัขจิ้งจอก ยามนี้ถึงรู้ ว่าที่แท้ยังมีมุมที่โหดเหี้ยมเยือกเย็นเช่นนี้ แต่ทำไม กลับกลายเป็นว่าเขายิ่งมองยิ่งชอบพอเล่า?

นัยน์ตาดำลึกล้ำเอ่อล้นไปด้วยความอ่อนโยน ริมฝีปากบางน่าดึงดูดยกยิ้มขึ้นน้อยๆ อย่างไม่อาจสังเกตเห็น สายตาจับจ้องนิ่งๆ บนเงาร่างสีแดง มองนางอวดฝีไม้ลายมือบดขยี้เขย่าขวัญศัตรูอยู่ตรงนั้นอย่างป่าเถื่อนเปิดเผย

ตัวนางเช่นนี้ เก่งกาจสง่างามไม่มีผู้ใดเทียบได้ ท่าทางมั่นอกมั่นใจและเปล่งประกายเจิดจรัสที่แสดงอยู่นั้น ทำให้เขายากจะละสายตา

เมื่อดวงตาคมกริบสังเกตเห็นว่านายท่านกำลังมองภูตหมอด้วยแววตาที่อ่อนโยนเสียจนน่าขนลุกขนพอง อิ่งอีก็หนาวสั่นอย่างอดไม่ได้

รสนิยมของนายท่านเขาแตกต่างจากคนอื่นๆ การที่ภาพเช่นนี้สามารถทำให้เขาเผยแววตาเช่นนั้นออกมาได้ ช่างน่ายกย่องจริงๆ

ส่วนตรงหน้าหอเมฆาทรงเกียรตินั้น ทุกคนได้สติกลับมาด้วยความสยดสยองเพราะเลือดเนื้อที่กระจัดกระจาย มองหนุ่มน้อยชุดแดงที่กำเริบเสิบสานจองหองอย่างขุ่นเคือง หนึ่งในนั้น ผู้นำตระกูลหลิ่วก็เปล่งเสียงตะโกนด้วยน้ำเสียงโกรธเกรี้ยว

“เด็กคนนี้เล่ห์เหลี่ยมร้ายกาจ จิตใจต่ำทราม ปล่อยไว้ไม่ได้! จับมันฆ่าเสียตรงนี้เลย!”

น้ำเสียงเคร่งขรึมที่แฝงด้วยไอสังหารและแรงกดดันมหาศาลเปล่งออกมา แทบจะในชั่วขณะนั้น ผู้อาวุโสตระกูลหลิ่วทั้งสามท่านเข้าล้อมหนุ่มน้อยชุดแดงที่ยืนอยู่ รวมตัวตั้งวงจู่โจมสามมุม กลิ่นอายพลังวิญญาณอันคละคลุ้งพรั่งพรูอยู่บนร่างพวกเขา เวลาต่อมา ก็แผดเสียงเบา แล้วโจมตีหาเด็กหนุ่มชุดแดงตรงกลางพร้อมๆ กันโดยไม่นัดหมาย

ทั้งสามลงมืออย่างอุกอาจ ไอสังหารกระจายออกมาจากบนร่างพวกเขา เอ่อล้นอยู่ในอากาศ กระแสลมที่ดังโหยหวนราวกับใบมีดลมอันดุร้ายแต่ละเล่ม ที่ลอยพัดผ่านไปกลางเวหา ต่างโจมตีไปทางเด็กหนุ่มชุดแดงผู้นั้น

ดวงตาเฟิ่งจิ่วหรี่ลง กลิ่นอายพลังวิญญาณที่ถาโถมอยู่ในร่างมารับหน้าการโจมตีพวกเขาไว้ มีดสั้นที่ถือไว้ในมือตวัดพลังคมมีดที่รุนแรงออกไปในอากาศ ก่อนจะพุ่งตัวไปมาข้างกายผู้อาวุโสทั้งสามนั้นด้วยท่ากายแปลกประหลาดและการโจมตีแสนกล

