เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า นิยาย บท 577

ตอนที่ 577 เกิดเรื่องอะไรขึ้น?

“เจ้าค่ะ ท่านปู่โปรดวางใจ เรื่องนี้ข้าจะสั่งคนไปบอกเอง”

“เช่นนั้นก็ดี ข้าไปก่อนละ” เขาถึงค่อยสาวก้าวเดินออกไป เตรียมตัวเก็บตัวฝึกบำเพ็ญ

หลังจากเห็นเขาออกไปแล้ว เฟิ่งจิ่วถึงถามขึ้น “ท่านพ่อ เรื่องที่ท่านปู่แต่งงาน ท่านมีแผนจะส่งคำเชิญไปแต่ละแคว้นโดยรอบรวมถึงพวกตระกูลในเมืองหรือไม่เจ้าคะ”

“แน่นอน ท่านผู้เฒ่าแต่งงาน ซ้ำยังเป็นจักรพรรดิหลวงแห่งราชวงศ์เฟิ่งหวง ต้องส่งคำเชิญไปให้ทุกแคว้นรอบๆ เป็นธรรมดา แต่ข้ากังวลเล็กน้อยว่าถึงเวลานั้นพวกคนจากต่างแคว้นจะสบโอกาสนี้สร้างปัญหา”

เขาครุ่นคิดเล็กน้อย ก่อนเอ่ย “พ่อลองคิดแล้ว ราชวงศ์เฟิ่งหวงเราก่อตั้งไม่นาน แม้บอกว่ากลุ่มอำนาจองครักษ์ตระกูลเฟิ่งไม่อ่อนแอไปกว่าพวกเขา แต่ถึงอย่างไรรากฐานก็ไม่มั่นคง หากพวกเขาคิดจะใช้โอกาสนี้ก่อเรื่อง ข้าเกรงว่าจะทำให้เสียเรื่องมงคล ถึงเวลานั้นหากเกิดเรื่องไม่คาดฝันอะไรคงแก้ยาก หนำซ้ำ…”

เสียงเขาชะงักไป ดูลังเลเล็กน้อย “พวกเราจะเอาแต่พึ่งโม่หานเป็นคนสนับสนุนเราไม่ได้ด้วย ถึงอย่างไรเราก็เป็นแคว้นหนึ่ง ปกครองแคว้นหากพึ่งพาคนนอกเสียทุกเรื่อง กลุ่มอำนาจคงโดนคนดูถูกเอา หนำซ้ำโม่หานไม่มีทางปกป้องเราไปได้ตลอด ด้วยเหตุนี้เรื่องคำเชิญจึงบอกได้ว่าลำบากใจทั้งสองด้าน”

ได้ยินเช่นนี้ แววตาเฟิ่งจิ่ววูบไหว มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย “ไม่เป็นไร เชิญไปเถอะเจ้าค่ะ! ถึงเวลานั้นหากพวกเขาเข้าร่วมงานแต่งของท่านผู้เฒ่าอย่างสงบจนเสร็จสิ้นก็เป็นเรื่องหนึ่ง หากก่อเรื่องในงานจริง เช่นนั้นจะได้สั่งสอนพวกเขาพอดี ทำให้พวกเขารู้ว่าจะมารังแกเราไม่ได้ง่ายๆ มิเช่นนั้น ถ้าปล่อยเรื่องนี้ผ่านไปต้องเป็นปัญหาภายหลังแน่ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ จัดการให้เรียบร้อยเสียทีเดียวยังดีกว่า”

“เสี่ยวจิ่ว เจ้าต้องคิดให้แจ่มแจ้ง หากตัดสินใจแล้วจริงๆ ถึงเวลานั้นคนที่ออกหน้ามาทำให้ลำบากใจจะไม่ใช่ผู้ครองแคว้นพวกเขา คงเป็นเพียงเหล่าองค์ชายองค์หญิง พ่อไม่อาจออกหน้าจัดการ ได้แต่ต้องให้เจ้าแก้ปัญหา เจ้าคิดดีแล้วจริงหรือ แน่ใจหรือไม่?”

“ท่านพ่อโปรดวางใจ!” เธอยิ้มๆ เอ่ยว่า “ข้าต้องกลับไปแล้ว เรื่องสินสอด งานแต่ง และคำเชิญต้องให้ท่านพ่อไปจัดการ ท่านปู่เก็บตัวฝึกบำเพ็ญ ข้ายังต้องเร่งเวลาปรุงยาอีก ช่วงนี้คาดว่าคงไม่ค่อยได้ออกมา”

“เจ้ายุ่งกับการปรุงยา แล้วโม่หานเล่า เขาอยู่ในวังหรือจวนตระกูลเฟิ่ง?”

“เขาอยู่จวนตระกูลเฟิ่งเจ้าค่ะ บอกว่าช่วงนี้ไม่มีธุระอะไร อยู่ที่นี่ได้อีกสักพัก เดาว่ารอหลังจัดงานแต่งท่านปู่เสร็จเขาก็ต้องกลับไปเช่นกัน” เฟิ่งจิ่วพูดพลางโบกๆ มือให้อีกฝ่าย “ขอตัวก่อนนะเจ้าคะ ข้ายังมีธุระต้องไปหาเหลิ่งหวา”

ยามมองนางออกไปจากท้องพระโรง เฟิ่งเซียวส่ายหน้าอย่างจนปัญญา ยังอยากถามเสียหน่อยว่านางกับโม่หานเป็นอย่างไรกันแน่ แม่หนูคนนี้ก็เผ่นแน่บไปเสียแล้ว

เฮ้อ! ช่างเถอะ ลูกสาวโตแล้วย่อมมีความคิดและแผนการของตัวเอง คนเป็นพ่ออย่างเขายุ่งน้อยๆ หน่อยจะดีกว่า ปล่อยพวกเขาไปเถอะ!

ออกจากท้องพระโรงมา เฟิ่งจิ่วไม่ได้ไปยังตำหนัก แต่หลังจากสั่งการพวกองครักษ์ก็กำชับเหลิ่งหวาให้อยู่ในวัง ส่วนตนพาเหลิ่งซวงกลับจวน วางแผนว่าจะไปปรุงยาที่จวนตระกูลเฟิ่ง อีกอย่าง เซวียนหยวนโม่เจ๋อยังรอเธออยู่ในจวนด้วย!

ทว่าเธอยังไม่ทันออกจากประตูวัง ก็เห็นร่างสีดำปรากฏตัวต่อหน้า ครั้นตั้งใจมองไป จึงเห็นว่าเป็นเซวียนหยวนโม่เจ๋อนั่นเอง ด้านหลังเขามีฮุยหลางกับอิ่งอีตามมา แต่ยามนี้สีหน้าท่าทางของฮุยหลางกับอิ่งอีต่างหนักใจอยู่บ้าง

เห็นเช่นนี้ แววตาเธอสั่นไหวเล็กน้อย มองทางเขาที่ยืนอยู่ตรงหน้า ถามว่า “เป็นอะไรไป?”

เขาต้องรอเธออยู่ในจวนตระกูลเฟิ่งไม่ใช่หรือ ทำไมถึงมาที่นี่? หรือว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น?

………………………………………………….

ตอนที่ 578 ข้าต้องไปแล้ว