เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 149

ตอนที่ 149 ฉันจะไปหาเขา2

เป่หมิงโม่ก็ยักคิ้วตามนิสัยธรรมดา น้ำเสียงก็ยังเหมือนเดิม พูดอย่างเงียบ สุขุม “คุณลุง ”

“หืม...คุณลุงไม่ใช่รบกวนเวลานอนคุณเจ้าหรือเปล่า ?”

เป่หมิงโม่นั้นก็ได้จับรถมาจอดข้างถนน “ไม่มี กำลังขับรถอยู่ ดังนั้นเลยไม่ได้ยิน ดึกขนาดนี้แล้วยังไม่พักผ่อนหรือ ? หากเกิดโรคกำเริบขึ้นมันจะไม่ดีเอานะ”

“Vicent ยิ่งหวั่นอยู่กับคุณไหม ? ผมกำลังตื่นขึ้นมา เธอก็ไม่อยู่แล้ว”

เป่หมิงโม่กับมืออีกข้างหนึ่งนั้นก็เลยยกซิการ์ขึ้นมา จุดไฟ

“ไม่อยู่” เขานั้นสูบซิการ์อย่างเงียบสบาย หลังจากนั้นก็เต็มไปด้วยความเงียบสงัด

“....” ปลายสายนั้นเงียบไปสักครู่ แล้วจากนั้นก็ถอนหายใจ “Vicent ยิ่งหวั่นช่วงนี้มีอารมณ์สับสนวุ่นวาย พวกคุณเป็นอะไรกัน ? ผมไม่เคยเห็นเขาเป็นแบบนี้เลย”

เป่หมิงโม่ก็มีสายตาที่ตะลึง แล้วก็คิดว่าซูยิ่งหวั่นนั้นยังไม่ได้นำเรื่องราวที่เลิกกันบอกให้พ่อของเขารับรู้

เขานั้นตกใจ แล้วก็พูดว่า “คุณลุง อย่าเป็นห่วงไปเลย ยิ่งหวั่นโตแล้ว เธอรู้จักการแยกแยะ”

ในเมื่อเธอนั้นไม่ได้พูดอะไร เขานั้นก็ไม่จำเป็นจะต้องอธิบายอะไร และช่วงนี้คุณลุงนั้นร่างกายไม่ดี ไม่อาจจะรับการทรมานแบบนี้ได้

“Vicent ความจริงหลายปีที่ผ่านมา คุณลุงนั้นรู้สึกขอบใจที่เราดูแลลูกสาวอย่างดีที่สุด แต่ครั้งนี้......” ปลายสายนั้นเงียบไป “ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ทำไมฉันรู้สึกเป็นห่วงยิ่งหวั่นมาก ๆ เขานั้นหายตัวไปแล้ว โทรศัพท์ก็ไม่อยู่ที่บ้าน ไม่รู้หนีออกไปไหน Vicent ช่วยหาเธอหน่อยได้ไหม ?”

เป่หมิงโม่นั้นหลับตา แล้วก็ปล่อยควันออกมา

แล้วก็ลืมตาขึ้นอีกครั้ง สายตาที่อ่อนล้าเมื่อสักครู่นี้กลับหายไปแล้ว

แล้วก็ได้เปิดที่เขี่ยบุหรี่ แล้วก็ยื่นมือที่มีซิการ์อยู่นั้นขยี้ให้ดับไป

“อืม วางใจแล้วไปพักผ่อนเถอะครับ ผมจะไปหาเธอเอง”

หลังจากพูดเสร็จ รถสุดหรูก็ได้กลับลำ แล้วขับออกไป

เย่หยิงอีพิน

ค่ำคืนที่มืดมิด สายลมแห่งค่ำคืนพัดผ่าน บนฟ้านั้นมีดวงดาวประดับอยู่น้อยนัก

เป่หมิงโม่นั้นก็ขับรถมาถึงเย่หยิงอีพิน

ดับเครื่อง

เขานั้นก็ได้มองไปยังตึกสูงเสียดฟ้านั้นจากหน้าต่างรถ มือนั้นก็ได้เอาบุหรี่ขึ้นมา จุดไฟ