เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า นิยาย บท 597

ตอนที่ 597 นางคือภูตหมอ?

ทุกคนมองหน้ากัน คล้ายจะกลั้นหายใจขึ้นมาทันใด มองไปมองมาอย่างกลืนไม่เข้าคายไม่ออก สุดท้ายก็พากันยิ้มหน้าเจื่อน แล้วมองไปทางผู้เฒ่า

“จริงด้วย นี่เป็นสินสอดให้แม่หนูซู่ซี ท่านผู้เฒ่า ท่านดูนี่สิ…”

“หากเฉิงจื้อไม่เอ่ยถึงข้ายังคิดว่าเป็นของตระกูลหลินเรา แม้เป็นของตระกูลหลินแต่ก็เป็นของแม่หนูซู่ซีเช่นกัน สรุปว่ามอบให้ตระกูลหลินเรา? หรือให้แม่หนูซู่ซีกันแน่?”

“ให้ตระกูลหลินให้แม่หนูซู่ซีอะไรกัน? วุ่นวายเสียจนข้าฟังยังสับสนเลย” ผู้เฒ่าจ้องผู้อาวุโสคนนั้น ก่อนจะกระแอมไอ “สินสอดนี้แต่เดิมเป็นสินสอดที่มอบให้ครอบครัวฝ่ายหญิง พวกเราเป็นพ่อแม่และผู้อาวุโส ครอบครัวร่ำรวยจะไม่เก็บไว้ ถึงเวลาแต่งออกไปลูกสาวจะนำกลับไปด้วยเพื่อเป็นเกียรติแก่นาง หากครอบครัวไม่มีเงินทอง เก็บไว้บ้างยังนับว่าเหมาะสม”

น้ำเสียงเขาหยุดไป ก่อนบอกว่า “แต่เดิมทีพวกเราคุยกันไว้ ได้สินสอดซานหยวนมาแล้ว ถึงเวลานั้นจะให้ซู่ซีไปในสภาพเดิม ทว่าดูท่าตอนนี้ ยานี้ไม่ธรรมดาเลย พวกเรายังต้องปรึกษาหารือกับซู่ซีเสียหน่อย พวกเขาส่งสินสอดพวกนี้มาแน่นอนว่าคงไม่อยากให้นำกลับไป แต่ทุกท่านก็รู้ว่านี่เป็นยาของภูตหมอ หนึ่งขวดราคาล้ำค่า หากตระกูลหลินเราเก็บสินสอดกล่องนี้ไว้ สินเดิมเจ้าสาวที่พวกเรามอบให้ซู่ซียิ่งต้องเพิ่มขึ้นอีกเท่า”

ได้ยินคำพูดเขา ทุกคนก็พยักหน้า และคิดว่ามีเหตุผล “ก็ทำตามที่ท่านผู้เฒ่าว่า เรื่องนี้ต้องคุยกับซู่ซีเสียก่อน หากตระกูลหลินเราจะเก็บสินสอดกล่องนี้ไว้ สินเดิมเจ้าสาวนั้นจะให้นางน้อยกว่าไม่ได้แน่นอน”

หลินป๋อเหิงครุ่นคิดสักพัก บอกว่า “เรื่องนี้ให้ข้าไปคุยกับซู่ซีหน่อยแล้วกัน!”

หลินเหล่าคนรองข้างๆ คิดๆ แล้วจึงถาม “ท่านพ่อ เช่นนั้นยานี้พวกเรายังต้องนำไปให้สมาคมนักปรุงยาตรวจสอบหรือไม่ขอรับ?”

ได้ยินคำพูดนี้ สายตาทุกคนมองไปทางผู้เฒ่าอีกครั้ง ถูกทุกคนมองเสียจนไฟโทสะลุกโชนขึ้นมา จึงเอ่ยอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “เจ้ากลัวจะไม่มีใครรู้ว่าตระกูลเรามียาร้อยขวดหรือ? ยังจะนำไปให้สมาคมนักปรุงยาตรวจสอบอีก? ลวดลายบนขวดนี้เขียนไว้ชัดเจน ยังมีอะไรผิดไปหรือไร?”

โดนสั่งสอนเช่นนี้ หลินเหล่าคนรองยิ้มหน้าเหยเก พร้อมก้มหน้าลงอย่างอับอาย

“เจ้าใหญ่ เจ้าเก็บยาร้อยขวดนี้ไปด้วยตนเองเถอะ รอผ่านไปสักระยะค่อยจัดการ ทุกขวดล้วนล้ำค่ายิ่งนัก จะใช้พร่ำเพรื่อไม่ได้เด็ดขาด” ผู้เฒ่ากำชับ

“ขอรับ” หลินป๋อเหิงขานรับอย่างจริงจัง แล้วเก็บกล่องเข้าห้องมิติไปก่อน

หลินเฉิงจื้อเห็นผู้เฒ่าเอามือไพล่หลังพลางครุ่นคิด จึงถามว่า “ท่านปู่ ยังมีอะไรไม่ถูกต้องหรือไม่ขอรับ?”

“ข้ากำลังคิดว่าราชวงศ์เฟิ่งหวงเป็นแค่แคว้นเล็กระดับเก้า จะหายาภูตหมอร้อยขวดมาได้อย่างไร ได้ยินพวกเจ้าเอ่ยถึงรูปร่างหน้าตาแม่หนูที่ชื่อเฟิ่งจิ่วคนนั้น…” น้ำเสียงผู้เฒ่าชะงักไป ไม่ได้พูดอะไรต่อ

หลินเหล่าคนรองสะดุดใจทันที ห้วงความคิดมีอะไรบางอย่างฉายผ่าน ก่อนจะตกใจทันที “หรือว่าเขาจะเป็นภูตหมอ?”

ครั้นเอ่ยคำพูดนี้ออกไป ภายในห้องโถงก็เงียบลง หลินป๋อเหิงกล่าวอย่างค่อนข้างตะลึง “ภูตหมอ? เป็นไปได้อย่างไร แม้แม่หนูเฟิ่งชอบแต่งตัวเป็นชายด้วยชุดสีแดง แต่นางเพิ่งอายุสิบห้าสิบหก จะปรุงยาบรรลุระดับสูงเช่นนี้ออกมาได้อย่างไร? ไม่น่าเป็นไปได้…”

เขาพูดพลางโบกมือ แต่พูดถึงประโยคสุดท้ายกลับชะงัก สองตาเบิกกว้างอย่างช้าๆ สีหน้าเต็มไปด้วยความตกใจและเหลือเชื่อ หัวใจเต้นตึกตัก สุดท้ายถึงเข้าใจทันที “นางบอกว่าหลังจากซานหยวนกลับไปก็ข้ามผ่านระดับบรรพชนนักรบ บรรลุถึงระดับจักรพรรดินักรบแล้ว…”

………………………………………………….

ตอนที่ 598 ไม่อาจมีความคิดที่ไม่ควรมี