ตอนที่ 111ฉันหึงเขา2
เสียงแหบและเย็นชาดังขึ้น “เป็นไง ครั้งนี้จะใช้กลวิธีลูกไม้อะไรอีก?”
หล่อนหันหลังกลับไป
ใบหน้าอันเย็นชาของเป่หมิงโม่ก็โผล่เข้ามา
ตัวเกร็งจนสั่นไปหมด
เมื่อหล่อนตั้งสติขึ้นมาได้ จึงขมวดคิ้วขึ้น “นี่เป็นห้องน้ำหญิง...”
เอาเถอะ ตั้งแต่ครั้งที่แล้วที่ถูกบังคับให้กินน้องชายของเขาในห้องน้ำ หล่อนก็เห็นเขาเป็นโรคจิตประจำห้องน้ำแล้ว
ดังนั้นการปรากฏตัวของเขา แม้ว่าจะทำให้หล่อนตกใจ แต่ก็ไม่ถึงขั้นทำให้เสียสติ
เป่หมิงโม่ทำท่าทีฮึดฮัด ยื่นมือไปล็อคประตู
เดินตรงเข้าไปหาหล่อน “ตอบผมมา”
สีหน้าของหล่อนซีดเซียว เพราะความตื่นกลัวเมื่อครู่ทำให้หล่อนยิ่งปวดท้องมากขึ้น
ไอ้หมอนี่ไม่มาคงจะดีกว่า พอเห็นเข้าแล้วหล่อนก็นึกถึงวิดีโอของSosoในคืนวันนั้น
“ตอบอะไร? ตอบว่าฉันจะใช้ลูกไม้อีกงั้นเหรอ?” หล่อนกัดฟัน พูดขึ้นอย่างชัดถ้อยชัดคำ “การแข่งขันครั้งนี้ นายเป็นคนกำหนดหัวข้อตอนแข่งเอง และต้องปฏิบัติในสนามสอบเลย ฉันจะไปเล่นแง่อะไรได้อีกล่ะ?”
เขาเดินเข้ามาใกล้หล่อน ยิ้มเยาะ “แน่นอนสิ เธอมันไร้ความสามารถ แต่ความสามารถที่คุณมีก็คือหลอกใช้ผู้ชาย! ทำไม ไม่เจอกันแค่ไม่กี่วัน ทนความเหงาไม่ไหวแล้วงั้นเหรอ?”
เขาค่อยๆก้าวเข้ามาประชิดหล่อน มือของหล่อนประคองท้องที่ปวดไว้ เหงื่อไหลพรากเต็มหน้า
หล่อนจ้องไปที่หน้าเขา ความโกรธที่อดกลั้นไว้หลายวันปะทุขึ้น “ผู้ชายคนอื่นอะไรกัน? เป่หมิงโม่คุณพูดจาไร้เหตุผลยั่วยวนกวนประสาทจริงๆเลย!”
“ฉันไร้เหตุผลกวนประสาท?” สายตาของเขานิ่งไป มือโอบไปที่เอวเรียวเล็กของหล่อน อุ้มหล่อนขึ้นไปบนอ่างล้างหน้า
กู้ฮอนตกตะลึง!
ยกเท้าจะเหยียบเขา แต่เขากลับหลบทันอย่างรวดเร็ว อีกทั้งยังถูกเขาจับไว้แน่น
“เล่นหยอกเย้ากับซุนจุนฮาว ให้เขาวาดรูปให้ เธอคิดว่าจะผ่านไปได้งั้นเหรอ?”
น้ำเสียงแหบแห้งเย็นชาของเขาแฝงไปด้วยความไม่พอใจ
หล่อนโมโหจนพูดตะโกนขึ้น “ไอ้สารเลว! หยอกเย้าอะไรกัน? นายพูดมาได้ไงว่าฉันทนเหงาไม่ได้ ในเมื่อคนที่นอนโอบกอดอยู่ในอ้อมอกของSosoก็คือนาย!”
“…..” เขานิ่งชะงักไป
กลิ่นหอมหวนของหล่อนพร้อมความโกรธเคืองคละเคล้าไปในลมหายใจของเขา
เขาตื่นตกใจขึ้น
ผ่านไปเพียงไม่กี่วัน เขารู้สึกคิดถึงกลิ่นและความรู้สึกนี้เหลือเกิน....
มือของเขาจับไปที่ชายกระโปรงของหล่อน...
“ใครบอกว่าฉันไปนอนกอดอยู่ในอ้อมอกของSoso? ” เสียงของเขาทุ้มต่ำแหบแห้งลง
น้ำเสียงของเขาแฝงไปด้วยความผิดหวังอย่างมาก!
หล่อนเริ่มกระวนกระวาย ค่อยๆหรี่ตาลง ความปวดท้องที่ทวีมากขึ้นทำให้หล่อนเหงื่อออกที่หน้าผากเต็มไปหมด
กัดฟันพูดขึ้น “หึ! วันนี้Sosoก็มาไม่ใช่เหรอ? เป่หมิงโม่ ถ้านายซื่อสัตย์กับหล่อน ก็อย่ามาแตะต้องฉัน! นายทำแบบนี้ฉันรู้สึกทุเรศ!”
เขาขมวดคิ้ว นิ่งเงียบไม่พูดอะไร
ทันใดนั้น เขายิ้มเย้ย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