เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า นิยาย บท 709

ตอนที่​ 709 อาจารย์​หลู​หมดสติ​

เช้าตรู่​วัน​ต่อมา​

“เสี่ยว​จิ่ว?​ เสี่ยว​จิ่ว?”​

หลังจาก​ได้ยิน​ข่าว​ กวน​สีห​ลิ่น​เข้า​มาหา​แต่เช้า​ ยังมี​เยี่ย​จิงร่วมทาง​มากับ​เขา​ด้วย​ ทั้งสอง​บังเอิญ​พบกัน​ระหว่างทาง​

เหล่า​ไป๋​สาว​ก้าวเดิน​เข้ามา​อย่าง​สง่างาม คลอเคลีย​อยู่​ข้าง​กาย​เยี่ย​จิง บอก​กับ​ทั้งสอง​ว่า​ “เมื่อคืน​นาย​ท่าน​นอน​ดึก​มาก​ วันนี้​ไม่ถึงเที่ยงวัน​คง​ไม่ตื่น​ ภายใน​ห้อง​นาง​ยัง​กัน​เสียง​ไว้​ด้วย​ พวก​เจ้าตะโกน​อย่างไร​นาง​ก็​ไม่ได้ยิน​หรอก​”

“พวกเรา​ได้ยิน​ว่า​โอว​หยาง​ซิว​มาท้า​ประลอง​กับ​เฟิ่งจิ่ว?​ เมื่อวาน​พวก​เจ้าเจอ​เขา​ที่ไหน​?” กวน​สีห​ลิ่น​ถามพลาง​ขมวดคิ้ว​เล็กน้อย​

“ระหว่างทาง​กลับมา​ นาย​ท่าน​บอ​กว่า​หาก​พวก​เจ้ามาก็​ให้​กลับ​ไป​ไม่ต้อง​เป็นห่วง​ นาง​ไม่คิด​จะรับคำ​ท้า​แต่ไหนแต่ไร​แล้ว​” เหล่า​ไป๋​สูด​หายใจเข้า​ลึก​ๆ และ​ดม​กลิ่นหอม​บน​ร่าง​เยี่ย​จิง

อืม​ กลิ่นหอม​ของ​หญิงสาว​

“โอว​หยาง​ซิว​เป็น​ผู้ฝึก​ตน​ระดับ​สร้าง​รากฐาน​ขั้น​กลาง​ วรยุทธ์​ของ​เขา​ใน​หมู่​คนรุ่นเดียวกัน​ถือว่า​ยอดเยี่ยม​ นักเรียน​หลาย​คน​ของ​สำนักศึกษา​มีเพียง​เนี่ย​เถิงที่​ข่ม​เขา​ได้​ หาก​เฟิ่งจิ่ว​สู้กับ​เขา​ เกรง​ว่า​…” เยี่ย​จิงค่อนข้าง​กังวลใจ​ คิด​ว่า​เรื่อง​นี้​น่าจะ​เกิดขึ้น​เพราะ​นาง​ ใน​ใจจึงไม่สงบ​สัก​เท่าไร​

กวน​สีห​ลิ่น​กลับ​ไม่กังวล​ว่า​เฟิ่งจิ่วจะ​ไม่ใช่คู่มือ​ของ​โอว​หยาง​ซิว​ เพราะ​พลัง​นาง​เป็น​อย่างไร​เขา​ชัดเจน​ยิ่ง​ ไม่ต้อง​พูดถึง​นักเรียน​ของ​สำนักศึกษา​นี้​ แม้แต่​อาจารย์​ยัง​เกรง​ว่า​บางคน​จะไม่ใช่คู่ต่อสู้​นาง​ และ​เพียง​คิด​ว่า​นาง​อยู่​ที่นี่​หาก​ถูก​คนอื่น​ท้า​ประลอง​บ่อยครั้ง​ก็​ไม่ใช่เรื่อง​ดี​ การ​ฝึก​บำเพ็ญ​ต้อง​มีอุปสรรค​แน่​

ถ้าใครๆ​ ต่าง​มาท้า​ประลอง​ก็ได้​ประลอง​กับ​นาง​ ไหน​เลย​นาง​จะมีเวลา​มากมาย​เพียงนั้น​ไป​ฝึก​บำเพ็ญ​และ​ไป​ทำ​เรื่อง​ของ​ตนเอง​เล่า​?

