เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 114

ตอนที่ 114 เด็กผู้ชายหัวฟู1

มีเพียงแค่ซูยิ่งวรรณลุกขึ้นมา ปรบมือขึ้นด้วยความตื่นเต้น!

ทันใดนั้น บรรยากาศภายในงานก็เปลี่ยนไป

ท่ามกลางเสียงปรบมือครึกครื้น กู้ฮอนเห็นสีหน้าของเป่หมิงโม่นิ่งขรึมจนเจื่อน

เม้มปากแน่น ราวกับกำลังแสดงถึงความไม่พอใจอย่างมาก

แม้ว่าหล่อนกำลังเผชิญหน้าอยู่กับผู้หญิงดาวเด่นอย่างSoso แต่ในเมื่อหล่อนที่ถูกกระทำจนเจ็บปวดใจมาตลอด หล่อนกล้าพูดความในใจออกมา ระบายถึงสิ่งที่เป่หมิงโม่ทำกับหล่อนอย่างไร้เยื่อใย! ดังนั้นหล่อนจึงช่วยให้ข่าวลือระหว่างเขากับSosoกระจ่างเสียที!

ซูยิ่งวรรณเป็นคนปรบมือให้หล่อนเป็นคนแรก

ทุกอย่างก็เป็นดั่งที่เห็น

เพราะเหมือนกับว่ากู้ฮอนกำลังช่วยหล่อนอยู่

ดังนั้น การแข่งขันรอบที่สองในรอบคัดเลือกครั้งที่สองก็เสร็จสิ้นลงเช่นนี้

กู้ฮอนจึงไม่ต้องท่องบทรายงานโครงการอันยาวเหยียดอีกต่อไป

เพียงแค่กล่าวพูดในเรื่องความรักของทั้งคู่ ลึกซึ้งจนกินใจซูยิ่งวรรณ ทำให้หล่อนผ่านเข้ารอบไปได้

ตอนนี้จึงรอเพียงแค่ผลการแข่งขัน

การแข่งขันรอบที่สองผ่านไป จะมีเพียงแค่สองบริษัทเท่านั้นที่จะได้เข้าไปในการแข่งขันรอบตัดสิน

ไม่รู้ใครจะได้เป็นผู้โชคดีเข้ารอบ แต่สิ่งที่กู้ฮอนสามารถมั่นใจได้ก็คือ ต้องติดสินบน มิฉะนั้นบริษัทกู้ซื่อไม่มีทางรอดแน่นอน

เป่หมิงโม่จ้องมองมาที่หล่อนด้วยสายตาอันเฉียบแหลม

กู้ฮอนสัมผัสได้ถึงบรรยากาศความเร่าร้อนลุกเป็นฟืนไฟ

แต่ถึงอย่างนั้น สีหน้าของหล่อนยังคงซีดเซียวอ่อนแรงอยู่

ไม่มีอารมณ์มาใส่ใจว่าเขาจะรู้สึกยังไง

เมื่อการแข่งขันจบลง ซุนจุนฮาว รีบวิ่งเข้ามาถามหล่อน “คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?”

หล่อนยิ้มอย่างอ่อนแรง จับท้องที่ปวดมากไว้ กัดฟันพูด “ไม่เป็นไร...”

หล่อนปวดท้องอย่างมาก สัมผัสได้ถึงของเหลวที่ไหลออกมาตลอด จนทำให้สีหน้าของหล่อนซีดขึ้นเรื่อยๆ

ประจำเดือนมาครั้งนี้....ช่างปวดท้องเหลือเกิน!

เนื่องจากคนในการแข่งขันค่อนข้างเยอะ เป่หมิงโม่จึงทำได้เพียงใช้สายตาจ้องมองไปที่หญิงสาวหน้าซีดชุดกระโปรงสีชมพู ไม่กล้าทำอย่างอื่น

เขาควงซูยิ่งวรรณ เดินออกไปจากงานอย่างสง่างาม...

ขณะที่เดินผ่านกู้ฮอน เขายักคิ้วให้ เหลือบมองไปที่ซุนจุนฮาว ด้วยสายตาเย็นชา หยุดนิ่ง “ฉันดูแบบแปลนของนายแล้ว”

เขาหมายถึงรูปแบบแปลนที่ซุนจุนฮาว วาดไว้ในการแข่งขันรอบแรก ในการแข่งขันนี้ใช้คอมพิวเตอร์ในการวาด ดังนั้นเป่หมิงโม่สามารถตรวจสอบดูได้ตลอดเวลา

ซุนจุนฮาว เกร็งไปหมดทั้งตัว “คงต้องให้ประธานเป่หมิงแนะนำอีกเยอะเลยครับ”

“ที่ปรึกษากู้ ทำไมเป่หมิงโม่ถึงบอกว่ารูปแบบแปลนของนายเป็นผลงานของคนอื่น?”

ที่ปรึกษากู้เหลือบมองกู้ฮอน และมองไปที่เป่หมิงโม่ที่เดินออกไปไกลแล้ว “รองประธาน ผมเคยบอกคุณไปแล้วไม่ใช่เหรอครับ? จะมีคนมาทำให้คุณสมหวังแทนคุณ! ดังนั้น จะเป็นผลงานของคนอื่นหรือไม่ จะไปสำคัญอะไรกัน?”

กู้ฮอนนิ่งเครียดไปทันที!

เหงื่อที่ไหลรินเต็มหน้าผากทำให้หล่อนไม่มีใจจะถามเรื่องซุนจุนฮาว ต่อแล้ว อีกทั้ง หล่อนกลัวว่าถ้าถูกฉีกหน้ากากออกมาจริงๆ คนที่อยู่เบื้องหลังที่ซุนจุนฮาว พูดถึง จะเป็น....ยี่เฟิงจริงรึเปล่า แค่คิดหล่อนก็ไม่อยากจะไปคิดต่อ!

“อื้ม...ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบาย อยากกลับบ้านไปพัก นายช่วยลากับที่บริษัทให้ฉันด้วยนะ ฉันไม่กลับกู้ซื่อแล้ว”

ซุนจุนฮาว ขมวดคิ้ว ถามด้วยความห่วงใย “รองประธาน ให้ผมไปส่งที่โรงพยาบาลตรวจดูหน่อยไหมครับ?”

“เอ่อ...ไม่ ไม่เป็นไร”

หล่อนจะพูดออกไปว่าปวดประจำเดือนได้ยังไง? มากไปกว่านั้นก่อนที่ประจำเดือนจะมา ยังถูกไอ้สารเลวเป่หมิงโม่ดูถูกลวนลามอีก! ทำให้ตอนนี้ หล่อนปวดท้องจนแทบจะทนไม่ไหว

หล่อนถือกระเป๋า บอกลากับทีมกู้ซื่อ จากนั้นกู้ฮอนรีบเดินออกจากบริษัทเป่หมิง

เพียงแต่ หล่อนไม่ได้สังเกตเลยว่า ข้างหลังหล่อน มีสายตาเคียดแค้นคู่หนึ่งคอยจับจ้องอยู่.....

โรงเรียนเด็กดาว

วันนี้อากาศดีช่างดี ท้องฟ้าสดใส