เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 115

ตอนที่ 115เด็กผู้ชายหัวฟู2

เฉิงเฉิงสะพายกระเป๋านักเรียนออกมาจากโรงเรียน เดินผ่านซอยแคบๆ เห็นเงาของคนตัวเล็กๆตะคุ่มอยู่ไกลๆที่ท้ายซอย

เงาของคนนั้น ใบหน้าขาวเรียวรูปไข่ ใส่แว่นกันแดดอันใหญ่มาก

ผมสีดำเส้นเล็กนุ่มสลวย ทรงผมทันสมัย

ทรงผมหยิกฟู!

ทรงผมฟูฟ่อง ถ้ายื่นมือไปโดนผมคงจะติดออกมากับมือสักเส้น ราวกับดอกไม้ไฟบนท้องฟ้า แจ่มแจ้งเจิดจรัสอย่างชัดเจน

ดอกไม้ไฟเป็นสิ่งที่สวยงาม โดยเฉพาะเวลาจุดขึ้นเป็นประกายบนท้องฟ้า

แต่ทว่า

มีใครเคยเห็นดอกไม้ไฟที่สวยงามอยู่บนหัวของคนรึเปล่า?

ที่มากไปกว่านั้น ยังเป็นดอกไม้ไฟที่ถูกจุดระเบิดแล้ว....

เฉิงเฉิงขมวดคิ้วขึ้นมาทันที สายตาเลิกลั่ก

ถ้าเป็นไปได้ เขาไม่อยากยอมรับเลยว่าเงาของคนตัวเล็กที่แวบเข้ามา เหมือนกับหยางหยางมากๆ!

“อาเว่ย...” หยางหยางเห็นเฉิงเฉิงจริงด้วย เมื่อมองซ้ายมองขวา จากนั้นรีบวิ่งเข้ามาทันที

เฉิงเฉิงยืนนิ่งอยู่ที่เดิม “ฉันไม่ใช่อาเว่ย ฉันเป็นพี่นาย”

หยางหยางเงียบไป ขยับแว่นกันแดดอันใหญ่ของเขา “ไม่ต้องพูดมากแล้ว ใครเป็นพี่ใครยังไม่แน่เลยเหอะ! ช่วงนี้สืบเจออะไรบ้างไหม?”

เฉิงเฉิงกวาดสายตามองหยางหยาง หลังจากตั้งใจมองทรงผมพลุไฟหัวฟูของเขาอย่างละเอียด จากนั้นพูดขึ้นด้วยความรังเกียจ

“นายไปโดนอะไรมา? หัวฟูระเบิดน่าเกลียดทำร้ายตัวเองแบบนี้?”

“หัวพลุไฟระเบิด? ทำร้ายตัวเอง?” หยางหยางพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงขัดแย้ง รีบถอดแว่นกันแดดอันใหญ่ออก “นี่เป็นทรงผมสุดทันสมัยในเวลานี้เลยนะ! พวกคนขี้ขลาด ไม่กล้าตัดทรงแบบนี้หรอก! นายนี่มันไม่มีรสนิยมเอาซะเลย!”

เฉิงเฉิงขมวดคิ้ว สีหน้าเย็นชา “ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าลุงสามตัดให้นายใช่ไหม?”

“เหอะๆ” หยางหยางจับผมพลุไฟระเบิดของตัวเอง ฉีกยิ้มเจื่อน “นายไม่รู้หรอก ช่วงนี้ลุงสามพาฉันไปเที่ยวหลายที่เลย โอ้โหสนุกมากเลยนะ..”

“มิน่าล่ะ!! ฉันโทรหานายตั้งสามรอบ นายกลับไม่ว่างออกมาเจอเลย!” เฉิงเฉิงรู้ดีว่าหยางหยางเหมาะกับตระกูลเป่หมิงที่สุดแล้ว

หยางหยางเป็นคนอารมณ์ดี มองโลกในแง่ดีเสมอ ไม่ว่าจะมีเรื่องทุกข์ใจแค่ไหน สำหรับเขาแล้วเพียงแค่ข้ามขึ้นไป ตื่นขึ้นมา ก็สามารถหัวเราะเฮฮาเหมือนเดิมได้แล้ว

อีกทั้ง หยางหยางกับลุงสามชอบกินดื่มเที่ยวเล่นอย่างสุดโต่งเหมือนกัน ดังนั้น เขากับลุงสามจึงคลุกคลีอยู่ด้วยกันได้ เฉิงเฉิงจึงไม่รู้สึกแปลกใจ

หยางหยางเม้มปาก “เฮ้ย ฉันก็ยุ่งเหมือนกันนะ ถ้าฉันไม่สนิทกับลุงสาม ฉันคงไม่รู้ว่าขนาดลุงสามยังไม่รู้เลยว่าแม่ของนายเป็นใคร?”

หยางหยางขมวดคิ้ว “ลุงสามก็ไม่รู้งั้นเหรอ?”

“ใช่สิ!” หยางหยางเหลือบตามองบน เอาเถอะ ฉันยอมรับ ช่วงนี้เขากับลุงสามเที่ยวเล่นกันมากไปหน่อย เล่นสนุกจนหลุดโลก “ฉันแค่ได้ยินลุงสามบอกว่า ตอนนั้นย่าหาผู้หญิงคนหนึ่งให้พ่อ จากนั้นก็มีนาย...”

“มีพวกเราต่างหาก!” เฉิงเฉิงพูดขึ้นอย่างจริงจัง ขมวดคิ้วแน่น “คุณย่าหาผู้หญิงให้พ่องั้นเหรอ?”