เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 167

ตอนที่167 สงครามการอาบน้ำ2

ใครให้เขาทำแบบนั้นกับเธอล่ะ? ตอนนั้นที่เข้าโรงพยาบาลจากการเกิดประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์และขาหักเขายังไม่ซื่อตรงเลย ตอนนี้เป็นไข้สูงก็ยังไม่ซื่อตรงอีก!

คราวนี้ถ้าถูกเข็มเจาะเข้าไปในกระดูกจริงๆ ดูสิว่าเขายังกล้าเรียกร้องอยากอาบน้ำอยู่ไหม! สมควรแล้วล่ะ!

"ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับฉันแล้ว งั้นฉันขอตัวนะคะ!" เธอบ่นด้วยความไม่พอใจ จากนั้นบิดเสื้อผ้าที่เปียก แล้วออกจากห้องนอน

ครั้งนี้เป่หมิงโม่ไม่ได้หยุดเธอไว้

โชคดีที่เข็มฝังไม่ได้ลึก บาดแผลเล็ก เลือดคงหยุดในไม่ช้า โดยไม่ต้องใช้ผ้าพันแผล

ฉิงฮัวเห็นเจ้านายยืนขึ้น เปิดตู้เสื้อผ้า และเริ่มเปลี่ยนเสื้อผ้าโดยไม่สนใจใคร......

เจ้านายเขาเป็นแบบนี้ นิ่งสงบราวกับสัตว์เลือดเย็นที่ไร้ความรู้สึก

เมื่อหลายปีก่อน เจ้านายก็เป็นแบบนี้

อย่างไรก็ตาม หลังจากคุณกู้เข้ามา ดูเหมือนว่าเจ้านายจะแตกต่างจากเมื่อก่อนแล้ว......ไม่ต้องพูดถึงอารมณ์ดี น้อยมากที่เขาจะเห็นอารมณ์โกรธบนใบหน้านั้น นับว่าเป็นสิ่งที่หายากจริงๆ

แม้แต่นายน้อยเฉิงเฉิงก็ดูแตกต่างออกไปเล็กน้อย......

ฉิงฮัวมองอย่างระมัดระวังที่เฉิงเฉิง และพบว่าเฉิงเฉิงยืนอยู่อย่างเงียบๆข้างประตู รอโดยไม่พูดอะไร

เห้อ ฉิงฮัวถอนหายใจเบาๆ สมกับเป็นพ่อลูกกันจริงๆ อารมณ์ของทั้งสอง เหมือนกันอย่างไม่มีที่ติ!

*

หลังจากเป่หมิงโม่เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ ไข้ที่เพิ่งลดไป เขาก็กลายเป็นเหมือนสัตว์ร้ายอีกครั้ง

ก่อนออกเดินทาง เขาพูดกับกู้ฮอนอย่างเย็นชา "รอฉันกลับมา"

จากนั้น ฉิงฮัวและเฉิงเฉิงก็รีบออกจากเย่หยิงอีพิน

ในห้องกลับมาสงบอีกครั้ง

กู้ฮอนรู้สึกโล่งใจ รีบวิ่งไปที่ห้องลูกชายอย่างรวดเร็ว และดึงหูเล็กของหยางหยางที่มัวแต่เล่นเกมออกมา

"โอ๊ยๆๆ คุณแม่ เบาหน่อยครับ~" หยางหยางทำปากจู๋ ถูหูเล็กๆของตัวเอง ก่อนถูกกู้ฮอนพาไปที่โต๊ะอาหารอย่างไม่เต็มใจ

"พี่ชายและพ่อของลูกกลับไปที่ตระกูลเป่หมิงแล้ว แม่ทำได้แค่ให้ลูกกินอาหารแก้หิวเท่านั้น"

บนโต๊ะอาหาร เธอทำอาหารง่ายๆไม่กี่อย่างที่บ้าน

เหตุนี้ สองแม่ลูกเหมือนได้กลับไปใช้ชีวิตเหมือนเมื่อห้าปีก่อน แม้ว่าพวกเขาจะยากจน แต่พวกเขาก็มีความสุขมาก