ตอนที่166 สงครามการอาบน้ำ1
"ซื้ด -" ในที่สุดก็มีชายคนหนึ่งทนไม่ไหว พูดจาโผงผางออกมา "คุณเช็ดหลังให้คนแบบนี้เหรอ! นี่คุณจะลอกหนังผมรึไง?"
"......ก็ถ้าไม่ใช้แรงจะทำความสะอาดคราบในรูขุมขนได้อย่างไรล่ะค่ะ?"
หลังจากนั้นไม่นาน
"ซื้ด -- เล็บของผู้หญิงอย่างคุณนี่เก็บให้ผมหน่อยได้ไหม! อยู่บนเตียงแล้วค่อยเอามาใช้!"
"......ฝันไปเถอะค่ะ!!" → _ →!
==
*
เฉิงเฉิงดึงตู้เสื้อผ้าเปิดออกอย่างเงียบๆในห้องนอน
โชคดีตอนที่หยางหยางมาถึง ก่อนหน้านั้นแม่บ้านของตระกูลเป่หมิงได้นำเสื้อผ้ามาให้แล้ว
เขาเลือกชุดสูทสไตล์อังกฤษ และสวมมันเงียบๆ
หยางหยางที่อยู่กับเครื่องเล่นเกมนั้นหันหลังกลับมาในที่สุด "เป่หมิงซิเฉิงได้โปรดอย่าทำเหมือนไร้ชีวิตขนาดนั้นได้ไหม? ใส่อย่างกับจะไปงานศพ ไม่เห็นจะดูดีเลย"
เฉิงเฉิงยังคงผูกเนกไทขนาดเล็กอย่างสงบในกระจก โดยไม่ได้มองหยางหยางเลย "คุณลุงกับคุณป้ากลับมาแล้ว คืนนี้ฉันต้องแต่งเป็นทางการหน่อย เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เจอกัน"
"อ๋อๆ ฉันเคยได้ยินคุณอาพูดมานิดหน่อย ดูเหมือนว่าคุณพ่อจะไม่ค่อยชอบคุณลุงตระกูลเป่หมิงคนนั้นมากนัก! แต่นายก็ยังให้หน้ากับคุณลุงเนี่ยนะ? "
หยางหยางเกาที่หน้าผาก คิดอยู่พักหนึ่ง จากนั้นดวงตาก็หลรี่ลง ยิ้มขึ้นและพูดว่า "นี่เป่หมิงซิเฉิงนายนี่ไม่เชื่อฟังเลยนะ......"
เฉิงเฉิงยิ้มที่มุมปากของเขา
จากนั้น ยกหวีขึ้นมาเหมือนสุภาพบุรุษตัวเล็กๆ แล้วค่อยๆจัดผมสั้นของตัวเองอย่างระมัดระวัง
โดยไม่พูดอะไร
"นี่ ฉันขอเตือนไว้ก่อน! ฉันไม่ได้ว่าอะไรถ้านายจะกวนอารมณ์คุณพ่อ! แต่อย่าให้ฉันต้องเดือดร้อนเพราะนายละกัน!!" หยางหยางพูดขึ้น
เฉิงเฉิงยกคิ้วขึ้นเล็กน้อย "นายเล่นเกมไปเถอะ ถ้าไม่มีอะไรอย่าได้ออกไปไหน เพื่อที่จะได้ไม่โดนจับได้"
"เข้าใจแล้ว ขี้บ่นจัง!" หยางหยางพูดพึมพำและเล่นเกมต่ออีกครั้ง
เฉิงเฉิงยืนอยู่หน้ากระจก ตรวจสอบรูปร่างหน้าตาตัวเอง ก่อนยืดตัวตรงแล้วก้าวออกจากห้อง เปิดประตู--
ฉิงฮัวที่อยู่ด้านนอกพูดขึ้น "นายน้อย"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