เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 132

ตอนที่ 132 การข่มขู่ที่คุ้นเคย1

กับลิ้นที่พูดพร่ำตามอำเภอใจของเธอ...

เธอถูกจุมพิตจนเกือบลืมหายใจ

ครู่ใหญ่ๆเขาก็ควบคุมตัวเองอย่างหนักหน่วงจนสามารถถอนริมฝีปากออกจากเธอได้ในที่สุด

เธอสูดหายใจเข้าเหมือนลูกสุนัขที่เหนื่อยหอบ

“สร้อยเส้นนี้เป็นสร้อยสัญลักษณ์แทนการที่ผมสร้างอาคารได้เป็นครั้งแรก” เขาอธิบายอย่างเย็นชาออกมาหนึ่งประโยค

จากนั้นเขาก็อุ้มเธอแน่นแล้วเดินต่อไป

เธอมองเขาอย่างตะลึง หัวใจคล้ายกระทบเข้ากับของบางอย่าง สะท้านขั้นมาแล้ว “อ๋า อย่างนั้นสร้อยเส้นนี้ก็เปรียบเสมือนผลงานชิ้นแรกของคุณน่ะสิ?”

คิอไม่ถึงว่าเป่หมิงโม่จะเอาผลงานชิ้นแรกที่เหลือไว้ของเขาให้เธอ!

ใบหน้าของกู้ฮอนที่ขาวซีดชั่วพริบตานั้นก็แดงเรื่อชุ่มฉ่ำขึ้นมา ดวงตายิ้มจนเป็นเส้นโค้ง

ท่ามกลางท้องฟ้ายามราตรี เธอรู้สึกพึงพอใจมาก

“...นี่ เป่หมิงโม่ทำไมคุณถึงให้ฉันล่ะ?” เงียบไปครู่ใหญ่เธอก็อดถามขึ้นมาไม่ได้

ความจริงที่อยากถามคือทำไมเขาถึงไม่มอบมันให้ Soso?

เขาไม่เอ่ยคำ ทำตัวเงียบได้แบบสิบเต็มสิบไม่มีขาด

ทว่านั่นก็ไม่ได้มีผลต่อความคิดระรานที่กระพือไปไกลของกู้ฮอนในยามนี้

เธอยิ้มจนแทบจะมองไม่เห็นตาอยู่แล้ว กุมสร้อยที่อยู่บนอกแน่นแล้วก็ส่งเสียงต่อไป “เป่หมิงโม่ คุณคือวิศวกรอัจฉริยะ V.Q ที่เมื่อสิบปีก่อนเป็นคนสร้างสถาปัตยกรรมยุโรปในนิทานปรัมปราคนนั้นจริงๆเหรอ? โอ คุณไม่ต้องอายไปหรอกนะ ถึงจะมีคำที่ว่าผู้กล้าไม่เอ่ยถึงวีรกรรมในอดีต แต่ว่าถ้าคุณเคยโดนเด่นขนาดนั้นมาก่อนจริงๆก็เล่าให้ฟังหน่อยสิ...”

“...อุ๊ คุณไม่ปฏิเสธ งั้นฉันก็จะถือว่าคุณยอมรับแล้วนะ! สร้อยของ V.Q เชียวนะ จะต้องสูงค่ามากแน่ๆ แล้วทำไมเจ้าเศษเดนโทมัสถึงบอกว่าไม่คุ้มเงินล่ะ... ”

“เป่หมิงโม่ นี่คุณเป็นของจริงหรือเปล่า...”

“ถ้าหากวันหนึ่งฉันสิ้นไร้ไม้ตอก ไม่มีทางไป จะดีร้ายยังไงสร้อยเส้นนี้ก็เป็นโรงจำนวนชั่วคราวได้สินะ เป็นถุงยันชีพในยามฉุกเฉิน...”

“หุบปาก!”

“...” @_@ ... ทำไมต้องคนเขาด้วยเล่า...

“กู้ฮอน ถ้าคุณกล้าก็ลองเอามันไปขายดูสิ!”

เป่หมิงโม่เอ่ยเสียงเบาอ่อนโยน ทว่ากลับเสียดแทนกระดูกนักจนทำให้รู้สึกกลัวขึ้นมาแล้ว!

กู้ฮอนยกมือปิดปาก เงียบเสียงลงด้วยความหวาดกลัว

ด้านหนึ่งอุ้มเธอขึ้นรถ ด้านหนึ่งก็ถอนหายใจเอ่ยขึ้นว่า “โทมัสคนนั้นเป็นมาทาดอร์ชาวสเปนชื่อเสียงฉาวโฉ่ ตำรวจสเปนอยากจะจับเขามาตั้งนานแล้ว แต่ก็ถูกความเจ้าเล่ห์ของหมอนั่นทำเอาหลุดรอดไปได้ทุกครั้งไป ครั้งนี้ถ้าไม่เพราะหมอนั่นเกิดโลภขึ้นมาจนวิ่งไปสืบค้นข้อมูลผู้ถือสิทธิ์ในอินเทอร์เน็ต จนเรื่องสร้อยเส้นนี้ก็เผยออกมาผมก็คงหาตัวคุณไม่ได้เร็วแบบนี้”

“อย่างนี้เอง...” กู้ฮอนเข้าใจขึ้นมาทันใด “โทมัสบอกว่าไม่คุ้มเงินที่จริงแล้วเพราะคุณปล่อยข่าวปลอมงั้นเหรอ?”

เขาทำเสียงขึ้นจมูก ดวงตายาวกวาดมองใบหน้าที่เริ่มคืนสีเลือดของเธอ ดวงตาเย็นชาก่อนหน้านั้นอ่อนโยนขึ้นมาโดยที่เขาไม่รู้ตัวเองสักนิด