เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 110

ตอนที่ 110 ฉันหึงเขา1

เมื่อเห็นSoso ปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณชนด้วยท่าทีที่ดูร่าเริงแจ่มใส ยิ้มเริงร่า กู้ฮอนจึงย้อนนึกถึงเรื่องบนเรือสำราญในคืนนั้น Sosoที่ร้องไห้สะอื้น ท่าทางน่าสงสาร

เทียบกับตอนนี้ช่างต่างกันเหลือเกิน

ตั้งแต่คืนวันนั้น หลังจากที่Sosoส่งคลิปเป่หมิงโม่ที่นอนหลับให้หล่อน จนมาวันนี้ Soso ยืนตระหง่าอยู่ที่โครงการ “หยิง”

เรื่องทั้งหมดนี้เป็นเพียงแค่เปลือกนอก เป่หมิงโม่กับซูยิ่งวรรณกลับมาคืนดีกันเหมือนเมื่อก่อนแล้ว

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา กู้ฮอนรู้สึกปวดใจขึ้นมาทันที

มิน่าล่ะ ช่วงนี้เป่หมิงโม่หายไปเลย

คงต้องกลับไปคืนดีกับSosoแล้วแน่นอน....

“รองประธาน ใกล้ถึงเวลาแล้ว พวกเราเข้าไปกันเถอะครับ” ซุนจุนฮาว เป็นที่ปรึกษาเบอร์หนึ่ง ต้องคอยอยู่เคียงข้างกู้ฮอนเสมอ

กู้ฮอนตั้งสติกลับมา พยักหน้าลง

โชคดีที่ครั้งนี้กู้อันฉีไม่มาก่อความวุ่นวาย

หล่อนสูดหายใจเข้าลึก ทันใดนั้นก็รู้สึกว่า การกลับมาที่บริษัทเป่หมิงอีกครั้ง ทำให้ความรู้สึกของหล่อนต่างกับเมื่อก่อนเป็นอย่างมาก

เป็นเพราะตำแหน่งสถานะที่เปลี่ยนไป หรือเป็นเพราะความสัมพันธ์ระหว่างหล่อนกับเป่หมิงโม่เปลี่ยนไปกันนะ?

หล่อนไม่อยากจะคิดลึกลงไปต่อ....

ซูยิ่งวรรณที่ยืนโดดเด่นบนเวที จึงทำให้เป็นที่จับจ้องในการแข่งครั้งนี้เป็นพิเศษ

เดิมทีรอบแรกจะมีการคัดเลือกให้เขารอบสิบบริษัท แต่เป็นเพราะบริษัทกู้ซื่อถูกให้ออกไปก่อน จากนั้นจู่ๆก็กลับมาเข้ามาในงานอีกครั้ง ดังนั้นในรอบที่สองจึงมีสิบเอ็ดบริษัทที่เข้ารอบ

กติกาในการแข่งขันครั้งนี้มีความต่างกับครั้งที่แล้ว

เปรียบเสมือนครั้งที่แล้วเป็นการเตรียมตัวของแต่ละบริษัท แต่ครั้งนี้ จะแบ่งการแข่งขันออกเป็นสองรอบ

เห็นได้ชัดว่า ครั้งนี้เป่หมิงโม่ทำเพื่อไม่เห็นเกิดการทุจริตขึ้นอีกครั้ง

การแข่งขันในรอบนี้จัดขึ้นที่ชั้นสิบสามของบริษัทเป่หมิงซื่อ

มีการจัดเตรียมที่นั่งให้ทั้งสิบเอ็ดบริษัทไว้อย่างเรียบร้อย

การแข่งขันครั้งนี้ราวกับการแข่งสอบจองหงวนเข้าวังในสมัยก่อน ตัวแทนจากบริษัทต่างพากันเตรียมตัวอุ่นเครื่อง เพื่อที่จะเอาชนะใจของเป่หมิงโม่ให้ได้