“พวก​เจ้ากลับ​ไป​เถอะ​! ที่นี่​นาย​ท่าน​ไม่เป็นอะไร​ ไม่ต้อง​เป็นห่วง​” เหล่า​ไป๋​พูด​แล้ว​ยัง​สูด​หายใจเข้า​ลึก​ๆ ด้วย​สีหน้า​เคลิบเคลิ้ม​

เยี่ย​จิงเห็น​ก็​กลืนไม่เข้าคายไม่ออก​อยู่​บ้าง​ “เหล่า​ไป๋​ เจ้าอย่า​หื่น​กาม​เพียงนี้​จะได้​ไหม​?” ยืน​สูดกลิ่น​ข้าง​กาย​นาง​ไม่หยุดหย่อน​ กลิ่นหอม​เพียงนั้น​เชียว​หรือ​?

“ไม่ได้​หรอก​ ข้า​ชื่นชอบ​สาวงาม​ โดยเฉพาะ​สาวงาม​ที่​รูปงาม​ใจงาม เยี่ย​จิงคน​งาม ข้า​อยาก​บอก​เจ้ามานาน​แล้ว​ เจ้าหอ​มมาก​จริงๆ​! มีกลิ่นหอม​หญิงสาว​เต็มไปหมด​ ไม่ได้​ๆ ขา​ข้า​อ่อน​แล้ว​”

เหล่า​ไป๋​มีสีหน้า​เคลิบเคลิ้ม​ เอ่ย​พลาง​นอน​หมอบลง​ไป​ แล้ว​ทำ​ท่าทาง​ว่า​แข้ง​ขา​อ่อนแรง​ ท่าทาง​ต่ำทราม​และ​สีหน้า​บ้ากาม​นั้น​กลับ​ยิ่ง​เหมือน​มนุษย์​เป็น​ที่สุด​ ทำให้​คน​อยาก​จะเกลียด​ก็​เกลียด​ไม่ลง​

กวน​สีห​ลิ่น​เห็น​ก็​ถลึงตา​มอง​เหล่า​ไป๋​ แสน​จะหมด​คำพูด​เช่นกัน​ “เหล่า​ไป๋​ นิสัย​หื่น​กาม​นี้​เจ้าไป​เรียน​มาจาก​ไหน​กัน​แน่​? เสี่ยว​จิ่ว​ก็​ไม่ได้​บ้ากาม​! หรือว่า​เป็น​เจ้านาย​คน​ก่อน​?”

“นาย​คน​ก่อน​ของ​ข้า​โง่ แต่​ก็​เป็น​คนดี​ มิเช่นนั้น​คง​ไม่ส่งข้า​ให้​เสี่ยว​จิ๋ว​จิ่ว​หรอก​” ปากม้า​ของ​มัน​ขยับ​พูด​อย่าง​คล่องแคล่ว​ ครั้น​เอ่ย​ว่า​ ‘เสี่ยว​จิ๋ว​จิ่ว’​ ออกมา​ ดวงตา​พลัน​เปล่งประกาย​ “อ้า​! จากนี้ไป​ข้า​จะเรียก​นาย​ท่าน​ว่า​เสี่ยว​จิ๋ว​จิ่ว​ เสี่ยว​จิ๋ว​จิ่ว​ ไพเราะ​จริงๆ​”

สอง​คน​เห็น​ดังนั้น​ต่าง​ส่ายหน้า​อย่าง​จนปัญญา​และ​หมด​ซึ่งคำพูด​ ก่อน​จะยิ้ม​มองหน้า​กัน​

ทว่า​ภายใน​สำนัก​พลัง​วิญญาณ​ ยาม​นี้​กลับ​ยุ่ง​วุ่นวาย​ ขณะที่​อาจารย์​แซ่หลูคน​นั้น​กำลัง​สอน​บทเรียน​แก่​นักเรียน​สำนัก​พลัง​วิญญาณ​ เขา​หมดสติ​ล้ม​ลง​กับ​พื้น​หลัง​ระเบิดอารมณ์​ด่าว่า​นักเรียน​ที่​เรียน​ไม่ดี​ซ้ำยัง​ใจลอย​