เมื่อเห็นผู้อาวุโสตระกูลหลิ่วทั้งสามที่อยู่ระดับสร้างรากฐานรุมล้อมจู่โจมเพื่อรับมือเด็กหนุ่มชุดแดงผู้นั้น ผู้คนรอบข้างก็แอบลอบกลืนน้ำลาย และหวาดหวั่นใจขึ้นมา

ผู้อาวุโสระดับสร้างรากฐานทั้งสามโหดเหี้ยมทุกกระบวนท่ามีจิตคิดสังหารทุกย่างก้าว หรือว่าหนุ่มน้อยชุดแดงผู้นั้นจะหลบไปได้งั้นรึ?

เห็นผู้อาวุโสตระกูลหลิ่วทั้งสามต่อกรกับภูตหมอคนเดียว อิ่งอีกดเสียงเบาเอ่ยด้วยความเป็นกังวลใจ “นายท่าน คนตระกูลหลิ่วจะไร้ยางอายเกินไปแล้ว ใช้คนตั้งมากมายรังแกภูตหมอคนเดียว หนำซ้ำตาเฒ่าทั้งสามยังอยู่ระดับสร้างรากฐาน พวกเราจะไม่ออกไปช่วยหรือขอรับ? หากเป็นเช่นนี้ต่อไป เกรงว่าภูตหมอจะบาดเจ็บเอานะขอรับ”

ที่จริงเขาเป็นคนในยอดดวงใจนายท่าน ไม่ว่ายังไงพวกเขาก็ไม่อาจทนนิ่งดูดายมองเขาถูกคนทำร้ายได้หรอก!

เจ้าตำหนักยมราชหรี่ดวงตาลงมองภาพตรงหน้า ไม่เอ่ยปาก และไม่ให้สัญญาณใดๆ

กลับเป็นฮุยหลางที่บอกด้วยเสียงกดเบา “อิ่งอี เจ้าไม่ต้องเป็นห่วงไป ตาเฒ่าระดับสร้างรากฐานสามคนนั้นไม่น่าเป็นคู่ต่อสู้ของภูตหมอ เจ้าก็ดูไปก่อนเถอะ! ไม่ต้องใช้เวลานาน สามคนนั้นจะต้องล้มลงไปนอนแน่”

น้ำเสียงชะงักไป เขาเอ่ยอีกว่า “อีกอย่าง ต่อให้มีอันตรายนายท่านก็อยู่ตรงนี้คงไม่ให้ภูตหมอบาดเจ็บ ดังนั้นลองดูก่อนดีกว่า หรือว่าเจ้าไม่อยากรู้ ว่าพละกำลังของภูตหมอจะแข็งแกร่งเพียงใดกันแน่?”

ภูตหมอหนีรอดไปภายใต้สายตาพวกเขาครั้งแล้วครั้งเล่า เสียหน้ากันมามากจริงๆ เขาถึงอยากใช้โอกาสนี้ตั้งใจดูว่าขีดจำกัดเขาจะอยู่จุดไหนกันแน่ แบบนี้อีกหน่อยจะได้ไม่ต้องคอยกล้ำกลืนฝืนทนอยู่ในเงื้อมมือเขาไปตลอด

ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดว่าตาเฒ่าระดับสร้างรากฐานสามคนนั้นจะทำให้ภูตหมอบาดเจ็บได้หรอกน่า

………………………………………………….

ตอนที่ 256 ลอบโจมตีด้านหลัง!

ได้ยินคำพูดนี้ อิ่งอีก็มองไปทางนายท่าน เห็นเขาไม่พูดอะไร เห็นด้วยกับคำพูดฮุยหลางอย่างเห็นได้ชัด ดังนั้นจึงไม่ปริปากอีก แต่มาสนใจการต่อสู้ตรงหน้าแทน