การแข่งขันรอบแรกในรอบคัดเลือกครั้งที่สองเริ่มขึ้น

ผู้บริหารระดับสูงของบริษัทเป่หมิงซื่อ เดินเข้าสนามแข่งขัน

หัวหน้าของแต่ละแผนกต่างมาร่วมการแข่งด้วยตัวเอง มีเพียงผู้นำอันเก่งกาจ เป่หมิงโม่ ที่ยังไม่ปรากฏตัวขึ้น

กู้ฮอนขมวดคิ้วขึ้น

เผชิญหน้ากับคู่แข่งยอดฝีมือขนาดนี้ อีกทั้งยังมีผู้คุมสอบที่เข้มงวด จู่ๆหล่อนก็รู้สึกว่าบริษัทกู้ซื่ออาจจะไม่ชนะง่ายๆเหมือนอย่างที่คิดไว้ก็เป็นได้...

อันที่จริง ถูกเปิดโปงออกไปก็ดี หล่อนจะได้สบายใจขึ้น อีกอย่างความสัมพันธ์ของหล่อนกับเป่หมิงโม่จะได้จบลงสักที

“รองประธาน หัวข้อของรอบแรกมาแล้วครับ” ซุนจุนฮาว กระซิบบอกเขา “หัวข้อแบบแปลนก่อสร้าง”

กู้ฮอนยักคิ้วขึ้น “อื้ม นายจัดการไปแล้วกัน...”

“งั้นผมวาดแล้วนะ” มือของซุนจุนฮาว เริ่มวาดบนคอมพิวเตอร์

……

“อื้ม....” หล่อนขยี้ตาด้วยความง่วง แสร้งทำเป็นจริงจัง “ไม่เป็นไร...”

ยกมือป้องปากแอบหาว แอบเหลือบมองหน้าจอคอมพิวเตอร์ของซุนจุนฮาว “วาดเสร็จแล้วยัง?”

“ยังไม่เสร็จครับ คงต้องใช้เวลาอีกนิดหน่อย”

“อ่อ...” หล่อนเม้มปาก มองไปที่ผู้บริหารระดับสูงของเป่หมิงที่นั่งตัวตรงเคร่งขรึม

อดทนต่อ จากนั้นโบกมือให้หวังฉีหรืนหัวหน้าฝ่ายก่อสร้าง

ตอนที่เคยทำงานเป็นเลขาที่บริษัทเป่ยซื่อ หล่อนเคยมีปากเสียงกับหวังฉี่เหรินในที่ประชุมผู้บริหารระดับสูงอยู่หลายครั้ง

เมื่อเห็นกู้ฮอนหวังฉีหรืนรีบโค้งคำนับและเดินออกไป

“คุณกู้ คุณมีเรื่องอะไรรึเปล่า?” กู้ฮอนเคยเป็นเลขาของประธานเป่หมิง แน่นอนว่าหวังฉี่เหรินไม่กล้ามีเรื่องอะไรกับหล่อน

ซุนจุนฮาว เหลือบมองกู้ฮอน “เป็นอะไรไป?”

สีหน้าหล่อนซีดไปทันที ยิ้มเจื่อนให้หวังฉีหรืน พูดจาอ้ำอึ้ง “เอ่อคือ ฉันอยากเข้าห้องน้ำ....”

แอบงีบแล้วยังจะเข้าห้องน้ำ คุณกู้ถือว่าเป็นคนขี้เกียจที่แท้จริง

กู้ฮอนไม่กล้าที่จะเข้าไปขอบคุณหวังฉีหรืน จึงรีบวิ่งไปที่ห้องน้ำ

อันที่จริง ตอนที่งีบหลับไปไม่ครู่ หล่อนก็รู้สึกปวดท้องขึ้นมาแล้ว

เมื่อเข้าไปในห้องน้ำ หล่อนล้างหน้าให้ตัวเองสดชื่นขึ้น

แต่กลับปวดท้องมากขึ้น

ในขณะที่หล่อนกำลังเดินเข้าไปในห้องส้วม ประตูห้องน้ำด้านนอกก็ถูกผลักเข้ามา